Την πραγματικότητα μιας εφιαλτικής δυστοπίας που δημιουργείται με πρόφαση την καταπολέμηση της πανδημίας, φανερώνει η απίστευτη παραδοχή της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας του Καναδά (PHAC), πως κατά τη διάρκεια των lockdown παρακολουθούσε 33 εκατομμύρια συσκευές κινητών τηλεφώνων. Την είδηση επιβεβαιώνει το καναδικό National Post.
Όπως διατείνεται η Υπηρεσία (PHAC) αποφάσισε να συγκεντρώσει δεδομένα «λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της πανδημίας», και χρησιμοποίησε πύργους κινητής τηλεφωνίας για να συλλέξει πληροφορίες γεωεντοπισμού, ασφαλώς χωρίς οι πολίτες να είναι ενήμεροι γι’ αυτή τη κολοσσιαία συγκέντρωση δεδομένων.
Η επίσημη θεωρία είναι πως τα data παρακολούθησης χρησιμοποιήθηκαν «για να συμβάλουν στην προώθηση των στόχων της δημόσιας υγείας», όπως είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της Υπηρεσίας, καθότι έγιναν «εργαλείο» για να γίνεται καλύτερη αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των περιοριστικών μέτρων που εφάρμοζε η Καναδική κυβέρνηση, άλλα και για να παρατηρείται το πώς σχετίζονταν οι ανθρώπινες μετακινήσεις με την εξάπλωση του Covid – 19.
Για να φέρει εις πέρας αυτό το έργο, η PHAC συνεργάστηκε με τον καναδικό γίγαντα τηλεπικοινωνιών Telus, ο οποίος «αποπροσδιόρισε και συγκέντρωσε» τις πληροφορίες από τον Μάρτιο ως τον Οκτώβριο του 2020, και υποτίθεται πως η Υπηρεσία Υγείας δεν έχει πια πρόσβαση στα δεδομένα μετά τη λήξη της σύμβασης.
Παρόλα αυτά, η PHAC δηλώνει πως είναι πρόθυμη να συνεχίσει την ίδια στρατηγική παρακολούθησης, για τα επόμενα πέντε χρόνια, για λόγους πρόληψης της εξάπλωσης άλλων μολυσματικών ασθενειών και τη βελτίωση της ψυχικής υγείας (!) των πολιτών.
Βλέπει κανείς λοιπόν το πόσο «βολικές» είναι οι συνθήκες της πανδημίας, για να εφαρμοστούν με σχετική ευκολία από κυβερνήσεις, ολόκληρες επιχειρήσεις μαζικής παρακολούθησης, με πρόσχημα «το καλό της δημόσιας υγείας». Και ακόμα χειρότερα, το ότι φαίνεται να υπάρχει πρόθεση να παγιωθεί αυτός ο οργουελικός εφιάλτης, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν πολύ δύσκολο να γίνει ανεκτός από τους λαούς, και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο πως τα «αποταυτοποιημένα» δεδομένα μπορούν με μεγάλη ευκολία να επανασυνδεθούν με το ιστορικό των προσώπων που παρακολουθήθηκαν, και ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν οι προσπάθειες παρακολούθησης αρκούνται στον γεωεντοπισμό (που και αυτό είναι ανεπίτρεπτο) ή επεκτείνονται σε ακόμα μεγαλύτερης κλίμακας «φακέλωμα».
Φαίνεται πως η πανδημία «άνοιξε την όρεξη» σε πλήθος κυβερνήσεων για να ανοιχτεί ο δρόμος για μια νέο – φασιστική επέλαση του «μεγάλου αδερφού», ώστε να δημιουργηθούν πλαίσια για τον απόλυτο έλεγχο των πολιτών.