ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κώστας Καραμανλής – Αντώνης Σαμαράς: Η απόλυτη αποκαθήλωση Μητσοτάκη – Οι καταιγιστικές ομιλίες τους, άφησαν ερείπια στο Μαξίμου

Καραμανλής και Σαμαράς επιτέθηκαν σε όλα τα μέτωπα στις ανθελληνικές πολιτικές Μητσοτάκη - Σκηνικό ολικής ρήξης στο εσωτερικό της ΝΔ

Καραμανλής και Σαμαράς επιτέθηκαν σε όλα τα μέτωπα στις ανθελληνικές πολιτικές Μητσοτάκη - Σκηνικό ολικής ρήξης στο εσωτερικό της ΝΔ.
Συντάκτης: Πέτρος Δημόπουλος Χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά

Είχαμε γράψει πριν λίγες μέρες ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθόταν σε… αναμμένα κάρβουνα με την εκδήλωση του Μανώλη Κοττάκη στο Πολεμικό Μουσείο, όπου μίλησαν οι πρώην πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς. Και οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν απόλυτα. Οι δύο πρώην πρόεδροι της ΝΔ δεν εξαπέλυσαν απλά πυρά κατά του πρωθυπουργού, αλλά εκτόξευσαν κανονικούς… πυραύλους ανοιχτής αμφισβήτησης που προσγειώθηκαν με πάταγο στο Μαξίμου και άνοιξαν ρήγματα που θα φέρουν εξελίξεις.

Ο μεν Κώστας Καραμανλής έκανε σκληρή κριτική εφ’ όλης της ύλης αλλά χρησιμοποίησε μια πιο έμμεση γλώσσα, ο δε Αντώνης Σαμαράς χτύπησε στο «ψαχνό» και διέλυσε τις ανθελληνικές πολιτικές Μητσοτάκη. Οι δύο πολιτικοί άνδρες δεν άφησαν τίποτα από τη μητσοτακική ατζέντα που να μην το καυτηριάσουν. Τέτοια συνολική απαξίωση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει ξαναγίνει ποτέ την περασμένη πενταετία, και αυτό δείχνει ότι οδεύει ολοταχώς στην αποκαθήλωση του.

Οι «κεραυνοί» από Σαμαρά και Καραμανλή συμπεριλάμβαναν όλα τα καυτά θέματα: εθνικά (για Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια), κοινωνική πολιτική, woke ατζέντα, δαιμονοποίηση της δεξιάς, ακρίβεια, οικονομία, μεταναστευτικό, απαξίωση του πολιτικού συστήματος μέσω της αποχής, Ουκρανικό, Μεσοανατολικό και αυτοκτονικές πολιτικές της Ευρώπης. Και το πιο δυνατό μήνυμα που εξέπεμψαν και οι δύο πολιτικοί είναι η αποδοκιμασία τους για την αλλοίωση της ταυτότητας της ΝΔ που συστηματικά επιδιώκει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι μύδροι Καραμανλή – Σαμαρά στράφηκαν εναντίον ενός πασοκοποιημένου κόμματος (της ΝΔ επί Μητσοτάκη), δηλαδή εναντίον ενός πολιτικού «φαντάσματος» που μετενσαρκώθηκε στη μητσοτακική πτέρυγα για να επιβιώσει και να συνεχίσει το καταστροφικό έργο του Κώστα Σημίτη. Ουσιαστικά φούντωσε μια κόντρα από τα παλιά.

Η ομιλία Καραμανλή

Με μια πολύ αιχμηρή, αλλά «πλάγια» προσέγγιση, ο Κώστας Καραμανλής επέλεξε να χτυπήσει το… σαμάρι της Ευρώπης, για να ακούσει ο γαλάζιος… «γάιδαρος» της Ελλάδας, για να επικαλεστούμε τη σοφή παροιμία. Άσκησε κριτική στις πολιτικές Μητσοτάκη, θίγοντας συνολικά την αποτυχημένη ευρωπαϊκή «σχολή» Μακρόν (της οποίας είναι αφοσιωμένος ακόλουθος ο Μητσοτάκης). Δικαιολόγησε ως λογική τη στροφή των ευρωπαϊκών χωρών προς τη δεξιά και την απέδωσε στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση χωρίς δυνατότητα αφομοίωσης και στην «αβασάνιστη αποδοχή ενός καταχρηστικού δικαιωματισμού».

