Μαθήματα ζωής. Θαύματα της διπλανής πόρτας μας. Συγκλονιστικά μηνύματα που σε συγκινούν όταν τα διαβάζεις – σε σημαδεύουν όταν τα ζεις. Η προσφορά στον συνάνθρωπο είναι από μόνη της ένα θαύμα. Και όταν αυτή η μικρή θυσία οδηγεί μέχρι και στο σώσιμο μιας ζωής, τότε αυτό το θαύμα γίνεται ένα κομμάτι από τον παράδεισο.
Η Δέσποινα Βουχούρη από τη Χίο είναι μια υπέροχη κυρία με όνειρα για το μέλλον, δεσμούς ζωής με το παρελθόν και δίψα για το παρόν. Σαν τον κάθε άνθρωπο. Σήμερα η κυρία Δέσποινα δεν θα βρισκόταν ανάμεσά μας. Θα είχε ταξιδέψει για την άλλη ζωή, νικημένη από την οξεία λευχαιμία που πάλευε.
Αλλά η κυρία Δέσποινα ζει, είναι πλέον υγιέστατη και γιορτάζει ακόμα την ευλογία τούτης της ζωής. Και το οφείλει πρώτα στον Θεό που θαυματουργικά την ενίσχυσε και έπειτα σε έναν αριθμό που για καιρό παρέμενε μυστηριώδης για εκείνη. Το 198. Τι είναι αυτό το 198; Είναι το νούμερο του δότη μυελού των οστών που είχε συμβατότητα με τη σπάνια ομάδα αίματος της κυρίας Δέσποινας.
Το όνομά του δότη: Σάκης Βαλαβάνης από τη Δράμα, προπονητής χάντμπολ. Ο Σάκης δεν έμεινε απλός θεατής στις μάχες που δίνουν οι συνάνθρωποί του με τον καρκίνο. Μπήκε στη θέση τους και προχώρησε σε πράξεις. Λειτούργησε σαν ένας σύγχρονος «Σαμαρείτης». Έγινε εθελοντής στο «Όραμα Ελπίδας».
Να πώς ο υγιής αθλητισμός εμπνέει την κοινωνική άμιλλα και την προσφορά στο σύνολο. Αυτό δεν κάνει άλλωστε ένας προπονητής; Προσφέρει το μυαλό του σε ένα σύνολο. Αν το αναγάγουμε στον αγώνα της ζωής, αυτός ο άνθρωπος πρόσφερε και την έγνοια του στους ήρωες που παλεύουν στα νοσοκομεία για τις ζωές τους.
Πως έγιναν όλα
Ηρωίδα η κυρία Δέσποινα, ήρωας και ο Σάκης Βαλαβάνης. Αλλά πώς φτάσαμε μέχρι το μεγάλο θαύμα;
Πριν 3 χρόνια η Δέσποινα Βουχούρη μπήκε στο νοσοκομείο με συμπτώματα ίωσης. Εξέταση με την εξέταση, η διάγνωση οδήγησε σε κάτι πολύ χειρότερο: Οξεία Μυελογενής Λευχαιμία (ΟΛΜ). Δηλαδή ένας καρκίνος των κυττάρων της λευκής σειράς που προκαλεί ραγδαία ανάπτυξη των λευκών αιμοσφαιρίων που συσσωρεύονται στο μυελό των οστών και εμποδίζουν την αιμοποίηση.
Τα υπόλοιπα τα λέει η ίδια η κυρία Δέσποινα, αφού θαυματουργικά ξεπέρασε το πρόβλημα υγείας της:
«Είχα 80% κακά κύτταρα στον μυελό των οστών. Ήμουν έτοιμη να ‘’ταξιδέψω’’. Ήμουν 4,5 μήνες συνεχώς στο Μεταξά με πολύ αγώνα και κόπο. Σήμερα δοξάζω τον Θεό γιατί έφθασα τους 26 μήνες και είμαι ζωντανή ανάμεσά σας, χάρη σε έναν από τους δύο Έλληνες που βρέθηκαν συμβατοί με εμένα αλλά και χάριν τους εξαιρετικούς γιατρούς μου.
