Μια μέρα, στην Αίγινα, όπου βρισκόταν ο Άγιος Νεκτάριος, ένας φτωχός ψαράς πλησίασε το μοναστήρι. Είχε ακούσει για τη σοφία του Αγίου και ήθελε να μοιραστεί ένα παράξενο πρόβλημά του.
«Άγιε, έχασα τον λαχνό από τη λαχειοφόρο αγορά που κέρδισα! Είχα βάλει τα λεφτά για να αγοράσω ψάρια για την οικογένειά μου, αλλά τώρα δεν μπορώ να τα βρω πουθενά! Χωρίς αυτά, δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρουμε», είπε ο ψαράς, με δάκρυα στα μάτια.
Ο Άγιος Νεκτάριος του απάντησε ήρεμα: «Παιδί μου, ο Θεός βλέπει την καρδιά σου και ξέρει τις δυσκολίες σου. Μη φοβάσαι». Στη συνέχεια, τον προέτρεψε να γυρίσει στο σπίτι του, χωρίς να ανησυχεί.
Λίγο μετά, ο ψαράς βρήκε τον λαχνό του στο τραπέζι της κουζίνας του σπιτιού του, σε ένα σημείο που είχε κοιτάξει εκατοντάδες φορές πριν. Ήταν σαν να είχε εμφανιστεί από το πουθενά! Η οικογένειά του τα κατάφερε χάρη στην απλότητα και την εμπιστοσύνη που έδειξε ο ψαράς στην πίστη του.
Ο Άγιος Νεκτάριος δεν έκανε μεγάλα θαύματα για να τραβήξει την προσοχή. Έκανε όμως μικρά, απλά θαύματα που έδιναν ελπίδα στους ανθρώπους, και αυτή η πίστη του ήταν πάντα “κουλ”.
