Αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει τις τελευταίες μέρες η αντιρωσική υστερία που έχει πάθει η κυβέρνηση, με τα σχόλια στα social media να πέφτουν βροχή για τη Λίνα Μενδώνη η οποία έδωσε «οδηγίες να ανασταλεί οποιαδήποτε υλοποίηση, συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς».
Σε μια απόφαση απόλυτης ανοησίας που δεν έχει καμία λογική και καμία ουσία, η υπουργός Πολιτισμού αποφάσισε να ακυρώσει ακόμα και την παράσταση «Η Λίμνη των Κύκνων», μόνο και μόνο διότι είναι Ρωσική παραγωγή. Μοιραία οι χρήστες σε Facebook και Twitter, άρχισαν να γελοιοποιούν τις σπασμωδικές αποφάσεις της κυβέρνησης, ρωτώντας αν είναι… νόμιμο να διαβάζουν ακόμα Ντοστογιέφσκι ή αν επιτρέπεται να πίνουν βότκα.
Η κυβέρνηση – μιμούμενη κατά γράμμα τις γραφικότητες που παρατηρούνται σε ΗΠΑ και ΕΕ – ξεκινά ένα ρατσιστικό «κυνήγι μαγισσών», υιοθετώντας έναν στείρο Μακαρθισμό που όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, άλλα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Μια ΕΕ που υποτίθεται πως… κόπτεται για την κατάργηση των (ρατσιστικών) διακρίσεων, μέσα σε 6 μέρες έχει «ποινικοποιήσει» οτιδήποτε Ρωσικό, στοχοποιώντας όχι μόνο την κυβέρνηση της Μόσχας, άλλα και τους απλούς Ρώσους πολίτες που δεν φταίνε σε τίποτα.
Οι όποιες Ευρωπαϊκές κυρώσεις πρέπει να έχουν κάποιο λογικό αντίκρισμα στοχευμένα προς τη Ρωσική κυβέρνηση, και όχι να γίνονται τυφλά και μαζικά, θυμίζοντας μας άλλες σκοτεινές εποχές που άνθρωποι διώκονταν κοινωνικά και επαγγελματικά, λόγω της εθνικότητας τους. Τι δουλειά έχει η κυβέρνηση να σαμποτάρει δρώμενα τέχνης και τι οπισθοδρομική νοοτροπία είναι αυτή; Και τι απαράδεκτη ρατσιστική υστερία είναι αυτή, που φτάνουμε να βλέπουμε σε χώρες της Ευρώπης να αποβάλλονται μέχρι και Ρώσοι φοιτητές (!) από πανεπιστήμια; Αυτή είναι η Ευρώπη του «ελεύθερου πνεύματος» και της ανοχής της διαφορετικότητας;
Η Λίνα Μενδώνη που για όσο κάθεται στον υπουργικό θώκο της, έχει μείνει στην ιστορία για τα εξαιρετικά αργά έως ανύπαρκτα αντανακλαστικά της (όπως με την υπόθεση Λιγνάδη που με απόφαση της ορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και παρέμενε για πολλές μέρες στη θέση του, ενώ είχε ξεσηκωθεί θύελλα μαρτυριών εναντίον του), στην περίπτωση της αντιρωσικής υστερίας που έχει καταλάβει την κυβέρνηση, εκείνη έδρασε… αστραπιαία. Και μάλιστα έκανε και το «κάτι παραπάνω», ασκώντας εξωτερική πολιτική με το να ξεσπάσει στο… Bolshoi Ballet.
Λίγη σοβαρότητα εκ μέρους της κυβέρνησης όχι μόνο δεν θα έβλαπτε, άλλα είναι και απαραίτητη στις κρίσιμες μέρες που διανύουμε…
