Δημήτρης Αλικάκος: Σε αυτές τις άγιες μέρες που διανύουμε, άλλοι αναμένουν με λαχτάρα το μέγα θαύμα του Αγίου Φωτός και τον ερχομό του στη χώρα μας, και άλλοι αφρίζουν από λύσσα για να δυσφημίσουν με άθλιου τύπου προπαγάνδα, τα θαυμαστά φαινόμενα του Παναγίου Τάφου.
Ο Δημήτρης Αλικάκος, έχει γίνει πλέον ο πιο κλασσικός μαϊντανός της αντιχριστιανικής ρητορικής, αφού βλέπει κάθε θρησκευτική περίοδο ως χρυσή σεζόν για να πουλήσει βιβλία και ψευτο – επιστημοσύνη, προσβάλλοντας το θρησκευτικό αίσθημα και την πίστη εκατομμυρίων πιστών.
Μαρτυρίες που προβάλλονται και μαρτυρίες που αποκρύπτονται
Σε μια συνέντευξή του σε κανάλι της Κύπρου, ο κ. Αλικάκος βγήκε για να μας ανακοινώσει πως έχουμε… «τέλος εποχής» για τον «μύθο» και την «πλάνη» του Αγίου Φωτός. Ως κυρίαρχο επιχείρημα για την «αποκάλυψη», παρουσιάζει μια συνέντευξη με τον Αγιοταφίτη Αρχιεπίσκοπο Ιεραπόλεως Ισίδωρο, ο οποίος παραδέχεται πως αφήνει ένα αναμμένο καντήλι μέσα στον Πανάγιο Τάφο.
Ο δημοσιογράφος που κατά τα άλλα είναι… fact checker, ξεκινά με την πρώτη παραποίηση και βάζει φαρδύ – πλατύ τίτλο: «Σκευοφύλακας Παναγίου τάφου: Εγώ ανάβω το Άγιο Φως». Στη συγκεκριμένη συνέντευξη όμως, σε κανένα σημείο ο π. Ισίδωρος δεν λέει πως ο ίδιος ανάβει το Άγιο Φως. Επίσης, πουθενά δεν λέει πως δεν υπάρχει Άγιο Φως και πως δεν εκδηλώνει την παρουσία του με διάφορους τρόπους.
Άλλα ο κ. Αλικάκος φαίνεται πως ενημερώνει το κοινό του κατά πως βολεύει το υστερόβουλο αφήγημα του. Αποκρύπτει άλλα σημαντικά στοιχεία που έχουν να κάνουν με τον ίδιο μάρτυρα.
Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ισίδωρος σε συνέντευξη του το 2017 στον ραδιοσταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, καταθέτει προσωπική μαρτυρία θέασης του Αγίου Φωτός (από το 1986) στη ροτόντα του Παναγίου Τάφου, την οποία είδε να λούζεται από ένα εκτυφλωτικό φως, που ξεκαθαρίζει πως δεν προερχόταν από τον ήλιο, διότι σε λίγες στιγμές το φως εξαφανίστηκε, όσο μυστηριωδώς είχε εμφανιστεί. «Όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν πάρα πολλές εμπειρίες που έχουμε δει στον Πανάγιο Τάφο», πρόσθεσε ο π. Ισίδωρος στη μαρτυρία του.
Λοιπόν, τι έχει να πει πάνω σε αυτό ο κ. Αλικάκος; Γιατί δεν αναφέρει αυτή τη κατάθεση και την αποκρύπτει; Θεωρεί πως ο Αρχιεπίσκοπος ψευδόταν το 2017; Και αν θεωρεί κάτι τέτοιο, τότε με ποια λογική βασίζει ολόκληρη την «έρευνα» του, στην μετέπειτα μαρτυρία του Αγιοταφίτη; Κατά τη γνώμη του, ο μάρτυρας ήταν… αναξιόπιστος το 2017 και ξαφνικά έγινε αξιόπιστος μετά από 4 – 5 χρόνια;
Ουσιαστικά ο π. Ισίδωρος ούτε στην παλαιότερη μα ούτε και στη πρόσφατη συνέντευξη του, αρνείται πως υπάρχει Άγιο Φως και πλήθος θαυμάτων στο Ναό της Αναστάσεως. Το μόνο που παραδέχεται είναι πως αφήνει ένα αναμμένο καντήλι μέσα στον Πανάγιο Τάφο.
Το Άγιο Φως έχει ανεξιχνίαστους τρόπους για να μεταδίδεται. Όπως και η Χάρη του Θεού, όπως και το Άγιο Πνεύμα το οποίο «όπου θέλει πνει», έτσι και το Άγιο Φως ως θεόσδοτο δώρο κρίνει κάθε άνθρωπο (ακόμα και έναν Ιεράρχη) αν είναι έτοιμος πνευματικά (ο ίδιος άλλα και ο ορθόδοξος λαός που πρεσβεύει) να το λάβει με θαυματουργικό τρόπο ή να το λάβει εξαγιασμένο από την κανδήλα που βρίσκεται πάνω στην πλάκα του Παναγίου Τάφου. Όπως εξαγιάζεται και το νερό από την Εκκλησία και γίνεται άφθαρτος Αγιασμός, έτσι και μια φλόγα μπορεί να εξαγιαστεί με την ευλογία του Παναγίου Τάφου και την ανάγνωση των ανάλογων ευχών.
