ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Καταγγελία – βόμβα από νεοφώτιστο γιατρό στην Κρήτη: Παραιτείται γιατί τον τοποθέτησαν στα επείγοντα, χωρίς εκπαίδευση και εμπειρία!

Ενημερώθηκε στις 10 Οκτ 2022 - 15:49 Έργα και ημέρες Θάνου Πλεύρη - Ένας άπειρος αγροτικός γιατρός, υποχρεώθηκε να αναλαμβάνει περιστατικά ζωής ή θανάτου στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων!

Συντάκτης: Παντελής Λαμψιώτης Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά

Παραίτηση γιατρού – Κρήτη: Μια απίστευτη καταγγελία ήρθε στο «φως» της δημοσιότητας για να αναδείξει την προχειρότητα και την επικινδυνότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται για τη δημόσια Υγεία. Αποκαλύπτεται πως υπό την γενικότερη εποπτεία του υπουργείου Υγείας λαμβάνουν χώρα απίστευτες καταστάσεις, προκειμένου να συγκαλυφθούν τα τεράστια κενά ιατρικού προσωπικού που παραμένουν στο ΕΣΥ και αποτελούν «βόμβα» στα θεμέλια της υγείας.

Πέρα από την τραγική διαπίστωση πως στην δημόσια Υγεία υπάρχει «μαύρη τρύπα» 440 αναισθησιολόγων, φαίνεται πως οι αρμόδιοι φορείς Υγείας δεν διστάζουν να ρίχνουν στα «άπατα νερά» της υγειονομικής περίθαλψης, ακόμα και ανεκπαίδευτους ιατρούς που λόγω απειρίας αδυνατούν να διαχειριστούν τα περιστατικά και τον φόρτο εργασίας!

Αυτό φανερώνεται από την καταγγελία του γιατρού-βιολόγου Θεόδωρου Λυκοβαρδάκη, ο οποίος αποκαλύπτει πως μόλις έναν χρόνο αφότου τελείωσε το Πανεπιστήμιο, και χωρίς να διαθέτει την επαρκούσα εκπαίδευση και κλινική εμπειρία, τοποθετήθηκε υποχρεωτικά στην Α’ Χειρουργική Κλινική και στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων! Δηλαδή προκειμένου να εξυπηρετείται η πολιτική του «μπαλώματος» που ακολουθείται συστηματικά στο ΕΣΥ, ένας άπειρος και ανέτοιμος επιστήμονας, τοποθετήθηκε σε ένα κεντρικότατο νοσοκομείο, με εξαιρετικά αυξημένες απαιτήσεις!

Σύμφωνα με μια επιστολή-κόλαφο που έστειλε ο κ. Λυκοβαρδάκης στο Parakritika.gr, ο γιατρός έφτασε έως το σημείο να παραιτηθεί απηυδισμένος από την κατάσταση, προκειμένου να προστατέψει τον πλήρως εκτεθειμένο εαυτό του, άλλα και τους ίδιους τους ασθενείς των Χανίων – των οποίων η υγεία θέτονταν σε άμεσο κίνδυνο λόγω του τυχοδιωκτισμού και της αδιαφορίας των αρμόδιων οργάνων!

Μάλιστα, ενώ υποτίθεται πως ο νέος γιατρός θα ακολουθούσε (τουλάχιστον) μια εκπαίδευση 30 ημερών για τον παθολογικό και χειρουργικό τομέα, τίποτα τέτοιο δεν έγινε, και τοποθετήθηκε απευθείας σε εφημερίες επειγόντων περιστατικών του χειρουργικού τομέα στο Γ. Ν. Χανίων, έχοντας να διαχειριστεί έναν τεράστιο φόρτο εργασίας με σοβαρά περιστατικά όπως τροχαία, ατυχήματα, ξυλοδαρμούς και υποτροπιάζουσες νόσους!

Έτσι, κατά το κοινώς λεγόμενο, ο νεοφώτιστος γιατρός «βάλτωσε», και πως θα μπορούσε να μην «βαλτώσει» άλλωστε, όταν από το «πουθενά» έπρεπε να διαχειριστεί ζητήματα ζωής ή θανάτου, και να σηκώνει το δυσανάλογο βάρος τόσο σοβαρών ευθυνών!