Χαρακτήρισε φιλοπόλεμη και παθητική τη στάση της ΕΕ απέναντι στο Ουκρανικό ζήτημα, ενώ θα μπορούσε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξασφάλιση ειρήνης. Μάλιστα κατηγόρησε τους Ευρωπαίους ηγέτες και για αδυναμία να παίζουν ρόλο στο Μεσανατολικό και να καταγγείλουν τις ευθύνες του Ισραήλ απέναντι στους άμαχους Παλαιστινίους.

Αναφερόμενος στα Δυτικά Βαλκάνια τόνισε πως «σε αυτό το δύσκολο και απρόβλεπτο γεωπολιτικό περιβάλλον, είναι μεγάλος ο κίνδυνος αύξησης της έντασης, ακόμα και ανάφλεξης. «Οι εθνικισμοί και μεγαλοϊδεατισμοί στην περιοχή, αντί σταδιακά να κάμπτονται, είναι και πάλι σε έξαρση».

Σχετικά με τα εθνικά θέματα, αναφέρθηκε στην Αλβανία και στα Σκόπια, μιλώντας για συμπεριφορές που υποκρύπτουν αλυτρωτικές διαθέσεις και υπονόμευση των σχέσεων καλής γειτονίας. «Είναι ανάγκη να σταλεί ένα ξεκάθαρο και αυστηρό μήνυμα προς τα Τίρανα και τα Σκόπια: τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές και επισύρουν συνέπειες. Με την πρόσθετη υπενθύμιση ότι ο δρόμος τους προς την Ευρώπη εξαρτάται από την Ελλάδα».

Ειδικά για τα Ελληνοτουρκικά προειδοποίησε πως «η όποια συγκυριακή ύφεση στη ρητορική και στις έμπρακτες προκλήσεις, υπαγορευόμενη από πρόσκαιρες σκοπιμότητες, δεν πρέπει να συσκοτίζουν την αλήθεια. Ότι, δηλαδή, η Τουρκία έχει ξεκάθαρο αναθεωρητικό σχέδιο για την περιοχή και ευθέως απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο». «Είναι λοιπόν αδύνατη και αδιανόητη η σύναψη συνυποσχετικού που θα κρύβει τεχνηέντως και εκ του πονηρού, υπό το πρόσχημα της προσφυγής στο Δ.Δ. της Χάγης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, την εκχώρηση με ασαφείς και διπλωματικά ευρηματικές διατυπώσεις δικαιώματος στο Δ.Δ. να αποφανθεί περί του εύρους των χωρικών υδάτων ή ακόμα και της εδαφικής κυριαρχίας νήσων και βραχονησίδων».

Προειδοποίησε επίσης ότι «υφέρπει όμως πάντα ο κίνδυνος, στο όνομα της ύφεσης, των χαμηλών τόνων και των ήρεμων νερών, να δημιουργείται σταδιακά η εντύπωση της αποδοχής της διευρυνόμενης τουρκικής ατζέντας και διεκδικήσεων, άρα βήμα βήμα της δημιουργίας προηγούμενου. Με άλλα λόγια, η διά της διαχρονικής διολίσθησης έκπτωση πάγιων εθνικών θέσεων που εδράζονται στέρεα επί του Διεθνούς Δικαίου».

Σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή, «η Ευρώπη είναι σε κρίση που για πρώτη φορά τείνει να γενικευθεί» και υποστήριξε ότι δεν πρέπει να κατηγορεί κανείς ως ακροδεξιούς τους ψηφοφόρους που στράφηκαν σε κόμματα στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, ενώ, ασκώντας κριτική στις ευρωπαϊκές ηγεσίες (άρα και στον κ. Μητσοτάκη), τις κατηγόρησε ότι δεν πήραν το μήνυμα των ευρωεκλογών. «Ιστορικά κόμματα, που έπαιξαν επί πολλές δεκαετίες πρωταγωνιστικό ρόλο στα δρώμενα των χωρών τους, εξαφανίζονται ή βρίσκονται σε φάση προϊούσας παρακμής. Οι πολίτες απομακρύνονται από αυτά διότι έχασαν ή χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτά, στις πολιτικές τους, στα προγράμματά τους» είπε χαρακτηριστικά.

