Μπορεί η μεγάλη δοκιμασία της πανδημίας να ανέδειξε με εμφατικό τρόπο την ανάγκη ενός ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας, άλλα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αγνόησε παντελώς τα διδάγματα αυτής της υγειονομικής κρίσης και συνέχισε να γκρεμίζει μεθοδικά το ΕΣΥ, χάριν των ιδιωτικών συμφερόντων.
Και αν στην περίοδο της πανδημίας υπήρχε μια δικαιολογία για να γίνουν περικοπές στα χειρουργεία λόγω πίεσης του ΕΣΥ από τα περιστατικά Covid, σήμερα που ο κορωνοϊός αντιμετωπίζεται σαν κοινή γρίπη, και πάλι τα χειρουργεία υπολειτουργούν, ακριβώς διότι η κυβέρνηση δεν φρόντισε ποτέ να στελεχώσει το ΕΣΥ σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες του.
Σε αυτό το ερείπιο που ονομάζεται σήμερα Εθνικό Σύστημα Υγείας, η εικόνα των δημόσιων νοσοκομείων είναι αποκαρδιωτική. Εμβληματικές κλινικές κλείνουν, δομές Υγείας συγχωνεύονται, κτήρια καταστρέφονται, ενώ ακόμα και καρκινοπαθείς φτάνουν στο σημείο να χρειάζονται «βύσμα» ή να δημοσιοποιήσουν το δράμα τους σε κάποιο ΜΜΕ, προκειμένου να χειρουργηθούν και να παλέψουν για τη ζωή τους!
Η ελλείψεις υποδομών είναι τεράστιες και οι υπάρχουσες υποδομές δεν έχουν το απαραίτητο προσωπικό για να λειτουργήσουν στο 100%. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας εργαζομένων στα νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) Μιχάλη Γιαννάκο, σε ολόκληρη τη χώρα λειτουργεί μόνο το 60% των χειρουργικών αιθουσών, λόγω έλλειψης προσωπικού και αναισθησιολόγων και οι λίστες αναμονής είναι ατελείωτες.
«Κλινικές αναστέλλουν τη λειτουργία τους ή λειτουργούν με μεγάλη επισφάλεια», τονίζει ο κ. Γιαννάκος, και σημειώνει: «Οι κλινικές πολλών νοσοκομείων είναι τραγικά υποστελεχωμένες. Παραιτούνται οι γιατροί και οι νοσηλευτές, λόγω χαμηλών μισθών και δυσμενών συνθηκών εργασίας. Οι προκηρύξεις βγαίνουν άγονες. Με μετακινήσεις μπαλώνουν την κατάσταση».
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ παραθέτει μία σειρά από παραδείγματα, τα οποία δείχνουν την κατάσταση του ΕΣΥ:
Στη Βόρεια Ελλάδα λειτουργούσαν 3 καρδιοχειρουργικές κλινικές. Στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», η εμβληματική καρδιοχειρουργική κλινική Σπύρου με 1.000 χειρουργεία τον χρόνο, το ΑΧΕΠΑ με 500 χειρουργεία το χρόνο και στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» με 250 χειρουργεία περίπου το χρόνο.
Στο «Παπανικολάου», έκλεισε η καρδιοχειρουργική κλινική, λόγω έλλειψης καρδιοαναισθησιολόγων. Υπηρετεί μία καρδιοαναισθησιολόγος, η οποία αρρώστησε πήρε αναρρωτική άδεια και έκλεισε η κλινική.
Προσπαθούν με μετακινήσεις καρδιοαναισθησιολόγων από το ΑΧΕΠΑ και το «Παπαγεωργίου» να καλύψουν τις εφημερίες. Έπαψαν να γίνονται τακτικά χειρουργεία.
Στο «Παπανικολάου», εγκαινιάσθηκε πρόσφατα ΜΕΘ 18 κλινών από δωρεά. Λειτουργεί για περιστατικά covid-19. Στην καινούργια κατασκευή κατέρρευσε το πάτωμα και έκλεισε η μία πτέρυγα 9 κλινών.
Όσον αφορά την κατάσταση που επικρατεί στην Αττική, όπως αναφέρει ο κ. Γιαννάκος, στο νοσοκομείο «Αττικόν», λειτουργούν οι 7 από τις 14 χειρουργικές αίθουσες, λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού και αναισθησιολόγων.
«Υπάρχουν λίστες χειρουργείων μη επικαιροποιημένες, στις οποίες εμφανίζονται ασθενείς σε λίστα αναμονής εδώ και πέντε χρόνια! Κανείς δεν γνωρίζει εάν περιμένουν ακόμη να χειρουργηθούν. Ασθενείς, όμως, περιμένουν τρία χρόνια για τακτικό χειρουργείο.
Καρκινοπαθείς περιμένουν 6 μήνες να χειρουργηθούν. Έπρεπε ένας καρκινοπαθής να βγει στη τηλεόραση, για να χειρουργηθεί μετά τρεις μήνες. Νοσηλευόμενοι ασθενείς περιμένουν τρεις και τέσσερεις εβδομάδες εντός του νοσοκομείου έως ότου χειρουργηθούν. Οι γιατροί θέλουν να χειρουργήσουν . Χειρουργικές αίθουσες δεν υπάρχουν», καταλήγει η ΠΟΕΔΗΝ.
Το να λειτουργεί μόνο το 60% των χειρουργείων στο ΕΣΥ με ευθύνη της κυβέρνησης, στην ουσία δεν έχει καμία διαφορά από το τριτοκοσμικό σιδηροδρομικό δίκτυο που επίσης με ευθύνη της κυβέρνησης, οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών.
Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με επιτηδευμένη υποβάθμιση στις υπηρεσίες που προσφέρει το κράτος προς τον πολίτη, χάριν του ιδιωτικού κέρδους. Απλά στην περίπτωση των Τεμπών οι τραγικοί θάνατοι ήρθαν μαζεμένοι και σόκαραν το πανελλήνιο με τη φονική σύγκρουση, ενώ στην περίπτωση του ΕΣΥ, οι θάνατοι συμβαίνουν καθημερινά και αθέατα. Χάνονται πολίτες που δεν πρόλαβαν να βρουν μια διαθέσιμη ΜΕΘ ή έναν διαθέσιμο γιατρό ή που πέθαναν ενώ περίμεναν τη σειρά τους σε κάποια ατελείωτη λίστα αναμονής για να χειρουργηθούν.
Το πολιτικό έγκλημα είναι το ίδιο, και έχει τα ίδια κίνητρα, απλά αλλάζει ο τόπος του εγκλήματος…