Η πολυαναμενόμενη ημέρα για το νησί της Ζακύνθου έφτασε καθώς οι εορτασμοί και τα εθιμοτυπικά για την γιορτή του πολιούχου του νησιού έχουν ξεκινήσει μια εβδομάδα πριν. Το πρώτο “σένιο” ήχησε στις 9/12 στις 5 το απόγευμα, κανονιές και χτύπημα του καμπαναριού που ειδοποιούν ότι ξεκινάει ο εορτασμός. Σύμφωνα με την παράδοση, ρίχνονται 12 κανονιές, όσοι και οι μήνες του χρόνου αλλά και οι μέρες που το σεπτό σκήνωμα του Αγίου θα μείνει στη θύρα του.
Ο άγιος Διονύσιος, γνωστός και ως άγιος της συγχώρεσης, γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1547 , του δόθηκε το όνομα Γραδεγίνος Σιγούρος και έδρασε σε αυτήν έως το 1622. Η οικογένεια του ήταν εύπορη και κατείχε αριστοκρατικό αξίωμα ένεκα της συμμετοχής της στους πολέμους των Βενετών εναντίον των Τούρκων. Απέκτησε σημαντική μόρφωση στα ελληνικά και τα ιταλικά αλλά και πάνω στη θεολογία.
Όταν οι γονείς του πέθαναν , αποφάσισε να πάρει το μοναχικό σχήμα και έγινε μοναχός στη Μονή των Στροφάδων, νησί νότια της Ζακύνθου. Σύντομα χρίστηκε ιερέας και αργότερα προήχθη σε επίσκοπο Αιγίνης, λαμβάνοντας το όνομα Διονύσιος. Το 1579 προβλήματα υγείας τον υποχρέωσαν να παραιτηθεί και έτσι πραγματοποίησε την επιθυμία του να επιστρέψει στη Ζάκυνθο. Εκεί έγινε ηγούμενος στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου των κρημνών, όπου του έμελλε να συναντήσει και να φυγαδεύσει τον φονιά του αδελφού του.
Ο δολοφόνος έφτασε στη μονή ζητώντας καταφύγιο και ενώ δεν επιτρεπόταν η είσοδος ο Διονύσιος τον έκρυψε χωριά να γνωρίζει ποιος είναι. Όταν έμαθε ότι τον κυνηγούσε η οικογένεια των Σιγούρων, όχι μόνο δεν τον παρέδωσε στις αρχές αλλά τον συγχώρεσε και τον φυγάδευσε.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο μοναστήρι της Θεοτόκου της Αναφωνήτριας όπου και πέθανε, ενώ η ταφή του έγινε στις νήσους Στροφάδες όπως επιθυμούσε. Τρία χρόνια μετα εξεταφη και το λείψανο του βρέθηκε άφθαρτο. Μετά την τουρκική επίθεση στα Στροφάδια τον 18ο αιώνα και την αποκοπή των χεριών του λειψάνου από τους επιτιθέμενους, το σώμα του Αγίου παραδόθηκε όπου και παραμένει μέχρι και σήμερα, εκτιθέμενο στον ναό του Αγίου στη Ζάκυνθο. Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε επισήμως από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1703, αλλά στο νησί, ένεκα του βίου αλλά και του λειψάνου του, τιμόταν ως άγιος αρκετά νωρίτερα.
Ζακυνθινοί και μη, τιμούν και γιορτάζουν τη μνήμη του αυτές τις μέρες , ενώ υπάρχουν και πολλές μαρτυρίες και αναφορές στα θαύματα που έχει κάνει.
Χρόνια πολλά Διονύσιε! Χρόνια πολλά Ζάκυνθος!!