Συμφωνία – Τράπεζες: Η κυβέρνηση συνεχίζει να δίνει μια κακόγουστη θεατρική παράσταση με τις δήθεν «σκληρές» διαπραγματεύσεις που γίνονται με τους τραπεζίτες προκειμένου να αποφασιστεί ένα πλαίσιο στήριξης για τα στεγαστικά δάνεια και τους δανειολήπτες που στενάζουν από τα ληστρικά επιτόκια.
Η κυβέρνηση φαντάζει εντελώς παθητική και ανίσχυρη μπροστά στην εξουσία του τραπεζικού συστήματος, αφού στην ουσία οι τράπεζες είναι εκείνες που κρατούν όρθιο το υπερχρεωμένο κόμμα της ΝΔ (με 381 εκατομμύρια ευρώ χρέος) άλλα και που παρέχουν προκλητικά ευνοϊκές ρυθμίσεις στα τεράστια ιδιωτικά χρέη πολλών κυβερνητικών στελεχών.
Επομένως το διαπραγματευτικό «χαρτί» της κυβέρνησης είναι εξ’ αρχής ανίσχυρο και προσχηματικό, αφού είναι αυτονόητο πως σε οποιαδήποτε τέτοια διαπραγμάτευση οι τραπεζίτες έχουν το «πάνω χέρι». Την ίδια ώρα ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας παραδίδει μαθήματα κουτσαβακισμού, εμφανίζοντας μια τάχα σκληρή στάση του απέναντι στους τραπεζίτες, λέγοντας χαρακτηριστικά πως στην συνάντηση που είχε μαζί τους «δύο ώρες… μπινελικονόμασταν» και πως έφτασε τις τράπεζες στα… «όρια τους».
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, κυβέρνηση και τραπεζίτες βρίσκονται κοντά σε συμφωνία για ένα σχέδιο στήριξης – παρωδία που αφορά ελάχιστους δανειολήπτες και ουσιαστικά είναι μια σταγόνα στον ωκεανό των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. «Είμαι ικανοποιημένος, στον βαθμό που οι τράπεζες έφτασαν στα όριά τους. Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά απέχουμε ακόμη. Σώζουμε κάποιους, δεν μπορώ να σώσω παραπάνω. Είναι λύση για αρκετούς δανειολήπτες, περίπου 30.000. Ήταν και αυτή κακή συζήτηση, διότι συνεχίζω να πιέζω ώστε να γίνουν εμπροσθοβαρώς πιο ενεργοί», υποστήριξε ο Χρήστος Σταϊκούρας.
Οι δύο πλευρές φαίνεται πως συμφώνησαν στο σχέδιο που ενέκρινε ο εποπτικός βραχίονας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας SSM και αφορά κάτω από 30.000 δανειολήπτες, ενώ τα χρέη στις τράπεζες «πνίγουν» πολλαπλάσιο αριθμό πολιτών και σαν να μην έφτανε αυτό, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ετοιμάζεται για νέα άνοδο του βασικού επιτοκίου του ευρώ.
Σύμφωνα με την πρόταση των τραπεζών, θα επιδοτηθεί το 50% της αύξησης των επιτοκίων, αλλά και όσες προκύψουν εντός των επόμενων 12 μηνών. Στην πράξη, σε περίπτωση που η μηνιαία δόση ενός στεγαστικού δανείου τον περασμένο Ιούνιο ανερχόταν στα 300 ευρώ και σήμερα έχει ανέβει στα 400 ευρώ, η επιδότηση θα καλύψει τη μισή αύξηση, δηλαδή τα 50 ευρώ. Ωστόσο, οι τράπεζες έχουν θέσει συγκεκριμένους «κόφτες», προκειμένου να περιοριστεί η περίμετρος των δικαιούχων αλλά και το κόστος που θα επωμιστούν.
Χαρακτηριστικό της απληστίας των τραπεζών είναι πως για το συγκεκριμένο μέτρο η επιβάρυνση για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν ξεπερνά τα 40.000.000 ευρώ, όταν τα κέρδη τους για φέτος θα ξεπεράσουν τα 3,5 δισ. ευρώ. Η πρόταση προβλέπει ότι δικαιούχοι της επιδότησης θα είναι μόνο όσοι είναι ευάλωτοι και έχουν ενήμερο δάνειο και όχι «κόκκινο», με τις τράπεζες να εκφράζουν πως οποιαδήποτε διεύρυνση του μέτρου θα πρέπει να καλυφθεί από το… Δημόσιο.
Οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, με την προοπτική να ανακοινωθεί από τις τράπεζες το πρόγραμμα στήριξης πριν από την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού και να τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές του επόμενου έτους. Οπωσδήποτε στην έως τώρα εικόνα του θέματος, όλα δείχνουν πως εξελίσσεται ένα ακόμα φιάσκο της κυβέρνησης να στηρίξει ουσιαστικά τους πολίτες, προκειμένου να μην θιχτούν τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.
Τα κυβερνητικά «πασαλείμματα» που αποφασίζονται στο ζήτημα των δανειοληπτών, είναι τα ίδια ακριβώς που γίνονται και για την (ανύπαρκτη) στήριξη στην ακρίβεια των τροφίμων, στην ενέργεια και στα καύσιμα. Σε κανένα μέτωπο η κυβέρνηση δεν συγκρούεται με τον πυρήνα του προβλήματος, που δεν είναι άλλος από την αισχροκέρδεια του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Ενώ η οικονομική κρίση βαθαίνει όλο και περισσότερο, η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών παραμένουν απροστάτευτοι, με τις τράπεζες να σφίγγουν ολοένα και πιο πολύ τη θηλιά στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που εκτός από το «τέρας» της ακρίβειας έχουν να αντιμετωπίσουν και τα «τρελά» επιτόκια των τραπεζών. Δημιουργούνται οι ιδανικές συνθήκες δηλαδή για να ευδοκιμήσουν οι πλειστηριασμοί, οι εξώσεις και η αρπαγή της περιουσίας του πολίτη, προς όφελος των απανταχού «Πάτσηδων».