Το τι σχέση μπορεί να έχει η εκκλησία με τις «γυναικοκτονίες», μόνο στη (δια)ταραγμένη σκέψη του Γιάννη Μπέζου μπορεί να εξηγηθεί. Αλλά το ακούσαμε και αυτό. Ότι για τη βία κατά των γυναικών ευθύνεται η… εκκλησία.
Είναι σύνηθες πλέον για τον γνωστό ηθοποιό να εμφανίζεται σε κάποιο τηλεοπτικό βήμα για να κρίνει τους πάντες και τα πάντα, ενώ παράλληλα αποθεώνει ναρκισσιστικά τον εαυτό του. Με ύφος «καρδιναλίου» εμφανίστηκε και στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου, για να μιλήσει για τις δολοφονίες γυναικών λέγοντας ότι το φαινόμενο:
«Δείχνει ότι οι άνδρες λες και έχουμε υποκαταστήσει το θείον και κάνουμε τους άλλους ό,τι θέλουμε. Ότι η γυναίκα είναι κτήμα και ότι μπορούμε να τη χειριστούμε, όπως εμείς επιθυμούμε. Αυτό είναι βαθιά συνήθεια πολλών ετών και έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη οι γονείς, το σχολείο, οι πάντες. Όλοι οι θεσμοί. Η Πολιτεία πρωτίστως, η Εκκλησία η οποία μπορεί και αυτή να παίζει έναν μεγάλο ρόλο και βεβαίως το πρωτοκύτταρο, που είναι η οικογένεια».
Καταρχάς ο Μπέζος πιάνει το θέμα από εντελώς λανθασμένη βάση, αναμασώντας το αφήγημα της woke ατζέντας, ότι οι συλλήβδην όλοι οι άντρες είναι μόνο θύτες και όλες οι γυναίκες είναι μόνο θύματα. Αυτή η εντελώς παράλογη υπεργενίκευση που συκοφαντεί γενικώς το ανδρικό φύλο, είναι βασική τακτική στη woke προπαγάνδα.
Αντί να διερευνηθούν τα βαθύτερα αίτια της βίας κατά των γυναικών, ο Μπέζος παίζει το γνωστό «blame game» που χωρίζει τα δύο βιολογικά φύλα σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Οι άνδρες που τιμούν και σέβονται το γυναικείο φύλο, είναι σαν να μην υπάρχουν.
Αυτή η διχόνοια που καλλιεργεί το σκεπτικό του Μπέζου προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη αποστασιοποίηση μεταξύ των 2 φύλων, άρα ακόμα μεγαλύτερη απομόνωση της γυναίκας, αφού απορρίπτει τον φυσικό ρόλο του άνδρα – προστάτη. Έτσι αντί η γυναίκα να ισχυροποιείται, γίνεται ακόμα πιο ευάλωτη.
Απόδειξη ότι η εξήγηση του Μπέζου δεν ευσταθεί καθόλου, είναι ότι την τελευταία δεκαετία οι γυναίκες έχουν απελευθερωθεί περισσότερο από ποτέ (κοινωνικά, σεξουαλικά, επαγγελματικά κ.λπ), κι όμως κυριαρχούν τα ψυχολογικά προβλήματα και τα ψυχοφάρμακα περισσότερο από ποτέ.
Η Εκκλησία τιμά απεριόριστα τη γυναίκα
Αλλά για να πάμε στο κυρίως ζήτημα, με ποιον τρόπο η Εκκλησία ευνοεί τη βία κατά των γυναικών; Είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοιες ανοησίες από τον Γιάννη Μπέζο; Η ορθοδοξία είναι εκείνη που πρώτη εισήγαγε την ισότητα των φύλων στην Ευρώπη, όπως την δίδαξε ο απόστολος Παύλος («Ουκ ένι άρσεν και θήλυ»).
Την υψηλότερη θέση στις τάξεις των αγίων, την έχει μια γυναίκα, η Παναγία, που λατρεύεται σε ολόκληρη την Ελλάδα, από άκρη σε άκρη. Από μόνη της η ύπαρξη της Θεοτόκου είναι υπέρ αρκετή για να φανεί πως ο Χριστιανισμός δεν υποβιβάζει την αξία της γυναίκας. Επίσης υπάρχουν αμέτρητες αγίες που ευλαβούνται οι χριστιανοί και τις τιμούν ως κορυφαία υποδείγματα αρετής.
Στον ορθόδοξο γάμο, γυναίκα και άντρας λειτουργούν ως «ένα», ως «σάρκα μία», δηλαδή ως ένα αδιάσπαστο ζεύγος που ευλογεί ο Θεός με το μυστήριο του γάμου. Η χριστιανική πίστη διδάσκει στο ανδρόγυνο την αγάπη, την αλληλοπεριχώρηση, την ταπεινότητα, την κατανόηση, την υπομονή. Ακριβώς εκείνες τις αρετές που αποτρέπουν τις συγκρούσεις μεταξύ του ζευγαριού. Άρα η Εκκλησία, όχι μόνο δεν πυροδοτεί τη βία κατά των γυναικών, αλλά αντιθέτως είναι το κορυφαίο «όπλο» που καταπολεμά τη βία στα ζευγάρια.
Σε καμία άλλη θρησκεία του πλανήτη δεν συναντάται τέτοιος σεβασμός στη γυναίκα, όσο στον Χριστιανισμό. Θα είχε ενδιαφέρον να ακούγαμε τις απόψεις του Γιάννη Μπέζου για τη θεώρηση της γυναίκας στο Ισλάμ. Αλλά… περιέργως δεν αναφέρεται ποτέ σε αυτό, παρά το ότι ο μουσουλμανισμός έχει εισχωρήσει για τα καλά σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Καταλήγοντας, είναι άλλο πράγμα το πως θα καταχραστεί τον Χριστιανισμό ο κάθε διαταραγμένος που θα διαστρεβλώσει τα μηνύματά του για να στηρίξει τα κόμπλεξ του, και άλλο πράγμα το τι λέει αυτή καθαυτή η ορθοδοξία, που σαφέστατα διδάσκει τον σεβασμό στη γυναίκα.
Καλά θα κάνει να τα ξεχωρίσει αυτά τα πράγματα ο Γιάννης Μπέζος, γιατί έχει ευθύνη για τις κακοδοξίες που λέει. Αν πραγματικά τον ενδιαφέρει το καλό των γυναικών, τότε ας μιλήσει με μερικά – πραγματικά – χριστιανικά ανδρόγυνα, για να διαπιστώσει την ειρήνη που έχουν μεταξύ τους.