Εγώ είχα την πιο σπάνια ομάδα ΑΒ+ και βρέθηκαν δύο Έλληνες 100% ιστοσυμβατοί, ο ένας έδωσε αλλά δεν ξέρω ποιος είναι. Έδωσα τα στοιχεία μου και τώρα περιμένω να με ζητήσει εκείνος. Ξέρουμε ότι είναι το νούμερο 198 από το ‘’Όραμα Ελπίδας» και θέλω πολύ να τον γνωρίσω», είπε συγκινημένη, μπροστά σε συγγενείς και φίλους που είχαν μαζευτεί να γιορτάσουν τα γενέθλια της στην Ευαγγελίστρια Χίου.
Η αποκάλυψη του ήρωα
Εκεί ο γιος της κυρίας Δέσποινας, Γιώργος Ξυλάς, είχε ετοιμάσει μια συγκινητική αποκάλυψη. Είχε εντοπίσει μέσω διαδικτύου τον δότη Σάκη Βαλαβάνη και τον είχε καλέσει στα γενέθλια, κρυφά από τους περισσότερους παριστάμενους. Ο Γιώργος αντί να γράψει στα διακοσμητικά μπαλόνια την ημερομηνία γέννησης της μητέρας του, έγραψε τη δική του. Το έτος 1984.
«Κάθε εμπόδιο είναι σε καλό», είπε ο Γιώργος και συμπλήρωσε: «Για να αποκτήσει κάποιο νόημα αυτός ο αριθμός κόβουμε το «4» και μας μένει ο αριθμός 198. Είναι κάποιος ανάμεσά μας με το Νο 198 από το «Όραμα Ελπίδας»;», ρώτησε. Και τότε σηκώθηκε ο Σάκης Βαλαβάνης και πήγε στην ολόθερμη αγκαλιά της κυρίας Δέσποινας που με δάκρυα του έλεγε «ευχαριστώ». Αγκάλιαζε για πρώτη φορά εκείνον τον «άγνωστο» που της έσωσε τη ζωή. Γιατί ο Σάκης Βαλαβάνης δεν είπε «ωχ αδερφέ». Γιατί ενδιαφέρθηκε. Γιατί πρόσφερε αυτό που μπορούσε.
«Με αποκαλούν ήρωα είπε, δεν το δέχομαι, ένας απλός άνθρωπος είμαι, που συμμετείχα στην πλέον απλή διαδικασία, χαρίζοντας μια ζωή», είπε βουρκωμένος ο Σάκης Βαλαβάνης.
Ο Ταξιάρχης
Και κάπου εδώ φεύγουμε από τον ανθρώπινο παράγοντα και πάμε στον θεϊκό. Γιατί κάθε θαύμα είναι πρώτα απ’ όλα σφραγίδα Θεού. Η κυρία Δέσποινα χάρισε στον Σάκη ένα χρυσό μενταγιόν με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον Ταξιάρχη. Ο λόγος πολύ συγκεκριμένος. Ένα ολοφάνερο θαύμα. Όταν νοσηλευόταν στο «Μεταξά» η κυρία Δέσποινα είδε τρεις φορές ολοζώντανο τον Ταξιάρχη, όπως μαρτυρεί η ίδια. Ένα καταπληκτικό σημάδι πως ήταν θέλημα Θεού να ζήσει.
Με τη βοήθεια δύο αγγέλων, ενός ουράνιου και ενός επίγειου, η κυρία Δέσποινα σήμερα είναι καλά και δοξάζει τον Θεό για το θαύμα που ζει. Ανεκτίμητο πνευματικό της στήριγμα και ο π. Χριστοφόρος Γουρλής, που στάθηκε δίπλα της σε όλο αυτόν τον αγώνα.