Όπως εξηγεί ο νέος γιατρός, αρχικά ήρθε να υπηρετήσει το αγροτικό του στο Κέντρο Υγείας Κισάμου (Π.Ι. Έλους) και με απόφαση της 7^ης ΥΠΕ Κρήτης τοποθετήθηκε σε ένα νευραλγικό πόστο χωρίς να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του. Οι σχετικές διαμαρτυρίες που έγιναν από τον κ. Λυκοβαρδάκη προς την διοίκηση της 7^ης ΥΠΕ, έγιναν «εις ώτα μη ακουόντων», ενώ ακόμα και όταν προειδοποίησε πως η οικτρή συμπεριφορά τους τον οδηγούν στην παραίτηση, η απάντηση που έλαβε από τον Υποδιοικητή ήταν «εάν θες να παραιτηθείς, καν ’το»!

Βλέπουμε λοιπόν πως ένας νέος και φέρελπις επιστήμονας έπεσε θύμα των επικίνδυνων «μαγειρεμάτων» που γίνονται με τις ευλογίες του υπουργείου Υγείας. Σε μια εποχή που κάθε γιατρός για το Δημόσια Σύστημα Υγείας είναι πραγματικά «χρυσάφι» και κανένας επιστήμονας δεν περισσεύει, τα αρμόδια όργανα συμπεριφέρονται σαν να είναι το ΕΣΥ, ένα σύστημα που καταρρέει και έχει αφεθεί στον «αυτόματο πιλότο». Την ίδια στιγμή καταλαβαίνει κανείς το πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι την αξία της υγείας των πολιτών, όταν με ευκολία την αφήνουν στα χέρια ιατρών που δεν έχουν κάνει ούτε τα πρώτα τους βήματα στον επιστημονικό «στίβο»!

Απουσία συντονισμού, ερασιτεχνισμοί, «πασαλείμματα», προχειρότητες, ανευθυνότητα και πλήρης αδιαφορία για το μέλλον της Δημόσιας Υγείας. Αυτή είναι η «κληρονομιά» που αφήνει ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, στο πέρας της υπουργικής θητείας του.

Αποκαλύπτεται δυστυχώς πως το υπουργείο Υγείας όχι μόνο δεν προσλαμβάνει τους γιατρούς που απαιτούνται για να καλύψουν τις τεράστιες «τρύπες» του ΕΣΥ, άλλα με την τραγική πολιτική που ακολουθεί και που αντικατοπτρίζεται στη συμπεριφορά κάποιων ΥΠΕ, καταφέρνει να διώχνει και τους λιγοστούς γιατρούς που έχουν απομείνει!

Αναλυτικά η επιστολή:

Λαμβάνω την τιμή να σας αποστείλω αυτή την επιστολή για να σας εκφράσω την δυσαρέσκειά μου σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί αυτό το διάστημα στην δημόσια υγεία και να καταγγείλω τις απαράδεκτες πρακτικές που εφαρμόζει η διοίκηση της 7^ης Υ.Π.Ε. Κρήτης και τις επιλογές της διοίκησης αμφότερων της 7^ης Υ.Π.Ε. και της διοίκησης του Γ.Ν. Χανίων. Συγκεκριμένα, εξαναγκάστηκα να υποβάλλω την παραίτησή μου, με μεγάλη μου λύπη, από τη θέση του ιατρού υπηρεσίας υπαίθρου (αγροτικός ιατρός) που υπηρετούσα στο Κ.Υ. Κισάμου και στο Π.Ι. Έλους.

Ο λόγος ήταν η υποχρεωτική μετακίνηση μου στο Γ.Ν. Χανίων και να υπηρετώ εκεί, όντας αγροτικός ιατρός και όχι ως ειδικευόμενος ή ειδικευμένος ιατρός, με ελλιπή ιατρική εκπαίδευση και κλινική εμπειρία (καθώς πέρσι ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) τοποθετημένος στην Α’ Χειρουργική Κλινική και στα ΤΕΠ χειρουργικού.

Στον εκπαιδευτικό μήνα που προηγήθηκε ενώ το έγγραφο αναφέρει ξεκάθαρα ότι θα ακολουθούσα εκπαίδευση 15 ημερών στον παθολογικό τομέα και 15 ημερών στον χειρουργικό τομέα, αντιθέτως, τοποθετήθηκα καλύπτοντας τα πρωινά και ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΣ εφημερίες στο ΤΕΠ χειρουργικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξαν εφημερίες που ήμουν εντελώς μόνος μου χωρίς να έχω την ελάχιστη βοήθεια από ειδικό χειρουργό (επιμελητή κ.τ.λ.) και προσπαθούσα με υπεράνθρωπες προσπάθειες να αντιμετωπίσω τον τεράστιο όγκο περιστατικών μόνος μου ή σε άλλες εφημερίες με έναν ακόμα αγροτικό ιατρό, σε ένα ΤΕΠ νοσοκομείου που δεν είναι διαμορφωμένο διόλου για να αντιμετωπίζει τον φόρτο εργασίας για έναν πληθυσμό σαν αυτόν της πόλης των Χανίων, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όπου αυξάνεται κατακόρυφα με αρκετά περιστατικά όπως τροχαία, πτώσεις, ξυλοδαρμούς καθώς και υποτροπιάζοντα χρόνια περιστατικά.