Είναι δεδομένο και αδιαμφισβήτητο πως το Άγιο Φως ανάβει και με θαυματουργικό τρόπο όποτε ευδοκεί ο Θεός, όπως κατέθεσε ο αυτόπτης μάρτυρας γέροντας Μητροφάνης, ο οποίος είχε κρυφτεί στο ιερό κουβούκλιο το 1926. Σε μια συγκλονιστική μαρτυρία που είναι καταγεγραμμένη και σε βίντεο, περιέγραψε το ανεξήγητο γαλάζιο φως που γέμισε τον Ζωοδόχο Τάφο την ώρα που βρισκόταν μέσα ο Πατριάρχης, το οποίο στη συνέχεια άρχισε να στροβιλίζεται και μετετράπη σε εκτυφλωτικό λευκό φως σε μορφή δίσκου, σαν τον ήλιο.
Και πέρα από την χρονικά κοντινή μαρτυρία του γέροντα Μητροφάνη, υπάρχει πλήθος μαρτυριών ανά τους αιώνες που επιβεβαιώνουν το θαύμα, και είναι συντριπτικά περισσότερες από τις «μαρτυρίες» που επικαλείται ο κ. Αλικάκος.
Το Άγιο Φως είναι πολυδιάστατο θαύμα
Ασφαλώς η αντιχριστιανική μανία του κ. Αλικάκου δεν του επιτρέπει να κατανοήσει ούτε το απλούστατο γεγονός, πως τo μέγα θαύμα του Αγίου Φωτός, δεν περιορίζεται μόνο στον τρόπο που αυτό ανάβει. Είναι ένα θαύμα μεγάλης διάρκειας που εκδηλώνεται με ποικίλους υπερφυσικούς τρόπους εντός και εκτός του Παναγίου Τάφου.
Έχουμε πλήθος φαινόμενων ακαΐας, από το μεταδιδόμενο φως. Βλέπουμε φλόγες από τα αναμμένα κεριά να ακουμπούν για αρκετά δευτερόλεπτα σε μαλλιά, σε γενειάδες, σε λαιμούς, σε πιγούνια, σε χέρια, σε παλάμες, σε ρούχα, και να μην καίνε τίποτα από αυτά. Ο κ. Αλικάκος πάνω σε αυτό, έχει προβάλλει κάποιες – τουλάχιστον – αστείες εξηγήσεις που μάλλον υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, παρά εξηγούν πειστικά το φαινόμενο.
Έχουμε καταγεγραμμένα (και σε βίντεο) φαινόμενα κανδηλιών που ανάβουν μόνα τους, και λαμπάδων που ανάβουν μόνες τους, κατά την ώρα που εκδηλώνει την παρουσία του το Άγιο Φως.
Επίσης έχουμε τις γαλάζιες αστραπές (που ολοφάνερα δεν είναι… φλας από φωτογραφίες όπως διατείνονται οι αμφισβητίες), έχουμε πύρινες σφαίρες που αιωρούνται πολλά μέτρα ψηλά άλλα και χαμηλά ανάμεσα στους προσκυνητές (και δεν είναι οι… φλόγες από τα κεριά, και άλλες ανοησίες που ακούμε), έχουμε γαλάζιες νεφέλες να αιωρούνται ψηλά στον Ναό της Αναστάσεως.
Όλα αυτά τα φαινόμενα είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός και μοναδικού θαύματος ,του θαύματος του Αγίου Φωτός. Δεν είναι άλλο πράγμα η αφή του Αγίου Φωτός και άλλο τα συγκλονιστικά φαινόμενα που συμβαίνουν ολόγυρα.
Πλήθος μαρτυριών μέσα σε 20 αιώνες Ορθοδοξίας
Τέλος, ο κ. Αλικάκος προσθέτει και ένα μεγάλο ψεύδος για να προσθέσει κύρος στην προπαγάνδα του, λέγοντας πως το Άγιο Φως δεν αναφέρεται από πατέρες της Εκκλησίας. Fake news κ. Αλικάκο. Ενδεικτικά να παραθέσουμε μερικές αναφορές περί του θαύματος του Αγίου Φωτός, εφόσον έχουμε τέτοιες από τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης (4ος αιώνας), από τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό (8ος αιώνας), από τον βίο του Αγίου Μελετίου του Ομολογητή (13ος αιώνας), από τον Μητροπολίτη Καισαρείας Αρέθα (10ος αιώνας), από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο (17ος αιώνας), από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο (17ος αιώνας).
Επίσης έχουμε αναφορές και μαρτυρίες αιώνων από αλλόδοξους άλλα και αλλόθρησκους, δηλαδή από μουσουλμάνους, από λατίνους και δυτικούς περιηγητές και από Άραβες ιστορικούς.
Για άλλη μια φορά οι προσπάθειες και οι ισχυρισμοί του Δημήτρη Αλικάκου πέφτουν στο κενό, αφού βρίθουν ανακριβειών, παραπλανήσεων, αποκρύψεων και τυφλής μεροληψίας. Ο υποτιθέμενος αναζητητής της «αλήθειας», όσο περισσότερο εκτίθεται με την εμμονή του κατά της Εκκλησίας, τόσο περισσότερο επιβεβαιώνει το «τέλος εποχής του» ως αξιόπιστου ερευνητή και δημοσιογράφου.
