ΙΝΚΑ – Αισχροκέρδεια: Όσο η κυβέρνηση εμπαίζει τον κόσμο με υποτιθέμενες κινήσεις στήριξης των νοικοκυριών που δεν είναι τίποτε άλλο από «πασαλείμματα», το όργιο αισχροκέρδειας συνεχίζει να κυριαρχεί στην αγορά. Τα εισοδήματα των πολιτών έχουν μπει σε μια οικονομική «μέγγενη». Από την μία ο πληθωρισμός και από την άλλη τα κερδοσκοπικά συμφέροντα συνθλίβουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Ακόμα και για τα είδη πρώτης ανάγκης που χρησιμεύουν στην στοιχειώδη διατροφή και επιβίωση του πολίτη, δεν γίνεται προσπάθεια να φτηνύνουν ώστε να ανακουφιστούν τα νοικοκυριά, άλλα απλώς μπήκαν σε ένα «καλάθι» κοροϊδίας που υποτίθεται πως υπόσχεται πιο συγκρατημένες… ανατιμήσεις. Για την μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, ούτε λόγος βέβαια. Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε καν την θέληση να μειώσει τον φόρο έστω για κάποια βασικά τρόφιμα.
Οι πολίτες αισθάνονται ανυπεράσπιστοι απέναντι στο κύμα ανατιμήσεων, αφού από την μία επωμίζονται την αισχροκέρδεια των καρτέλ ενέργειας και από την άλλη βλέπουν το καλάθι του νοικοκυριού να γίνεται όλο και πιο ασήκωτο οικονομικά, από μήνα σε μήνα. Η κυβέρνηση προκειμένου να αποτινάξει από πάνω της το επικοινωνιακό κόστος, προβάλλει ως μόνιμο «φταίχτη» για την ακρίβεια, τον… Βλαντιμίρ Πούτιν. Όμως η πραγματικότητα είναι πως το ράλι αισχροκέρδειας είχε αρχίσει να πραγματοποιεί την εκκίνηση του, αρκετά πριν το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία.
Την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην αγορά, περιέγραψε με παρέμβαση – καταπέλτη ο πρόεδρος του ΙΝΚΑ, Γιώργος Λεχουρίτης, ο οποίος μίλησε στην ΕΡΤ και έκανε λόγο για επικοινωνιακά παιχνίδια, σημειώνοντας πως η κυβέρνηση δεν δείχνει να θέλει να χτυπήσει την αισχροκέρδεια.
«Ως Ινστιτούτο Καταναλωτή και Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας είχαμε αναδείξει ότι αυτό το περιβόητο “καλάθι του νοικοκυριού” δεν θα φέρει ανακούφιση και αγαλλίαση στην τσέπη του Έλληνα καταναλωτή. Ίσα-ίσα, δεν χρειαζόταν. Είναι καθαρά επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης … Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι με 50 προϊόντα που θα μπουν στο “καλάθι του νοικοκυριού” θα χτυπηθεί η ακρίβεια, είναι σε λάθος στρατηγική. Άλλος φταίει, άλλος την πληρώνει; … Για την ακρίβεια φταίει ότι υπάρχει αισχροκέρδεια, κερδοσκοπία. Ότι είναι αυξημένα όσα δίνει ο καταναλωτής και ο επαγγελματίας για καύσιμα, για ρεύμα … Αν θέλει να χτυπήσει την αισχροκέρδεια τρόποι υπάρχουν, αρκεί να θέλει η κυβέρνηση, κάθε κυβέρνηση. Δεν υπάρχει “δεν μπορώ”, υπάρχει “δεν θέλω”», δήλωσε ο κ. Λεχουρίτης και στη συνέχεια έδωσε ενδεικτικά παραδείγματα:
«13 Νοεμβρίου 2021, 990 κιλά πέλετ έκαναν 319 ευρώ. Ένα μήνα μετά, 3 Δεκεμβρίου 2021, έκαναν 375 ευρώ. Τα ίδια κιλά. Τώρα, 1η Οκτωβρίου 2022, η ίδια ποσότητα 990 κιλά πέλετ κάνουν 810 ευρώ. Αυτό δεν δικαιολογείται. Ακρίβυνε το ξύλο; Ρίχνουμε φυτοφάρμακα και λιπάσματα στο δάσος; Δεν είναι θέμα ζήτησης, είναι θέμα κοστολογίου και αισχροκέρδειας» τόνισε και πρόσθεσε:
«Το 2021, τα άλευρα, χωρίς να υπάρχει πόλεμος, ανατιμήθηκαν τέσσερις φορές. Οι ελιές, π.χ. Αγρινίου, ξεκινούν στα 40-50 λεπτά αυτή την εποχή από το χωράφι, η πράσινη, βρώσιμη ελιά. Καταλήγει στο πιάτο του καταναλωτή στα 6-7 ευρώ. Είναι ποσοστό κέρδους 1000%».
Ο κ. Λεχουρίτης τόνισε ακόμα πως απαιτούνται έλεγχοι και πλαφόν στο ποσοστό κέρδους. «Όταν ξεκινά ένα προϊόν με μια Χ τιμή από το χωράφι, πόσο πρέπει να πουληθεί; … 200%, 300% πάνω; Αν δεν προσδιορίσουμε συνολικά το ποσοστό κέρδους από το χωράφι στο ράφι, θα συζητάμε για 20 χρόνια ακόμη για το θέμα της ακρίβειας. Αυτή είναι η πεμπτουσία της ακρίβειας, αυτό πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση» ανέφερε.
Όπως αποτυπώνει με τα πιο μελανά χρώματα ο κ. Λεχουρίτης, στην αγορά φαίνεται πως θριαμβεύει ο σύγχρονος μαυραγοριτισμός, που επενδύει στην στυγνή εκμετάλλευση της φτωχοποίησης των πολιτών. Τα «παράθυρα» της αγοράς που επιτρέπουν τα φαινόμενα της αισχροκέρδειας σε μεγάλο βαθμό παραμένουν ορθάνοιχτα, και η κυβέρνηση δεν δείχνει να διαθέτει την πρόθεση να τα σφραγίσει, προς όφελος των καταναλωτών.
Τα κυβερνητικά στελέχη προκειμένου να μεταθέσουν τις πολιτικές ευθύνες, προβάλλουν μονίμως το αφήγημα περί δήθεν «δικαιολογημένης» ακρίβειας που προέρχεται από το εξωτερικό, καταστρατηγώντας το δίκαιο του ελεύθερου ανταγωνισμού και κλείνοντας έτσι το μάτι προς όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις να συνεχίσουν να «πίνουν το αίμα» των καταναλωτών.
Όσον αφορά δε εκείνα τα πολυδιαφημισμένα πρόστιμα αισχροκέρδειας σε αλυσίδες super market που «διαφήμιζε» ο υπουργός Ανάπτυξης, ακόμα παραμένει άγνωστο αν εισπράχθηκαν ποτέ και ποιες επιχειρήσεις είναι εκείνες που θησαύριζαν στην πλάτη του καταναλωτή…