Οι άνθρωποι που χάθηκαν έχουν όνομα, επώνυμο και είναι πολύ πιο σημαντικά απ’ όλα τα ονόματα όλων όσων βρίσκονται σε αυτό που ονομάζουμε Βουλή και τώρα θα κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.
Οι άνθρωποι που έτρεξαν να σώσουν όσους και ό,τι μπορούσαν ρισκάροντας τη ζωή τους έχουν επίσης όνομα, αλλά σίγουρα δεν θα το θυμάται κανείς αύριο, κυρίως γιατί κανένας δεν μπήκε στον κόπο να το αναφέρει.Όχι μόνο τώρα,ποτέ..
Είπαν για βιβλική καταστροφή…είπαν για τραγωδία..κι εγώ που γράφω καλά τα λέω..Μα δεν είμαι εγώ που βοήθησα εν τέλει.
Ζω στη Ραφήνα όλη μου τη ζωή και δεν έχω φοβηθεί ξανά ποτέ τόσο όσο φοβήθηκα τη Δευτέρα.
Οι εικόνες δεν μπορούν να αποδώσουν το συναίσθημα ούτε το γιατί…
Η λέξη τραγωδία δεν χωρά όσα συνέβησαν και ανθρώπινος νους δεν μπορεί να τα συλλάβει…
Ανθρώπινο χέρι όμως τα προκάλεσε κι αυτό πως να σε κάνει να νιώθεις καλά με το είδος σου;
Και κάποιοι θα βιαστούν να μιλήσουν…Θα βιαστούν να κρίνουν..Οι πυροσβέστες που δεν ήταν εκεί..τα οχήματα που δεν ήταν εκεί..Η βοήθεια που ποτέ δεν ήρθε.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που βρέθηκαν στην Κινέτα, μετά στο Βουτζά, μετά στο Μάτι…Οι ίδιοι ακριβώς!
Είναι οι άνθρωποι που θα κατηγορήσεις πως ”κάθονται” κι είναι οι μόνοι που θα τρέξουν εν τέλει πίστεψε με…
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν όνομα και το κράτος δεν τους παρέχει τίποτα.Οι άνθρωποι αυτοί γυρίζουν σπίτι τους- όταν γυρίσουν- σοκαρισμένοι γιατί έπρεπε να έρθουν αντιμέτωποι με νεκρά παιδιά…καμμένη γη, χαμένες περιουσίες, νεκρά ζώα και που πάλι θα κατηγορηθούν, για κάτι…
Και πως να σηκώσουν τόσο βάρος δύο ώμοι;Πίστεψε με δεν μπορούν!
Σε χαλάει η εικόνα που σου μεταφέρω; Σε ενοχλεί; Σε ταράζει;
Καλώς…
Πρέπει να σε ταράζει!Και σένα και μένα…Το θέμα είναι πως οι άνθρωποι ξεχνούν και πάλι τα βρίσκουν με το «πετσί τους» και δεν πρέπει…Και ως πότε;
Και θα μου πεις μήπως εγώ βοηθάω κάπως;Σίγουρα όχι και το ξέρω..
Στα λέω εγώ όμως εκ μέρους ενός πυροσβέστη που όλη νύχτα απεγκλώβιζε, έσβηνε και είδε μπροστά του παιδιά που πέθαναν γιατί κάποιος το έπαιξε θεός..
Στα λέω εγώ, εκ μέρους ενός πυροσβέστη που σε μερικές ώρες θα ξαναβάλει τη στολή και θα πάει εκεί που εσύ κι εγώ δεν θα θέλαμε ποτέ να βρεθούμε..
Και δεν είναι ένας…
Αυτοί που χάθηκαν έχουν όνομα και οφείλουμε να το ξέρουμε όπως το δικό μας…
Αυτοί που τρέχουν να μας γλιτώσουν έχουν όνομα, αλλά ποτέ δεν το ρώτησε κανείς…
Καλό καλοκαίρι…