Σε παράλληλο «σύμπαν» ο Χ.Σταϊκούρας: «Τα νοικοκυριά πληρώνουν ρεύμα, από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη»!

Σε έναν «παράλληλο κόσμο», διαφορετικό από την ελληνική πραγματικότητα, φαίνεται πως ζει ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, αφού την ώρα που οι πολίτες γονατίζουν κάτω από το βάρος της ενεργειακής κρίσης και βλέπουν την κυβέρνηση να συνεχίζει να κάνει τα «χατίρια» των παρόχων, ο κ. Σταϊκούρας βλέπει «επαρκές δίχτυ ασφαλείας» πάνω από την κοινωνία και ισχυρίζεται πως το κόστος για το ρεύμα στην Ελλάδα είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη!

 «Χτίζουμε την τελευταία τριετία ένα αποδεδειγμένα επαρκές δίχτυ ασφαλείας, πάνω από την κοινωνία, σεβόμενοι όμως και την ανάγκη για δημοσιονομική σταθερότητα», είπε ο κ. Σταϊκούρας κατά τη συζήτηση του συμπληρωματικού Προϋπολογισμού στην Ολομέλεια, και της πρώτης δέσμης μέτρων προς υλοποίηση των εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

«Ως κυβέρνηση, έχουμε πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας. Παρά την πολύ θετική εικόνα της ελληνικής οικονομίας, που αναγνωρίζουν όλοι, εντός και εκτός Ελλάδος, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή θολώνει σημαντικά από μια δύσκολη πραγματικότητα. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες, συναισθανόμαστε την αγωνία των συμπατριωτών μας. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη για συνεχή και ακόμα μεγαλύτερη στήριξη των πολιτών, κυρίως των πιο ευάλωτων νοικοκυριών. Και όλα αυτά τα αποδεικνύουμε έμπρακτα, γενναία και αποτελεσματικά, χτίζοντας, την τελευταία τριετία, ένα αποδεδειγμένα επαρκές δίχτυ ασφαλείας, πάνω από την κοινωνία, σεβόμενοι όμως και την ανάγκη για δημοσιονομική σταθερότητα», είπε ο υπουργός Οικονομικών.

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από την «παραδεισένια» εικόνα που παρουσιάζει ο υπουργός; Ποιοι και πόσοι είναι αυτοί οι πολίτες σήμερα, που αναγνωρίζουν «πολύ θετική εικόνα» στην ελληνική οικονομία έτσι όπως την αντιλαμβάνονται στην τσέπη τους; Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του ΙΕΛΚΑ, δύο στους τρείς Έλληνες αναγκάζονται πλέον να «κόβουν» ακόμα και τρόφιμα και «κατεβάζουν διακόπτες» στην κατανάλωση ρεύματος, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στο σαρωτικό κύμα ακρίβειας.

Που βρίσκεται το «δίχτυ ασφαλείας» για το οποίο μιλά ο κ. Σταϊκούρας, εφόσον οι πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος συνεχίζουν να κάνουν «πάρτι» κερδοσκοπίας, οι φόροι σε τρόφιμα και καύσιμα δεν μειώνονται, η αισχροκέρδεια δεν καταπολεμείται ως θα έπρεπε και οι πολίτες ενισχύονται με επιδόματα – «ψίχουλα»;

Και σαν επιστέγασμα στην πολιτική λιτότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση, έχουμε την κλιμακωτή επιδότηση όπου θα επιβληθεί η οικειοθελής συσκότιση και το ξεπάγιασμα των νοικοκυριών, με ένα «μοντέλο» της κυβέρνησης που καταργεί τις οριζόντιες επιδοτήσεις και ουσιαστικά υποχρεώνει τα σπιτικά να «κόβουν» τις ανάγκες τους, επιδοτώντας την μείωση κατανάλωσης.

Μέτρο που έχει επικριθεί σφοδρά από τεχνικούς της ΔΕΗ, που επισημαίνουν πως πρόκειται για ανεφάρμοστη «λύση», αφού η καταμέτρηση της κατανάλωσης γίνεται ανά τετράμηνο και όχι ανά μήνα και δεν υπάρχει ακόμα δυνατότητα για άμεση, πραγματική μέτρηση κατανάλωσης.

Ο Χρήστος Σταϊκούρας στην προσπάθεια να πλέξει το εγκώμιο της κυβέρνησης, κατέθεσε σχετικό πίνακα που, όπως ισχυρίστηκε, αποδεικνύει ότι «ο Έλληνας πολίτης, το ελληνικό νοικοκυριό πληρώνει τελικά ρεύμα, από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη».

Ένας ισχυρισμός που έχει τόση επαφή με την πραγματικότητα, όση έχει η κυβέρνηση με τις ανάγκες του χειμαζόμενου λαού, δηλαδή καμία. Η Ελλάδα πραγματοποιεί σταθερά «πρωταθλητισμό» στην ακρίβεια σε όλη την Ε.Ε., σε ότι αφορά την χονδρική τιμή του ρεύματος, με την τιμή της μεγαβατώρας να ξεπερνά ξανά τα 400 ευρώ για τις 20 Σεπτεμβρίου.

Παράλληλα οι εντολές διακοπής ρεύματος έχουν ήδη ξεπεράσει τις 305.000 από τις αρχές του χρόνου και προβλέπεται να ξεπεράσουν τις 400.000 ως το τέλος του 2022. Αυτά τα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που βυθίστηκαν στο σκοτάδι, άραγε ποιο κρατικό «δίχτυ ασφαλείας» τα προστάτεψε;

Τα μέτρα που έχει λάβει ως τώρα η κυβέρνηση, στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζουν τις ρίζες των προβλημάτων της ενεργειακής φτώχειας (αυτές μένουν ανέπαφες), άλλα το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξωθούν τα νοικοκυριά να «προσαρμοστούν» (όπως είπε ο Στέλιος Πέτσας» στο να ζουν σε συνθήκες των αρχών του περασμένου αιώνα.