Το γράφαμε εδώ και καιρό στη Sportime (μέσα από διάφορα άρθρα για εκείνον) ότι ο Νίκος Οικονομόπουλος ποιεί ένα πολύ σημαντικό ιεραποστολικό έργο αξιοποιώντας το βήμα που του παρέχει η δημοφιλία του και η μεγάλη αγάπη του κόσμου.
Και τώρα αυτή η ομολογία πίστης που ούτως ή άλλως έκανε με κάθε ευκαιρία ο Νίκος, εξωτερικεύτηκε σε όλο της το μεγαλείο. Έγινε όσο πιο άμεση, επίσημη και ουσιαστική γινόταν. Σε μια εποχή που έχει καταρρεύσει ο δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ λαού και επώνυμων προσώπων (ιδιαίτερα των πολιτικών), αυτή η μοναδική αμεσότητα που (ακόμα) έχει ο καλλιτέχνης με το κοινό, γίνεται ένα ακαταμάχητο μέσο επικοινωνίας.
Και όταν από αυτό το μέσο δεν επικοινωνείται μια από τις χιλιάδες ανοησίες που λέγονται σε μουσικές σκηνές και ανακυκλώνουν καθημερινά τα συστημικά sites, αλλά επικοινωνείται η ίδια η πίστη στον Χριστό, στην Εκκλησία Του, στην αξία της οικογένειας, στη σημασία της πατρίδας, τότε μιλάμε για μια ευλογημένη επανάσταση κατά του συστήματος.
Ο Νίκος Οικονομόπουλος βγήκε μπροστά στο κοινό που τον αγαπά και είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Είπε ότι η Εκκλησία είναι ο μοναδικός σταθμός στη ζωή μας που παρέχει τεράστια βοήθεια στον κόσμο, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Παρότρυνε τους νέους να μην πτοούνται από το σύστημα, αλλά να ομολογούν τον Χριστό γιατί είναι τιμή τους να είναι μέλη της Εκκλησίας. Και τέλος πάντων, να τελειώνει αυτή η μηδενιστική προπαγάνδα, που χαρακτηρίζει ως «ακροδεξιό», όποιον μιλάει για πατρίδα, για θρησκεία και για οικογένεια. Αυτονόητα πράγματα, που όμως έχουν γίνει «απαγορευμένα».
Λόγια που εκατομμύρια χριστιανοί έχουν μέσα τους, αλλά δεν βρίσκουν κανέναν να τα εκφράσει δημόσια. Τους έχει «πνίξει» ο φασισμός της πολιτικής ορθότητας που σπρώχνει την Ορθοδοξία στο περιθώριο. Και τα λόγια του Νίκου ήρθαν σαν βάλσαμο στις καρδιές τους. Σαν φρέσκος αέρας για να ξανασάνουν οι χριστιανοί από την καταπίεση που αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια.
Και πόσο σημαντικό είναι ότι άκουσαν αυτά τα ωφέλιμα λόγια, νέα παιδιά που μεγαλώνουν σε μια κοινωνία στην οποία τείνει να εξαφανιστεί η δημόσια ομολογία της Ορθόδοξης Πίστης. Μαθαίνουν από τον τραγουδιστή πως αν κάτι αξίζει υπερηφάνεια σε αυτή την ζωή, είναι το να αγαπάς τον Χριστό και να ακολουθείς τον δρόμο που χάραξε. Και έχει σημασία πώς ο Νίκος Οικονομόπουλος, ότι στάση ζωής έχει δημόσια, την ίδια ακριβώς έχει και ιδιωτικά. Δεν ομολογεί χωρίς να πράττει. Πρώτα πράττει και ύστερα ομολογεί. Και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας.
Φυσικά όπως αναμενόταν, τα συστημικά μέσα «ξέρασαν» τόνους δηλητήριου για την ομολογία πίστης του τραγουδιστή και έσπευσαν να κρεμάσουν τις γνωστές ταμπέλες. Εκείνες ακριβώς που ο Νίκος είπε να αγνοεί ο κόσμος. Και ασφαλώς τις αγνόησε. Το κύμα αγάπης και τα συγχαρητήρια του κόσμου ήταν τόσο καταιγιστικά που σκέπασαν εντελώς τη συστημική προπαγάνδα.
Είναι βέβαιο ότι ο Νίκος Οικονομόπουλος δέχεται πόλεμο από το σύστημα για όσα ομολογεί δημόσια. Αλλά όσες «τρικλοποδιές» και αν επιστρατεύσουν, τον Νίκο θα τον κρατά ψηλά η αγάπη του κόσμου.
Η ομολογία πίστης του Νίκου Οικονομόπουλου μπροστά στο κοινό του:
«Θέλω να ξέρετε πως, επειδή πολλοί λένε ότι η Εκκλησία δεν βοηθάει, ότι απλά εισπράττει, παίρνει λεφτά κτλ, κτλ. Επειδή εγώ γνωρίζω, έχω επισκεφθεί πάρα πολλούς και έχω πάει σε πολλές μητροπόλεις, έχω γνωρίσει πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, θα ήθελα να ξέρετε πως η Εκκλησία είναι ο μοναδικός σταθμός στη ζωή μας που βοηθά πραγματικά τους ανθρώπους. Επειδή είστε οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι εδώ μέσα, να έχετε την πίστη σας, να αγαπάτε τον Χριστό, να ομολογείτε τον Χριστό.
Όπως κάνω και εγώ και άλλοι πολλοί συνάδελφοί μου. Είναι τιμή μας να υπηρετούμε και την Εκκλησία και τον Χριστό και θέλω να πω – όπως και άλλες πάρα πολλές φορές – ότι η ομολογία πίστεως στις ημέρες μας είναι πάρα πολύ δύσκολη για πολλούς, ντρέπονται να κάνουν τον σταυρό τους, ντρέπονται να πουν ότι πιστεύουν. Ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε Έλληνες, ότι πιστεύουμε στην πατρίδα μας, στην οικογένειά μας. Κι αν πούμε,ας πούμε, “πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια” κάποιοι θα μας θεωρήσουν αντιδημοκράτες, χουντικούς κτλ.
Εγώ υποστηρίζω τη θρησκεία μου, την πίστη μου, την αγαπώ, την ομολογώ. Αγαπάω τον Χριστό, αγαπάω την πατρίδα μου και αγαπάω και την οικογένεια» κατέληξε, ευχαριστώντας όσους βρέθηκαν στην συναυλία του»
