Χαμένος στον δικό του αλαζονικό κόσμο συνεχίζει να βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ως συνήθως, έδειξε πως δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα που βιώνουν τα νοικοκυριά τα οποία πνίγονται κάτω από το τεράστιο κύμα ακρίβειας.
Σε μια ομιλία που είχε ξεκάθαρη προεκλογική χροιά, ο πρωθυπουργός βρέθηκε στην κεντρική πολιτική εκδήλωση ΔΕΕΠ Νέας Δημοκρατίας Αχαΐας, και ανάμεσα σε άλλα θέματα έθιξε και το κυβερνητικό μέτρο – κοροϊδίας για το καλάθι του νοικοκυριού. Και όχι μόνο το εξύμνησε, άλλα ισχυρίστηκε πως είναι τόσο πετυχημένο που σκοπεύουν να το… αντιγράψουν και άλλες χώρες. Τόση επιτυχία δηλαδή, που την εξάγουμε κιόλας.
Το θέμα είναι όμως πως την επιτυχία την βλέπει μόνο ο κ. Μητσοτάκης, άλλα για τους ίδιους τους πολίτες δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα στην απόγνωση που βιώνουν μπροστά στις τιμές των ραφιών των σούπερ μάρκετ. Ο γολγοθάς του νοικοκυριού παραμένει ίδιος και χειρότερος.
Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός είπε:
«Ως προς το καλάθι του νοικοκυριού που ήδη ρίχνει τις τιμές σε προϊόντα, είναι ένα μέτρο το οποίο τώρα σπεύδουν να το εφαρμόσουν και άλλες χώρες. Προφανώς, δεν αφορά τους αριστερούς του χαβιαριού ή τους σοσιαλιστές της σαμπάνιας.
Ενδιαφέρει όμως το μέσο Έλληνα. Με αυτούς και με το καλάθι του νοικοκυριού είμαστε εμείς λοιπόν. Και όσοι το σνομπάρουν ας πάρουν το δικό τους ακριβό κουβαδάκι και ας πάνε να παίξουν αλλού».
Αυτομάτως δημιουργείται η απορία πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης των 40 ακινήτων που είναι και ο πιο πλούσιος πολιτικός αρχηγός αυτή την στιγμή, χρησιμοποιεί ως ψόγο την κατανάλωση χαβιαριού και σαμπάνιας. Πως γίνεται ένας πολιτικός που εν τοις πράγμασι δεν έχει την παραμικρή επαφή με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, να λέει πως αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του μέσου Έλληνα. Το χαβιάρι σίγουρα το γνωρίζει καλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το καλάθι όμως δεν το έχει δει ούτε ζωγραφιστό.
Οι διαμαρτυρίες για το καλάθι… «καπαμά» δεν προέρχονται από «αριστερούς του χαβιαριού», άλλα από απλούς πολίτες, μισθωτούς, συνταξιούχους και άνεργους που χαρακτηρίζουν το μέτρο ως κυβερνητικό εμπαιγμό, που δεν αγγίζει τις πραγματικές αιτίες της ακρίβειας. Το να παρουσιάζεται ως κυβερνητικό επίτευγμα ένα μέτρο που απλά βαφτίζει ως «κυβερνητική παρέμβαση» τις προσφορές των σούπερ μάρκετ οι οποίες γίνονταν ανέκαθεν, είναι κοροϊδία πάνω στην κοροϊδία.
Μια μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, ένα αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο για τον περιορισμό της αισχροκέρδειας, ένας ουσιαστικότερος έλεγχος στην πορεία του προϊόντος που ξεκινά φθηνό από το χωράφι και καταλήγει πανάκριβο στο ράφι, αυτά θα ήταν μέτρα που θα ενδιέφεραν πραγματικά τον μέσο Έλληνα. Και όχι ένας… κατάλογος περιορισμένων προσφορών σε προϊόντα που ήδη είναι πανάκριβα.
Η απόγνωση των νοικοκυριών δεν είναι κομματικό «μπαλάκι» για να πετιέται μεταξύ «δεξιών» και «αριστερών» του χαβιαριού, χάριν εντυπώσεων. Ο λαός απαιτεί λύσεις για το αδιέξοδο που βιώνει και δεν έχει καμία διάθεση να ακούει έναν πρωθυπουργό να μιλάει για τεχνητά δίπολα και… κουβαδάκια.