Απέρριψε δε τις «καθησυχαστικές ερμηνείες» για την αποχή από τις ευρωεκλογές ως αδιαφορία των νέων για τα κοινά. «Οταν η αποχή φθάνει στο 60%, όταν 6 στους 10 των εκλογέων απέχουν, όπως δυστυχώς συνέβη και στη δική μας χώρα, δεν είναι ώρα εφησυχασμού, αλλά ώρα επείγοντος συναγερμού. Αυταπάτες ούτε χωρούν ούτε συγχωρούνται. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία, όσοι πολίτες επιλέγουν την αποχή εκφράζουν δι’ αυτού του τρόπου τη δυσαρέσκειά τους και την ενόχλησή τους. Οι καθησυχαστικές ερμηνείες ότι οι ευρωεκλογές από τη φύση τους ενδιαφέρουν λιγότερο τους πολίτες από τις εθνικές εκλογές, αν δεν είναι παντελώς έωλες, μοιάζουν περισσότερο με παρηγοριά στον άρρωστο».

Καταπέλτης ο Αντώνης Σαμαράς

Αν η ομιλία του Κώστα Καραμανλή ήταν αποδοκιμαστική για τις πολιτικές Μητσοτάκη, η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά ήταν τόσο καυστική που έδωσε μήνυμα απόλυτης ρήξης. Ήταν το δεύτερο καταιγιστικό «ημίχρονο», μετά τη διαφοροποίηση του Σαμαρά στο ν/σ του γάμου των ομοφυλοφίλων και εκείνη την αξιομνημόνευτη ομιλία του στη Βουλή, το βράδυ της ψήφισης. Μάλιστα γι’ αυτό το θέμα κατηγόρησε το Μαξίμου για αλαζονεία εις βάρος του, όταν μίλησε στη Βουλή και δόθηκε άνωθεν «γραμμή» να αδειάσουν τα γαλάζια βουλευτικά έδρανα: «Αφού η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έτσι ακόμα και τον πρώην πρωθυπουργό, γιατί να μην τους θεωρήσει ο κόσμος αλαζόνες;» αναρωτήθηκε.

Ο Μεσσήνιος πολιτικός απάντησε ευθέως στον Κυριάκο Μητσοτάκη, χρησιμοποιώντας πολλές από τις εκφράσεις που είχε χρησιμοποιήσει ο ίδιος στην Κ.Ο. για να στηρίξει τη στρατηγική της διεύρυνσης προς το κέντρο.

«Συνιστά πολιτική πρόταση το “ούτε Δεξιά, ούτε Κέντρο, ούτε Αριστερά, μόνο μπροστά”; Τί σημαίνει όταν λέμε ότι τα ‘’προβλήματα δεν έχουν χρώμα’’; Πώς δεν έχουν; Για παράδειγμα, ο γάμος των ομόφυλων για την Αριστερά είναι ‘’μια χαρά’’, για εμάς είναι πρόβλημα! Πως και γιατί δημιουργήθηκε “η μικρότερη και πιο φοβική” Νέα Δημοκρατία όλων των εποχών, σε αυτές τις εκλογές; Μήπως ο ιστορικά μικρότερος αριθμός ψήφων δείχνει ότι το δέντρο, πράγματι, ούτε ψηλώνει, ούτε απλώνεται, ακριβώς διότι αποκόπηκε από τις ρίζες του;»

Αλλά και: «Πως γίνεται όταν όλη η Δύση στρέφεται πιο Δεξιά, ορισμένοι να αναζητούν διαρκώς τους ανεμόμυλους ενός φαντασιακού κέντρου;  Πως μπορεί να λειτουργήσει μια κεντρο-δεξιά παράταξη χωρίς τη Δεξιά, και με ένα κέντρο -“φάντασμα”, που ο καθένας το ορίζει όπως θέλει; Ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες παραγωγικές τάξεις, ποιες ομάδες εργαζομένων, θα υπηρετήσουμε τότε; Με βάση και την πρόσφατη εκλογική συμπεριφορά της κοινωνίας, ποιες πολιτικές συμμαχίες θα συνάψει, αν χρειαστεί, η παράταξη, με ποιους, και σε ποια ιδεολογική κατεύθυνση;» δήλωσε ο πρώην Πρωθυπουργός.

