Για παραπάνω από έναν χρόνο αφότου συνέβη το έγκλημα στα Τέμπη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ουδέποτε καταδέχθηκε να επισκεφθεί έστω και μία από τις δεκάδες οικογένειες που πενθούν. Δεν τόλμησε ποτέ να βρεθεί ενώπιον των χαροκαμένων συγγενών, ασφαλώς διότι κουβαλά ένα «βουνό» από συγκαλύψεις στην πλάτη του και δεν θα μπορούσε να αντέξει τη βάσανο της κριτικής ούτε δευτερόλεπτο.
Συνέβη μάλιστα αρκετές φορές να απομακρυνθούν βιαίως από τη φρουρά του Μητσοτάκη επιζώντες από τα Τέμπη ή συγγενείς νεκρών που επιχείρησαν να προσεγγίσουν τον πρωθυπουργό για να του απευθύνουν απλώς τον λόγο.
Όταν τον Μάϊο του 2023 οι συγγενείς των θυμάτων είχαν καταθέσει μήνυση σε βάρος 17 προσώπων, μεταξύ των οποίων και κυβερνητικοί, ο Μητσοτάκης φανερά… ενοχλημένος είχε κάνει λόγο για «αδικαιολόγητες συμπεριφορές» που «εργαλειοποιούν» την τραγωδία.
Τόσος είναι ο σεβασμός που έχει δείξει ο πρωθυπουργός στις οικογένειες αυτές. Και στη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή, είχε το θράσος να κοιτάζει συχνά – πυκνά τους συγγενείς των νεκρών στα θεωρεία της Βουλής και να τους λέει: «Ουδέποτε δόθηκε εντολή καμία συγκάλυψη, σας λέω την αλήθεια, σας κοιτάζω στα μάτια».
Το τι ακριβώς ένοιωσε ο κ. Μητσοτάκης κοιτώντας στα μάτια τους συγγενείς μετά από έναν χρόνο αδιαφορίας γι’ αυτούς, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Θα μπορούσε να είναι ντροπή, αλλά δεν έχουμε τόσο υψηλές απαιτήσεις. Ξέρουμε όμως σίγουρα τι ένοιωσαν οι συγγενείς που κοίταξαν στα μάτια τον πρωθυπουργό. Είδαν ολόκληρη την έννοια της συγκάλυψης προσωποποιημένη, γιατί αυτό καταγγέλλουν συνεχώς με ένα στόμα και μια φωνή.
Στο θεατρικό μονόπρακτο του, ο πρωθυπουργός ήταν φανερά συγχυσμένος, προφανώς διότι έχει βρεθεί σε δεινή θέση και απ’ τα κέντρα και απ’ τα παράκεντρα της εξουσίας, που κάποτε ήταν δεκανίκια του αλλά σήμερα τον εγκαταλείπουν και τον ξεμπροστιάζουν.
Στη θλιβερή απόπειρα απολογίας του, ο πρωθυπουργός αρκετές φορές μιλούσε για… «ατύχημα» αντί να πει «δυστύχημα», και αναπαρήγαγε την «καραμέλα» του «ανθρώπινου λάθους». Αυτό το επιχείρημα δηλαδή στο οποίο «πάτησε» ο ίδιος στο πρώτο του διάγγελμα μετά το έγκλημα, αφού είχαν δοθεί στη δημοσιότητα οι μονταρισμένοι διάλογοι του αίσχους.
Αποφεύγοντας να απαντήσει μια σειρά από δεκάδες ακλόνητα επιχειρήματα που μαρτυρούν τη συγκάλυψη, ο κ. Μητσοτάκης κάλυψε για ακόμη μια φορά τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αρνούμενος να δεσμευτεί στη συγκρότηση προανακριτικής που θα τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη.
«Αν πιστεύετε ότι πρέπει να συσταθεί προανακριτική για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή κατά του κ. Καραμανλή, να το τεκμηριώσετε, να το φέρετε στη Βουλή και να το συζητήσουμε», είπε.
