Ρεσιτάλ εθνομηδενισμού από τη Δόμνα Μιχαηλίδου σε ερώτηση του Δ.Νατσιού: Η έπαρση σημαίας και ο εθνικός ύμνος στα σχολεία, ανήκουν στο «χθες»!
Η Δόμνα Μιχαηλίδου θεωρεί... ξεπερασμένη την έπαρση σημαίας στα σχολεία και αντί του εθνικού ύμνου προτιμά τον «ύμνο» στη... διαφορετικότητα!Πολύ σημαντικές ειδήσεις και συμπεράσματα προέκυψαν για την «ποιότητα» της παιδείας που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από το νέο κοινοβουλευτικό τετ α τετ του Δημήτρη Νατσιού και της υφυπουργού Παιδείας Δόμνας Μιχαηλίδου.
Αφού στην προηγούμενη ερώτηση του κ. Νατσιού που έγινε πριν 2 εβδομάδες στη Βουλή, ο κόσμος έμαθε για τα αίσχη που προωθούνται στα σχολικά βιβλία Γλώσσας, στη νέα επίκαιρη ερώτηση ο κόσμος έμαθε ότι για τη ΝΔ η έπαρση της σημαίας και η απαγγελία του εθνικού ύμνου είναι ανεπιθύμητα τυπικά, που μάλιστα ανήκουν στο… «παρελθόν»!
Στην επίκαιρη ερώτηση του, ο Δημήτρης Νατσιός ζήτησε να επανέλθει η έπαρση της σημαίας και η απαγγελία του εθνικού ύμνου στα δημοτικά σχολεία, γιατί αποτελούσε «έξοχη βιωματική διδασκαλία και εμπειρία για τους μικρούς μαθητές», ενώ υπογράμμισε τα υψηλά νοήματα που εντυπώνονταν στα παιδιά από τους συμβολισμούς που φέρει η ελληνική σημαία και ο εθνικός μας ύμνος. «Αυτό το βιωματικό μάθημα καταγραφόταν ανεξίτηλα στο νου των μικρών παιδιών», είπε ο κ. Νατσιός.
Μετά την άθλια συμπεριφορά που είχε επιδείξει η Δόμνα Μιχαηλίδου προς τον κ. Νατσιό στην προηγούμενη επίκαιρη ερώτηση και την κατακραυγή που δέχθηκε στα social media, η υφυπουργός Παιδείας «μαζεύτηκε», αφού όπως φαίνεται τα «άκουσε» και από το Μαξίμου. Η ανηφορική κλίση της «μύτης» κατά… 41%, κατηφόρισε κάμποσο. Κατάλαβε προφανώς ότι ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ την εξέθεσε στα μάτια του κόσμου απλά και μόνο με το πολιτισμένο και ευγενές παράδειγμά του, που έκανε το απολίτιστο φέρσιμο της Δόμνας να φανεί ακόμα πιο πολύ, μέσα από την αντίθεση των δύο χαρακτήρων.
Αυτή τη φορά η συμπεριφορά της Δόμνας Μιχαηλίδου ήταν βελτιωμένη και πιο προσεκτική, και μπορούμε να πούμε ότι έκανε μερικά βήματα ώστε να θυμίζει πολιτισμένο πολιτικό και πολιτισμένο άνθρωπο. Αντί να αποκαλεί υποτιμητικά τον Δημήτρη Νατσιό ως «κύριο βουλευτή», αυτή τη φορά τον αποκαλούσε «κύριο Πρόεδρο», όπως είθισται. Αντί να έχει ειρωνικό υφάκι και να χαμογελά σαν σχολιαρόπαιδο που ακούει ανέκδοτα τη στιγμή που εκφωνείται η ερώτηση, αυτή τη φορά ήταν κάπως πιο σοβαρή. Και αντί να πετάει προσβολές επί προσωπικού στον κ. Νατσιό, γενίκευσε τις επιθέσεις της σε επίπεδο κόμματος, δηλαδή στη ΝΙΚΗ συνολικά.
Επίσης αυτή τη φορά η Δόμνα Μιχαηλίδου δεν ακουγόταν εντελώς σαν χαλασμένο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, όπως ακουγόταν στην προηγούμενη επίκαιρη ερώτηση που απαντούσε άλλα αντ’ άλλων από ένα «κονσερβαρισμένο» κείμενο, άλλα προσπάθησε να εναρμονιστεί λίγο περισσότερο στο πνεύμα της συζήτησης, αν και δεν απέφυγε τις αερολογίες και πάλι.
Και φεύγοντας από τη συμπεριφορά της υφυπουργού, πάμε στην ουσία του πράγματος όπου δυστυχώς για άλλη μια φορά η κ. Μιχαηλίδου έκανε μια «ξερή» παράθεση της εθνομηδενιστικής κυβερνητικής ατζέντας για την Παιδεία και δεν απάντησε επί της ουσίας στα ερωτήματα που της τέθηκαν.
