Τράπερ – ληστεία: Χλιδάτη ζωή, τζόγος, σεξισμός χωρίς όρια, όπλα, ναρκωτικά, πολυτελή οχήματα. Αυτά είναι τα νέα «ιδανικά» της ζωής, όπως τα παρουσιάζει η τραπ μουσική στη νεολαία. Και όπως φαίνεται, κάποιοι «καλλιτέχνες» ακολουθούν πιστά κάποια από αυτά (ή και όλα), και στην πραγματική τους ζωή.
Ο Don Leon, ένας νεαρός τράπερ, ήταν ανάμεσα στους 5 συλληφθέντες της σπείρας που ανατίναζε ΑΤΜ και είχε καταφέρει να αποκομίσει λεία ύψους περίπου 1.000.000 ευρώ.
Για άλλη μια φορά θα πρέπει να μας προβληματίζει σοβαρά, πως αυτό το εξευτελιστικό πράγμα που θυμίζει… είδος «μουσικής», η τραπ, έχει κατακυριεύσει τη νεολαία, έχει μπει σε μεγάλα σαλόνια, και η βιομηχανία της μουσικής το επιβραβεύει με εκατομμύρια ευρώ. Τράπερς προσκαλούνται συνεχώς σε εκπομπές, σε διαγωνισμούς τραγουδιού, σε reality, σε φεστιβάλ, μέχρι και σε μουσικά βραβεία.
Για ποιο λόγο; Για να πουλάνε στη νεολαία μια χυδαία υποκουλτούρα «μαγκιάς», καταστροφής της ελληνικής γλώσσας, εύκολου χρήματος μέσω του εγκλήματος, επίδειξης πλούτου, καθολικής απαξίωσης των γυναικών που γι’ αυτούς είναι από «εύκολες» μέχρι… «πόρνες» και πλήρους αδιαφορίας για ευαίσθητα κοινωνικά θέματα.
Σκορπάω 50ευρα στον αέρα γιατί δεν έχω τι να τα κάνω, μιλάω για τα φοβερά… όπλα μου, αψηφώ τους νόμους, δεν μου καίγεται καρφί για ότι συμβαίνει στη χώρα μου. Αυτό είναι όλο και όλο.
Και είναι φοβερό, πως τα ίδια κανάλια και τα ίδια μέσα ενημέρωσης που υποτίθεται βγάζουν… καπνούς με τα εγκλήματα «της Πατριαρχίας» και του metoo, προμοτάρουν συνεχώς «μουσικούς» που εκχυδαΐζουν βάναυσα το γυναικείο φύλο. Και όλο αυτό, κάνουμε πως δεν το βλέπουμε.
Και μεγαλώνουν γενιές παιδιών, που νουθετούνται από αυτόν τον μουσικό βόθρο, μαθαίνοντας πως οι ηθικές αρχές είναι «για βλάκες», πως το παν είναι το χρήμα και ο πλούτος, πως ο σεβασμός και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο είναι μειονεκτήματα, πως η φτώχια είναι αδυναμία και ντροπή, πως οι γυναίκες (και κάθε άνθρωπος γενικότερα) δεν είναι τίποτε άλλο παρά «κρέας» προς εκμετάλλευση.
Και έτσι βαδίζουμε ολοταχώς στην… πρόοδο.
Και μετά… ενοχλούνται διάφοροι από τις συντηρητικές αξίες της Ορθοδοξίας, που διδάσκει τα ακριβώς αντίθετα απ’ όσα διδάσκει αυτό το «μουσικό» καρκίνωμα.
Ηθικές αξίες. Αρετές της ψυχής. Αποφυγή του πλούτου ή διάθεση του για τις ανάγκες του συνάνθρωπου. Αποφυγή της επίδειξης. Να μην γνωρίζει το αριστερό σου χέρι, τι ποιεί το δεξιό σου. Διδάσκει απόλυτο σεβασμό στη γυναίκα σαν εικόνα Θεού που είναι και αυτή.
Διδάσκει το μεγαλείο της ψυχής που μπορεί να κρύβει κάθε φτωχός, κάθε ταπεινωμένος, κάθε αναξιοπαθής. Διδάσκει την πλήρη ευαισθητοποίηση για όλα τα κοινωνικά θέματα. Την αποχή από ουσίες που καταστρέφουν το σώμα που θεωρείται ναός του Θεού.
Και όμως. Όλα αυτά χαρακτηρίζονται από το σύστημα ως… «σκοταδισμός».
Και τα όσα προωθούνται από την τραπ μουσική, τα υποδέχεται το σύστημα με ανοικτές αγκάλες. Γίνονται μόδα. Τάση. Τρόπος ζωής. Πουλάει και «αρέσει». Κανένας δεν ενδιαφέρεται για τα περιττώματα που κουβαλάει στους στίχους του.
Αυτό είναι το αποκρουστικό πρόσωπο της υποκρισίας, της σημερινής κοινωνίας. Ας το κοιτάξουμε στον καθρέφτη.