Αναπαράγοντας το χυδαίο επιχείρημα του Καραμανλή, είπε για τη σύμβαση 717 ότι δεν ξέρουμε με απόλυτη βεβαιότητα πως αν είχε ολοκληρωθεί, δεν θα συνέβαινε το δυστύχημα. Δηλαδή το ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα μπορεί μία στο εκατομμύριο να μην αποτρέψουν μια σύγκρουση, ήταν… άλλοθι για να παραμένει πρωτόγονος και επικίνδυνος ο σιδηρόδρομος, κατά τον πρωθυπουργό.
«Ήμουν άγρυπνος» είπε για τη νύχτα του εγκλήματος ο πρωθυπουργός, μάλλον διεκδικώντας και συγχαρητήρια μάλλον, που έχασε τον πολύτιμο ύπνο του για τη σφαγή 57 ανθρώπων. Και απευθυνόμενος προς την αντιπολίτευση μετά τις αποκαλύψεις για τη μονταζιέρα των διαλόγων, φώναζε: «Δεν ντρέπεστε να τα υπονοείτε αυτά τα πράγματα; Αυτή ήταν η έγνοια, πώς θα πειράξω τους διαλόγους;».
Τα ίδια ακριβώς «δεν ντρέπεστε», είχε ξεφωνίσει στη Βουλή και για τις υποκλοπές ο πρωθυπουργός, όταν αποκαλύφθηκε ότι η ΕΥΠ κρυφάκουγε γαλάζιους υπουργούς και βουλευτές, αλλά και τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιογράφους και πολλούς άλλους. Τελικά η ντροπή – ντροπή δεν έχει.
Δεν είχε έγνοια να πειράξει τους διαλόγους ο πρωθυπουργός, αλλά την είχαν κάποιοι επιτήδειοι που για κάποιον «άγνωστο» λόγο, κάπου, κάπως, κάποτε (έτσι κι αλλιώς η δικαιοσύνη περί άλλων τυρβάζει), μπούκαραν στα αρχεία του ΟΣΕ και άρπαξαν τις συνομιλίες για να τις αλλοιώσουν, διοχετεύοντας τις στο νούμερο 1 φιλοκυβερνητικό site.
«Αν ο σταθμάρχης είχε κάνει σωστά τη δουλειά του θα είχε γίνει το ατύχημα; Γιατί αμφισβητείτε κάτι που η Δικαιοσύνη έχει κρίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα έχει συμβεί;» σημείωσε ακόμα ο πρωθυπουργός, περήφανος που παραδέχεται ότι κυβερνά μια χώρα που απαγορεύεται το ανθρώπινο λάθος, γιατί οι συμβάσεις για μέτρα ασφαλείας δεν περατώνονται και οι τριτοκοσμικές υποδομές δεν θα μπορέσουν να το διορθώσουν.
Όσον αφορά τις παραιτήσεις Γιάννη Μπρατάκου και Σταύρου Παπασταύρου, ο κ. Μητσοτάκης ήπιε το αμίλητο νερό και δεν είπε κουβέντα, ενώ έχει γίνει «βούκινο» πλέον ότι οι δύο πολιτικοί πήγαν στο σπίτι του Βαγγέλη Μαρινάκη κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού, για να συνάψουν «συνθήκη ειρήνης» με τον μεγαλοεπιχειρηματία.
«Το κάθε εκδοτικό συγκρότημα μπορεί να διεκδικεί ότι θέλει, αλλά οι κυβερνήσεις ορίζουν τους κανόνες» είπε και πρόσθεσε πως «δεν θα συγκυβερνήσω με κανένα παράκεντρο. Ψηφίζουν οι πολλοί, όχι οι λίγοι και ισχυροί». «Ο Κων. Καραμανλής είχε κάποτε αναρωτηθεί ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο. Τον τόπο κυβερνά ο κυρίαρχος λαός και όχι τα φουσκωμένα πορτοφόλια και αν κάποιοι νομίζουν πως όλοι και όλα είναι εξαγοράσιμα είναι βαθιά νυχτωμένοι».
Κανέναν δεν πείθει ο κ. Μητσοτάκης ως Δον Κιχώτης της Δημοκρατίας και πολέμιος της παρακρατικής διαφθοράς. Αν κάποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο τα τελευταία 5 χρόνια ειδικά, είναι οι πελατειακές σχέσεις, τα παράκεντρα και τα φουσκωμένα πορτοφόλια.