Από εδώ το έψαχνε, από εκεί το έψαχνε, τελικά τη βρήκε την εξήγηση ο Άδωνις Γεωργιάδης για τη φτώχεια των Ελλήνων. Στην πραγματικότητα δεν είναι φτωχοί, αλλά… νομίζουν ότι είναι φτωχοί!
Σε τηλεοπτική συνέντευξή του, ο Άδωνις Γεωργιάδης επικαλέστηκε κάποια «συγκλονιστικά», κατά τη γνώμη του, στοιχεία: Μια έρευνα της Eurostat, σύμφωνα με την οποία το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας στην Ελλάδα φτάνει το 67% και ακολουθεί η Βουλγαρία με 33,2%, ενώ στη συνέχεια βρίσκονται η Σλοβακία και η Ρουμανία. Ο μέσος όρος της υποκειμενικής φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 24,1%.
«Η Ελλάδα είναι η χώρα που είναι πρώτη στο “αισθάνονται φτωχοί” με υπερτετραπλάσια διαφορά από τον δεύτερο». Ενώ οι φτωχοί είναι ένας αριθμός Χ, που είναι περίπου ίδιος σε όλη την Ευρώπη, εμείς λίγο παραπάνω, άλλοι λίγο παραπάνω από εμάς», είπε ο ανεκδιήγητος Άδωνις Γεωργιάδης, καταλήγοντας – ούτε λίγο, ούτε πολύ – στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες είναι οι «γκρινιάρηδες» της Ευρώπης που παραπονιούνται ενώ ζούνε μια χαρά.
Φυσικά το επιχείρημα του Άδωνι είναι ο ορισμός αυτού που λέμε «gaslighting», δηλαδή η χειραγώγηση της σκέψης κάποιων (του ελληνικού λαού συγκεκριμένα) ώστε να αρχίσουν να αμφιβάλλουν για την πραγματικότητα που βιώνουν.
Δεν φταίμε εμείς που σας φτωχαίνουμε. Εσείς φταίτε που νοιώθετε φτωχοί, λέει ξεδιάντροπα στους πολίτες ο υπουργός Υγείας. Ατομική ευθύνη και στην αίσθηση φτώχειας. Ο καριερίστας πολιτικός, ζώντας σε εντελώς διαφορετικό πλανήτη από τους Έλληνες, προσπαθεί να ξεπλύνει την αντιλαϊκή πολιτική του σε στοιχεία που τα ερμηνεύει όπως τον βολεύουν.
Περιέργως ο Άδωνις ξέχασε να συμπεριλάβει στον συλλογισμό του και κάποια άλλα στοιχεία της Eurostat που δείχνουν ότι οι Έλληνες είναι προτελευταίοι στην αγοραστική δύναμη, μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ. Και πάνω σε αυτό δεν μπορεί να πει ο υπουργός ότι οι Έλληνες έχουν αγοραστική δύναμη, αλλά… νομίζουν ότι δεν έχουν.
Και εφόσον δεν έχουν αγοραστική δύναμη, άρα είναι και φτωχοί. Το αν δηλώνουν λιγότερο ή περισσότερο φτωχοί, μικρή σημασία έχει. Το θέμα είναι ότι είναι όντως από τους πιο φτωχοποιημένους λαούς της ΕΕ, λόγω ακρίβειας, χαμηλών μισθών και άγριας φορολογίας.
Όσο και να… στοχαστεί κάποιος ότι δεν είναι φτωχός, το πορτοφόλι του δεν θα σταματήσει να αδειάζει στα μέσα του μήνα. Τα χρέη του δεν θα διαγραφούν. Οι λογαριασμοί δεν θα πληρωθούν. Το ψυγείο δεν θα γεμίσει.
Θα είχε ενδιαφέρον αν ο Άδωνις αναγκαζόταν να ζήσει με 900 ευρώ το μήνα στη σημερινή Ελλάδα, να βλέπαμε κατά πόσο θα δήλωνε μη… φτωχός. Παρόλα αυτά και ο δείκτης υποκειμενικής φτώχειας είναι ένα μέγεθος που θα έπρεπε να προβληματίζει την κυβέρνηση και όχι να λένε ότι οι Έλληνες είναι… γκρινιάρηδες.
Ο λαός δηλώνει φτωχός, εκφράζοντας τη λαϊκή του δυσαρέσκεια για τη συνολική ποιότητα ζωής. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να κάνουν όνειρα ζωής πλέον, αλλά τους απομένει μόνο να αγωνίζονται για να επιβιώνουν.
