Μπορεί να έκλαψε για την τραγωδία των Τεμπών, μπορεί και να μην έκλαψε. Μπορεί να εμπαίζει για ακόμη μια φορά τον ελληνικό λαό, μπορεί και να μην τον εμπαίζει (μάλλον απίθανο το δεύτερο). Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη σημερινή εμφάνισή του στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, βγήκε να πουλήσει πιθανό «δάκρυ» και υποθετικό «πόνο» για το μακελειό στα Τέμπη, ενώ εδώ και 40 μέρες η κυβέρνηση έχει κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προκαλέσει την οργή, την απογοήτευση και την αγανάκτηση των οικογενειών των θυμάτων.
«Αισθάνομαι πολύ βαριά την ευθύνη για αυτό που έγινε στα Τέμπη. Ανέλαβα το μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί. Υπάρχει ένα ερώτημα νομίζω στο μυαλό όλων. Πώς έγινε και τι θα κάνεις μου λένε τα παιδιά μου, ώστε να μην ξαναγίνει. Αισθάνθηκα και μεγάλη πίεση, ιδιωτικά μπορεί και να έκλαψα. Πρέπει να διαχειριστώ την κρίση την επόμενη ημέρα, την επόμενη ώρα».
Τι σημαίνει ακριβώς «μπορεί και να έκλαψα»; Δεν είναι σίγουρος αν έκλαψε ο πρωθυπουργός; Δεν τον ενημέρωσε κάποιος επικοινωνιολόγος του, για να του πει αν έκλαψε σίγουρα; Έχει καμιά ιδέα το πώς ακούγεται αυτή η «ξερή» και αποστειρωμένη δήλωση, στις οικογένειες των θυμάτων που θρηνούν απαρηγόρητα για τους ανθρώπους τους, που χάθηκαν στο σιδηροδρομικό έγκλημα στα Τέμπη;
Και τι σημαίνει «ανέλαβα το μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί;» Ποιες ευθύνες αποδόθηκαν σε πολιτικό επίπεδο, μετά τα Τέμπη; Απολύτως καμία. Με ένα στημένο και ανέξοδο «συγγνώμη», ανέλαβε το μερίδιο ευθύνης του, για τους τουλάχιστον 57 νεκρούς ο πρωθυπουργός; Με μια εικονική παραίτηση, ανέλαβε τις τεράστιες ευθύνες του ο Κώστας Αχ. Καραμανλής;
Και πως ακριβώς έδειξε τη… θλίψη του ο πρωθυπουργός το επόμενο διάστημα μετά την τραγωδία; Με το να βάζει τον κυβερνητικό του εκπρόσωπο να λέει πως δεν ήξερε τίποτα για την τριτοκοσμική κατάσταση του ΟΣΕ; Με το να φέρνει τροπολογία για το ακαταδίωκτο των μελών της Επιτροπής που διερευνά τις εγκληματικές ευθύνες του δυστυχήματος; Με το να βάζει τον Γιώργο Γεραπετρίτη να παίρνει μαζί του κομπάρσους στην επανεκκίνηση των Intercity για να λένε τι… «ασφαλή» είναι πλέον τα τρένα; Ή με το να κάνει μακάβριο «χιουμοράκι» σε προεκλογικές περιοδείες του, λέγοντας πως οι εξαγωγές πηγαίνουν… «τρένο»;
Άλυτο μυστήριο θα παραμείνει αν έκλαψε τελικά ο πρωθυπουργός για τα Τέμπη. Το σίγουρο είναι πως επιμένει να παρουσιάζεται ως ατσαλάκωτος, ανεύθυνος και ανήξερος. Και να υποτιμά τη νοημοσύνη του λαού σε κάθε του εμφάνιση που προσπαθεί να πείσει ότι είναι «ένας από εμάς».