«Πατριωτισμό» με… ζωγραφιστές σημαίες και ύμνους στη «διαφορετικότητα» θέλει η κ. Μιχαηλίδου
Η υφυπουργός παιδείας αρνήθηκε κάθε συζήτηση για αναθεώρηση της ρύθμισης του Κώστα Γαβρόγλου που έγινε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ το 2017, όταν και καταργήθηκε η έπαρση της ελληνικής σημαίας και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου που γινόταν μια φορά το μήνα στα προαύλια των δημοτικών σχολείων.
Η Νέα Δημοκρατία τότε, είχε ασκήσει έντονη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτήν την απόφαση και σήμερα, 6 χρόνια μετά, η Δόμνα απάντησε στον κ. Νατσιό ότι είναι αρκετό που… υπάρχει η ελληνική σημαία στα προαύλια των σχολείων και που την ζωγραφίζουν τα παιδιά στο… νηπιαγωγείο! Επί της ουσίας δεν απάντησε τίποτα για την τεράστια «κωλοτούμπα» της ΝΔ, δείχνοντας έτσι ότι οι φαινομενικές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ λησμονήθηκαν και επήλθε πλήρης ταύτιση απόψεων στον αποελληνισμό των σχολείων.
Ο Δημήτρης Νατσιός ρωτούσε την κα Μιχαηλίδου για τα πολύ συγκεκριμένα θέματα της έπαρσης της σημαίας και της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου στα δημοτικά σχολεία, και η υφυπουργός έκανε λόγο για «εξωραϊσμούς και εθνικιστικές εξάρσεις»!
Η υφυπουργός είπε ακόμα ότι η εθνική και η θρησκευτική συνείδηση καλλιεργείται «με την εδραίωση της πίστης μας στη δημοκρατία και τους θεσμούς της, τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, την καταπολέμηση διακρίσεων και κοινωνικών ανισοτήτων, την αποδοχή της διαφορετικότητας και τον σεβασμό προς τον άλλον».
Δηλαδή για να εξασφαλίσουμε ότι θα καλλιεργηθούν όλα αυτά τα στοιχεία στα παιδιά, δεν πρέπει να έχουμε έπαρση σημαίας και εθνικό ύμνο στα σχολεία; Μήπως η σημαία και ο εθνικός ύμνος «ενοχλούν» το κλίμα «αποδοχής της διαφορετικότητας»; Δεν μας εξήγησε η υφυπουργός τι θέλει να πει ακριβώς, αν και μπορεί να καταλάβει ο καθένας ποιες είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης.
Όπως τόνισε η κ. Μιχαηλίδου, «η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης είναι μία διαρκής διαδικασία που καλλιεργείται μέσα στην τάξη και όχι στην αυλή και, οι μαθητές τιμούν την σημαία που είναι σύμβολο της ενότητας του λαού μας, σε όλες τις εθνικές επετείους». Εγκάλεσε δε, τον πρόεδρο της Νίκης «για πλειστηριασμό πατριωτισμού με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων», λέγοντάς του ότι «δεν ξέρω αν θέλετε να γυρίσετε τη χώρα στο χθες, εμείς θέλουμε την Ελλάδα να πηγαίνει μπροστά».
Αλήθεια κ. Μιχαηλίδου, η πατριωτική συνείδηση γιατί καλλιεργείται μόνο μέσα στην τάξη; Τι είναι; Προϊόν εσωτερικού χώρου; Θέλετε να την «στριμώξετε» μόνο εντός των τεσσάρων τοίχων της σχολικής αίθουσας, για να εξαρτάται μόνο από την άθλια διδακτική ύλη που προσφέρετε στα παιδιά;
Η έπαρση της σημαίας και ο εθνικός ύμνος είναι συνήθειες του «χθες»; Είναι… ξεπερασμένες ιδέες; Και έχει το θράσος η υφυπουργός να λέει ότι ανήκει σε… συντηρητικό κόμμα, με τέτοιες ακραία εθνομηδενιστικές αντιλήψεις που ισοπεδώνουν κάθε ιερό και όσιο;
Το καλύτερο «ανέκδοτο» το άφησε για το τέλος η κ. Μιχαηλίδου λέγοντας ότι το κόμμα της πρεσβεύει έναν… «σύγχρονο πατριωτισμό». Μάθαμε δηλαδή ότι ο πατριωτισμός δεν είναι μια ενιαία και διαχρονική αξία, άλλα διαχωρίζεται σε σύγχρονο και… μπαγιάτικο. Τόσο… σύγχρονος είναι ο «πατριωτισμός» της κ. Μιχαηλίδου που διδάσκει μια κενή και άχρωμη πατρίδα, χωρίς τα κυριότερα ταυτοτικά χαρακτηριστικά της, που είναι η σημαία και ο εθνικός ύμνος…