Μητσοτάκης: Μέχρι το Σάββατο το μεσημεράκι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καβάλα στο άσπρο του άλογο έτρεχε στα λιβάδια της… Βαλχάλα.
Ο πρωθυπουργός έως το μεσημέρι του Σαββάτου είχε πείσει ακόμα και τον εαυτό του ότι το κλείσιμο των εκκλησιών ήταν αναγκαίο για τη μη διάδοση του κορονοϊού στους Έλληνες πολίτες.
Το κυνηγητό της Αστυνομίας στους ανά την Ελλάδα πιστούς Χριστιανούς θύμισε διωγμούς… Διοκλητινού όμως η απάντηση σε κάθε ερώτηση γιατί έκλεισαν οι εκκλησίες, ενώ μπορούσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν με τα μέτρα ασφαλείας που εφαρμόζονται σε όσες επιχειρήσεις δεν διέκοψαν την λειτουργία του κατά την περίοδο των απαγορευτικών μέτρων της κυβέρνησης (π.χ. Σουπερ Μάρκετ και Τράπεζες), ήταν μονότονα η ίδια: «Για να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες και να μην πάει χαμένος ο συλλογικός αγώνας των Ελλήνων τώρα που είμαστε παράδειγμα προς μίμηση σε όλο τον κόσμο». Μέσες άκρες αυτή ήταν η απάντηση.
Μέχρι το μεσημεράκι του Σαββάτου.
Τότε ήταν που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σκυμμένος στο πρωθυπουργικό γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου, άκουσε το… «Θωμά είσαι σπίτι» από την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, σκαρφαλωμένη στην καρότσα ενός φορτηγού.
Το φορτηγό πέρναγε τυχαία έξω από το Μαξίμου.
Ο πρωθυπουργός συνεπαρμένος από τους στοίχους πετάχτηκε από το γραφείο του, βγήκε στο πλατύσκαλο του Μαξίμου, έστειλε ένα φιλί στην ερμηνεύτρια και ξεχύθηκε χωρίς την μάσκα του, μαζί με καμιά 30ρια άτομα, να την ευχαριστήσει.
Μόνο λουλούδια δεν της έριξε, μάλλον όχι επειδή δεν το σκέφτηκε αλλά γιατί τα λουλουδάδικα ήταν κλειστά εκείνη την ώρα.
Έτσι ο πρωθυπουργός από «σωτήρας»και… σχεδόν Διοκλητιανός μετατράπηκε σε μία στιγμή σε «κλαρινογαμβρό, πρώτο τραπέζι… κάλτσα».
Και από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε η συζήτηση.
Ο συγχρωτισμός ισχύει μόνο για τις εκκλησίες και τους Χριστιανούς; «Με ψάλτη κολλάει ενώ με… Πρωτοψάλτη δεν κολλάει» ο κορονοϊός; Ένα από τα επιτυχημένα του διαδικτύου.
«Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι», θα έλεγα εγώ.