Κάθε φορά που περνάς από ένα πρατήριο, περιμένεις την έκπληξη στην τιμή που θα έχει η βενζίνη που κάθε μέρα ανεβαίνει.
Είναι ένα θέμα συζήτησης η βενζίνη. Και μάλιστα αρκετά σοβαρό καθώς αποτελεί ένα βασικό έξοδο στον οικονομικό προϋπολογισμό που τείνει να γίνει παραπάνω από δυσβάσταχτο. Ο περισσότερος κόσμος κινείται με το αυτοκίνητό του, είτε επειδή τον εξυπηρετεί, είτε επειδή το έχει συνηθίσει είτε επειδή δεν εξυπηρετούν τα Μ.Μ.Μ.
Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι το παραπάνω το θέμα μας. Η ουσία έχει να κάνει ότι η βενζίνη αποτελεί πλέον είδος πολυτέλειας. Και με την τιμή της να έχει φτάσει στα ουράνια, προκαλεί οργή μόνο στη σκέψη.
Ποιο είναι το πρόβλημα με τη βενζίνη; Ότι μόνο οι φόροι που ζητάει το κράτος φτάνουν το 65% ενώ το υπόλοιπο 30% αφορά στην τιμή διυλιστηρίου.
Τι μένει έτσι; Οι εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών αλλά και οι πρατηριούχοι να προσπαθούν να βγάλουν ένα βιώσιμο κέρδος. Αφού τους μένει ένα 5%…
Φανταστείτε ότι αυτές οι χρεώσεις ισχύουν μόνο για την ηπειρωτική χώρα. Αφού για τις νησιωτικές περιοχές τα έξοδα γίνονται πολύ περισσότερα λόγω της μεταφοράς. Υπάρχει βέβαια επιδότηση για τη μεταφορά καυσίμου στα νησιά, ώστε να μην περνάνε μεγάλες αυξήσεις στον καταναλωτή. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια είναι «παγωμένη».
Οπότε λοιπόν, το ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσει ο υπουργός Ανάπτυξης, είναι το εξής: Για ποιο λόγο δεν υπάρχει μείωση φορολογίας σε αυτόν τον τομέα; Τόσα ακούμε για μειώσεις φόρων και δε μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί δεν αγγίζει τη βενζίνη;
Επίσης, δε μπορεί να υπάρχει έλεγχος σε μια κατάσταση η οποία τείνει να γίνει (αν δεν είναι ήδη) ασύδοτη; Βέβαια με τη φορολογία που απαιτείται, λυπούμαι να συμπεράνω ότι το ίδιο το Κράτος οδηγεί στη ασυδοσία.
Πλέον έτσι όπως πάει με κάθε γέμισμα θα παίρνουμε δώρο κι ένα… αυτοκίνητο! Έτσι όπως πάει τα 35 λίτρα θα κοστίζουν λιγότερο από αυτοκίνητο.
Λογικό όταν πληρώνουμε την 3η πιο ακριβή βενζίνη στον κόσμο.