Σε μια ελληνική κοινωνία που σήμερα κάνουν θραύση τα ψυχοφάρμακα και η κατάθλιψη, ο γνωστός ηθοποιός και τραγουδιστής, Παναγιώτης Πετράκης, έδειξε με λίγα λόγια ουσίας τη μόνη ριζική θεραπεία για κάθε πνευματικό πρόβλημα: την πίστη στον Θεό.
Ο Παναγιώτης δεν μίλησε σαν ένας απλός παρατηρητής του φαινομένου που δεν ξέρει τι θα πει κατάθλιψη, αλλά σαν άνθρωπος που έχει βιώσει στο πετσί του αυτήν την ψυχική πάθηση, καταφέρνοντας να την νικήσει με τη βοήθεια της προσευχής και της εκκλησίας.
Αναμφισβήτητα και η ψυχοθεραπεία έχει τον ρόλο της στην καταπολέμηση της κατάθλιψης, άλλα όταν πίστη και ψυχοθεραπεία λειτουργούν συνεργικά, τότε το αποτέλεσμα είναι το βέλτιστο.
Ο ηθοποιός που χαρακτηρίζεται από την παρρησία του να ομολογεί την ορθόδοξη πίστη, παραχώρησε μια συνέντευξη στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου. Όταν ρωτήθηκε τι κατάλοιπο ψυχικό του έχει αφήσει η πάλη του με την κατάθλιψη, ο Παναγιώτης Πετράκης απάντησε αφοπλιστικά:
«Κανένα κατάλοιπο δεν μου έχει αφήσει. Η κατάθλιψη αντιμετωπίστηκε με πάρα πολύ προσευχή και ψυχοθεραπεία. Αλλά αυτό που με βοήθησε πάνω από όλα, ήταν η προσευχή», είπε.
Στην ουσία ο Παναγιώτης κατέθεσε την πραγματικότητα που ζει κάθε χριστιανός που περνάει μέσα από το «βάπτισμα» της εν Χριστώ ζωής. Σε αντίθεση με όλες τις άλλες μεθόδους «αυτοβελτίωσης» που καταφέρνουν από φτωχά έως ανύπαρκτα αποτελέσματα, η καθαρή μετάνοια καθαρίζει όλα τα τραύματα της ψυχής και δεν αφήνει κανένα κατάλοιπο.
Δυστυχώς η ρεπόρτερ στη συνέχεια επέλεξε να κάνει μια κλασσική προβοκατόρικη ερώτηση που παρουσιάζει την ορθοδοξία σαν «δικαστή» των πάντων, ρωτώντας συγκεκριμένα:
«Πως βλέπετε τη θρησκεία στα κοινωνικά ζητήματα; Ας πούμε βλέπουμε πολλές φορές η θρησκεία να είναι κατά των ομοφυλοφίλων…»
Και μόνο ο χαρακτηρισμός «θρησκεία» είναι ανάρμοστος για την ορθοδοξία αφού θρησκείες αποκαλούνται μόνο οι ανθρώπινες επινοήσεις θρησκειών και όχι η Εκκλησία που ίδρυσε ο ίδιος ο Χριστός ως Θεός. Και πόσο μάλλον είναι άτοπο να λέγεται ότι η ορθοδοξία είναι… κατά των ομοφυλοφίλων, κάτι που είναι εντελώς ανυπόστατο.
Σε αυτήν την άσχημη ερώτηση ο Παναγιώτης Πετράκης απάντησε με ευγένεια, αλλά και με μια «χειρουργική» θεολογική τοποθέτηση με λίγα και απλά λόγια, έτσι όπως πρέπει:
«Δεν είναι θρησκεία, μιλάμε για την εκκλησία καταρχήν. Ζητάμε πολλές φορές από την εκκλησία να έρθει στη σημερινή μας πραγματικότητα. Δεν μπορεί να εξελιχθεί γιατί δεν θα επιτελέσει το έργο της. Φυσικά και ένας ομοφυλόφιλος μπορεί να ανήκει στην εκκλησία. Ο κάθε άνθρωπος ανήκει στην εκκλησία και αν πάψουμε να σκεφτόμαστε ότι αυτός είναι αμαρτωλός, γιατί είμαστε όλοι αμαρτωλοί».
Η αλήθεια της πίστης δεν γίνεται να… εκσυγχρονιστεί. Παραμένει πάντοτε ίδια και αναλλοίωτη.
Όπως κάνει για τον κάθε αμαρτωλό, έτσι και για τον ομοφυλόφιλο η εκκλησία προσφέρει κάλεσμα αγάπης αλλά και μετάνοιας, γιατί όπως πρόσθεσε ο Παναγιώτης Πετράκης: «Η εκκλησία δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πνευματικό νοσοκομείο. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Η εκκλησία λοιπόν ποτέ δεν πρέπει να στρέφεται εναντίον του πάσχοντος, στρέφεται εναντίον της ασθένειας!».
Τα είπε όλα με δύο προτάσεις ο Παναγιώτης. Συγχαρητήρια για τη σπάνια στάση του, αφού σίγουρα υπάρχει ανάγκη στην τηλεόραση να ακούγονται τόσο υγιείς ομολογίες.