Πυρκαγιές στην Ελλάδα: Εκτός από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον κρατικό μηχανισμό, υπάρχει και αυτή στα media.
Οι Πυρκαγιές στην Ελλάδα τη δεδομένη στιγμή έχουν κάνει το πανελλήνιο να παρακολουθεί σαστισμένο τις εξελίξεις. Δεν μιλάμε για τους ανθρώπους που ζουν στο πετσί τους αυτή τη στιγμή την πύρινη απειλή. Μιλάμε για αυτούς που βλέπουν και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Θέλουν να ενημερωθούν για κάθε πυρκαγιά.
Πέρα από την οργή και την ανησυχία για την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση, υπάρχει και η εξής –εύλογη- απορία. Τη συζητάμε μεταξύ μας, όλοι μας. Τη λέμε. «Από πού να ενημερωθείς; Ποιους να ακούσεις;».
Η προκλητική οικονομική ενίσχυση των καναλιών την περίοδο της πανδημίας καθιστά τον κόσμο καχύποπτο. Δικαίως. Πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα συστημικά sites και τα κανάλια της τηλεόρασης επέλεξαν να επιβάλλουν με πολύ δεικτικό και επιθετικό τρόπο τις κυβερνητικές θέσεις με αποτέλεσμα να χάσουν ακόμα περισσότερο το βασικό τους νόημα.
Βλέπεις ρεπορτάζ για την ηλεκτροδότηση και τη ΔΕΗ, τις ενημερώσεις από την πολιτική προστασία και τις τοποθετήσεις των αρμοδίων και δεν ξέρεις αν αποτελεί προϊόν αντικειμενικής πληροφόρησης, ή ιδιοτέλειας. Διότι ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες ώρες, η ασυδοσία δίνει και παίρνει.
Η προσπάθεια υπερθεμάτισης για την κλιματική αλλαγή, του καύσωνα, οι συνεχείς αναφορές στα πολλαπλά μέτωπα σε όλη τη χώρα, όπως και το ότι δόθηκε βήμα περισσότερο στους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης και όχι στους κατοίκους που ζουν το δράμα, ενισχύει την αναξιοπιστία των ΜΜΕ.
Σε βράδια σαν αυτά, σε μέρες που η πυρκαγιά απειλεί ανθρώπινες ζωές, θα έπρεπε τα πάντα που ακούγονται στον τηλεοπτικό αέρα και γράφονται στο διαδίκτυο να είχαν μοναδικό σκοπό και στόχευση την αντικειμενική ενημέρωση.
Οργή από τους κατοίκους…
Διαβάστε επίσης
Στην Ελλάδα σήμερα (όσοι ζούμε) ζούμε από σύμπτωση -και από μεμονωμένες προσπάθειες αυτοθυσίας