Πολιτικοί «νάνοι» και στα εθνικά: Η κυβέρνηση καλύπτει πλήρως τη χυδαία δήλωση Στυλιανίδη ότι «η μισή Κύπρος είναι Τουρκική»
Ούτε λέξη δεν έχει ειπωθεί από πλευράς Μαξίμου για την άθλια δήλωση του Χ. Στυλιανίδη - Η κυβέρνηση «σιγοντάρει» το κλίμα ενδοτισμούΣυνηθισμένη στο να παρέχει κάλυψη στα αίσχη που λένε ή κάνουν κατά καιρούς οι γαλάζιοι υπουργοί, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσποιείται ότι δεν άκουσε ποτέ τον Χρήστο Στυλιανίδη να λέει από το βήμα της Βουλής ότι «η μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική». Ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ως Κύπριος που είναι, «χάρισε» την ίδια του την πατρίδα στις ορδές του Αττίλα που μέχρι σήμερα κατέχουν παράνομα το 37% της Μεγαλονήσου.
Ένα σοβαρότατο πολιτικό και διπλωματικό ατόπημα που θα έπρεπε να είναι πρώτη είδηση σε όλα τα ΜΜΕ, «θάφτηκε» από τους ευνοούμενους των λιστών «Πέτσα», την ώρα που η κοινότητα των «παλαιοχριστιανών» έχει αναδειχθεί από τα Μέσα σε μέγα… εθνικό ζήτημα.
Ακολουθώντας την παράδοση της πολιτικής αναισθησίας που έχει δημιουργήσει τα τελευταία 5 χρόνια η κυβέρνηση, ο Χρήστος Στυλιανίδης δεν είχε το φιλότιμο να παραιτηθεί μετά την άθλια δήλωσή του που έριξε νερό στον μύλο της τουρκικής προπαγάνδας. Από δίπλα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ούτε απέπεμψε, αλλά ούτε καν ήλεγξε τον υπουργό για την απαράδεκτη φράση του.
Μετά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης ο κ. Στυλιανίδης επανήλθε χωρίς την παραμικρή διάθεση απολογίας, για να πει πως «η διατύπωση με ακριβώς τις ίδιες λέξεις έχει διατυπωθεί πολλές φορές στην κυπριακή Βουλή χωρίς να προκληθούν αντιδράσεις. Θεωρήθηκε από ορισμένους ότι εγώ παραχώρησα την μισή Κύπρο στην Τουρκία. Όσοι με ξέρουν – ξέρουν και τους αγώνες μου για την ιδιαίτερη πατρίδα μου. Ήταν στα εισαγωγικά η φράση μου και πιστεύω ότι έτσι θα περάσει στα πρακτικά».
Αντί ο υπουργός να έχει ήδη αδειάσει την καρέκλα του, βγήκε δηλαδή «και από πάνω». Όσον αφορά τους δήθεν «αγώνες» του, είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο κ. Στυλιανίδης ήταν θερμός υποστηρικτής του προδοτικού Σχεδίου Ανάν. Και όσον αφορά τις θλιβερές δικαιολογίες του περί… «εισαγωγικών», είναι αυτονόητο ότι η γλώσσα της διπλωματίας δεν στέκεται σε εισαγωγικά ενός γραπτού, που μάλιστα μπήκαν κατόπιν εορτής. Όταν ένας πολιτικός μιλάει για τόσο σοβαρά θέματα, φέρει απόλυτη ευθύνη για κάθε λέξη που εκστομίζει. Δεν μπορεί να προβαίνει σε τέτοια μειοδοσία και μετά να κρύβεται πίσω από εισαγωγικά.
Όσο και να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο κ. Στυλιανίδης προδίδεται από τα ίδια του τα λόγια. «Οι κοινές μάχες του Ελληνισμού για να επιβιώσει ο Κυπριακός Ελληνισμός στην Κύπρο πρέπει να είναι μάχες συνετές, με επίγνωση του συσχετισμού δυνάμεων. Γιατί αυτό που έγινε το 1974 και το υπονόησα, αν κάποιοι πιστεύουν ότι θα αρνηθούν τη ρεαλιστική πραγματικότητα, τότε ο Κυπριακός Ελληνισμός όχι απλά κινδυνεύει, αλλά θα βρεθεί προ σκληρών διλημμάτων – και, δυστυχώς, ο Ελληνισμός, όπως έχει συμβεί και σε άλλες τραγωδίες, θα βρεθεί προ νέας εθνικής τραγωδίας», είπε ο υπουργός Ναυτιλίας.
Δηλαδή υποστηρίζει το κλασσικό αφήγημα δειλίας και υποχωρητικότητας που αναπαράγεται και στο ανθελληνικό λόμπι του ΕΛΙΑΜΕΠ. Ότι δηλαδή η Τουρκία είναι μια «υπερδύναμη» πέραν των δυνατοτήτων μας και ότι πρέπει να δώσουμε «συνετές μάχες» γιατί ο «συσχετισμός δυνάμεων» είναι «άνισος». Και έτσι υπονοούν ότι πρέπει να απεμπολήσουμε τα εθνικά μας δίκαια και να παραδοθούμε στις παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας για να μην «βρεθούμε προ νέας εθνικής τραγωδίας». Και έτσι πρέπει να πούμε ως λαός το «σφάξε μου αγά μου να αγιάσω», για λόγους «ρεαλισμού».
Αν δεν είναι αυτό κήρυγμα εθνικής μειοδοσίας, τότε τι είναι; Φρίττει κανείς όποτε συνειδητοποιεί ότι τέτοιοι πολιτικοί βρίσκονται στο «τιμόνι» της Ελλάδας…