Οπότε, λόγω της προφανούς αδυναμίας εκτέλεσης των καθηκόντων μου σε ένα εργασιακό περιβάλλον σαν αυτό, αιτήθηκα την ανάκληση-αναστολή της μετακίνησής μου στο νοσοκομείο και να παραμείνω στο Κ.Υ. Κισάμου και στο Π.Ι. της περιοχής ευθύνης μου όπου εκεί προφανώς θα ήμουν και πιο χρήσιμος και αποτελεσματικός. Η διοίκηση της 7^ης ΥΠΕ αρνήθηκε, κατηγορηματικά, την οποιαδήποτε εξέταση του ζητήματος επικαλούμενη αόριστες αιτιάσεις και το νομικό πλαίσιο που καλύπτει τέτοιες αποφάσεις και τις ευθύνες τους, ότι είναι νόμιμο να προβαίνει σε τέτοιες υποχρεωτικές μετακινήσεις χωρίς προφανώς να έχουν πραγματική εικόνα της κατάστασης!

Μίας οικτρής κατάστασης, με αυξημένο κίνδυνο και για εμάς ως κλινικούς ιατρούς και ΚΥΡΙΩΣ για τους ίδιους τους ασθενείς και τον Χανιώτικο πληθυσμό καθώς και τους επισκέπτες που κατακλύζουν την περιοχή. Σημειώνω δε ότι η απάντηση του κατά τ’ άλλα σεβαστού κυρίου Υποδιοικητή όταν του ανέφερα ότι κατόπιν της αδιαλλαξίας του με οδηγεί σε αδιέξοδο και με εξαναγκάζει με τη στάση του σε παραίτηση, η απάντησή του ήταν «εάν θες να παραιτηθείς, καν ’το».

Οπότε, δεν υπήρχε άλλη επιλογή προκειμένου να προφυλάξω την σωματική υγεία και ακεραιότητά μου και κυρίως τους ασθενείς και για αυτό το λόγο προέβη στην παραίτησή μου όπου τη δέχθηκαν χωρίς καμία απολύτως διαπραγμάτευση. Η δική μου περίπτωση δεν είναι η μοναδική καθώς επανειλημμένως η διοίκηση μετακινεί υποχρεωτικά αγροτικούς ιατρούς από τα περιφερειακά ιατρεία και τα κέντρα υγείας για να καλυφθούν οι ανάγκες του νοσοκομείου απογυμνώνοντας έτσι την περιφέρεια, τις κωμοπόλεις και τα απομακρυσμένα χωριά, λες και οι κάτοικοι των απομακρυσμένων περιοχών είναι πολίτες 2^ης κατηγορίας δημιουργώντας προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία και ιατρική επάρκεια των κέντρων υγείας.

Εν κατακλείδι, οι συνθήκες εργασίας της υγειονομικής περιφέρειας της Κρήτης και ειδικά της περιοχής των Χανίων είναι εξαιρετικώς ακατάλληλες και επικίνδυνες για έναν νέο ιατρό, όπου δεν μπορεί να ασκήσει το ιατρικό λειτούργημα για το όποιο έδωσε όρκο, με κίνδυνο της σωματικής-ψυχολογικής του ακεραιότητας σε εξοντωτικές συνθήκες εργασίας με ελάχιστη ξεκούραση και πολύ χαμηλές αποδοχές για το έργο που καλείται να επιτελέσει, σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία.

Η διοίκηση της 7^ης ΥΠΕ έχει μεγάλη ευθύνη σε αυτό το ζήτημα επικαλούμενη νομοθετικές διατάξεις που ναι μεν της δίνουν το δικαίωμα μετακινήσεων όμως χωρίς την απαραίτητη αξιολόγηση της κατάστασης στην περιφέρεια δε, δρώντας πολλές φορές καταχρηστικά επικαλούμενη έκτακτες ανάγκες. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ξεκάθαρα ζήτημα επιδερμικών πρόχειρων λύσεων που επί της ουσίας διογκώνουν το πρόβλημα.