Σημείωσε ότι o Μητσοτάκης δεν κάνει διεύρυνση της Ν.Δ., αλλά μετάλλαξη. Είπε μεταξύ άλλων: «Άλλο η διεύρυνση, άλλο η μετάλλαξη. Και καλό θα είναι να αναρωτηθούν ορισμένοι αν για το ιστορικά αυτό αρνητικό αποτέλεσμα του δεξιού μπλοκ ευθύνεται η αντίληψη περί αποϊδεολογικοποίησης».

Μίλησε επίσης για την οικονομική πολιτική, ζητώντας από την κυβέρνηση άμεσο έλεγχο των καρτέλ, γιατί είναι επιτακτική ανάγκη, ενώ ζήτησε και μείωση του ΦΠΑ, κάτι που ζητά επίμονα σύσσωμη η αντιπολίτευση, αλλά αρνείται πεισματικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αναφορικά με το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σημείωσε πως σηματοδοτεί «μία στροφή προς τα δεξιά». «Η Ευρώπη βρίσκεται σε σταυροδρόμι και καλείται να αποφασίσει εάν θα πάει σε πολιτική απομόνωση ή σε πολιτική ολοκλήρωση» σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός επιμένοντας ότι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών «κατέδειξε πως αποδοκιμάστηκε η “woke” Ευρώπη, η Ευρώπη της ακραίας λαθρομετανάστευσης και η Ευρώπη της κοινωνικής αποδιοργάνωσης».

Για τα εθνικά θέματα

Ο κ. Σαμαράς ζήτησε αλλαγή ρότας στην ενδοτική εξωτερική πολιτική που εφαρμόζει ο Μητσοτάκης: «Τρώμε τη μια προσβολή, τη μια ταπείνωση μετά την άλλη από τους Σκοπιανούς, τους Αλβανούς και, φυσικά, τους… φίλους μας τους Τούρκους».

Χαρακτήρισε «χωρίς καμία λογική» το Σύμφωνο περί Φιλίας με την Τουρκία. «Και τι είδαμε μετά το σύμφωνο; Τον Ερντογάν να ξαναγράφει τα σχολικά βιβλία στην Τουρκία και να διδάσκει τη νεολαία του για τη “Γαλάζια Πατρίδα” τους, δηλαδή ελληνικά εδάφη. Τον Ερντογάν να γίνεται… καλό παιδί στα μάτια της Δύσης ώστε να πάρει τα F-16. Τις νέες, ευθείες απειλές του Μπατχτσελί και του Φιντάν μέχρι και για την Κρήτη!».

Για την Αλβανία τόνισε ότι στον Ράμα «δώσαμε τελικά χώρο για να κάνει τις συγκεντρώσεις του. Και του δώσαμε ακόμα και το Ζάππειο για να παρουσιάσει σε υψηλούς προσκεκλημένους τούς πίνακες και τα γλυπτά του. Πότε; Όταν ο Μπελέρης, με κατηγορίες στημένες, ήταν φυλακισμένος. Είναι η απόλυτη εικόνα εθνικής αδυναμίας».

Επίσης, ζήτησε την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, λέγοντας ότι τροφοδοτεί τον εθνικισμό και τις βλέψεις κάποιων συνδυασμών δυνάμεων στα Βαλκάνια. «Καλώ τον πρωθυπουργό να αποφασίσει άμεσα την αλλαγή της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής. Να ασκήσει βέτο στην Αλβανία. Να προετοιμάσει, μέσω δημιουργίας μιας ισχυρής νομικής και πολιτικής ομάδας εμπειρογνωμόνων, την απεμπλοκή από την εθνικά επικίνδυνη Συμφωνία των Πρεσπών. Να ασκήσει, όπως και η Βουλγαρία, βέτο σε κάθε βήμα των Σκοπίων, τον αλυτρωτισμό των οποίων οφείλουμε να καταγγείλουμε εδώ και τώρα, παντού. Να αναθεωρήσει πλήρως τη… φιλία με την Τουρκία, καθιστώντας σαφές στην πράξη ότι δεν εκβιαζόμαστε, δεν απειλούμαστε και δεν φοβόμαστε. Υπάρχουν όρια!» Επιπλέον, κατηγόρησε ευθέως την κυβέρνηση ότι προετοιμάζει «νέα εθνική υποχώρηση και ταπείνωση, με “Πρέσπες του Αιγαίου”»!

Exit mobile version