Ας ξεκινήσουμε από κάποια δεδομένα. Από τότε που ξεκίνησε να επελαύνει ο πληθωρισµός, ο καθένας προσπαθεί να είναι πιο προσεκτικός.
Παρότι ωστόσο αγοράζετε τα ίδια προϊόντα για να διατηρήσετε το πορτοφόλι σας… σώο, παρατηρείτε ότι χρειάζεται να πάτε πιο συχνά σούπερ µάρκετ. Αυτά µε τα οποία πέρυσι περνάγατε µία εβδοµάδα, τώρα φτάνουν για τρεις µέρες. Γιατί συµβαίνει αυτό;
Η προφανής απάντηση βρίσκεται στο ράφι µε τα πλέον απαραίτητα προϊόντα. Όπως για παράδειγμα το βρεφικό γάλα το οποίο, όπως προέκυψε από τις τιµοληψίες της Επιτροπής Ανταγωνισµού, είναι µε διαφορά το ακριβότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και το πώς έφτασε να πωλείται χρυσάφι το βρεφικό γάλα, µπορούµε να το διαπιστώσουµε από την πορεία που ακολούθησε µέσα σε ένα έτος το αγελαδινό γάλα, η τιµή του οποίου εξερράγη από 1,39 σε 1,57 ευρώ το λίτρο.
Με µια πιο προσεκτική µατιά αυτών που αγοράζετε, θα παρατηρήσετε ότι έχετε πέσει θύµα των εταιρειών που -κατά τα άλλα- υποτίθεται ότι σας προστάτευσαν από τον πληθωρισµό. Γιατί (νοµίζατε ότι) αγοράζατε τα ίδια προϊόντα στην ίδια τιµή, αλλά στην πραγµατικότητα αγοράζατε µικρότερες ποσότητες των ίδιων προϊόντων σε ίδιες ή παρόµοιες συσκευασίες.
«Άλλα κόλπα» για να ανεβάζουν τις τιµές οι πολυεθνικές
Όπως αναφέρει o Γιώργοw Καραγιάννης στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, το φαινόµενο αυτό της εξαπάτησης, ουσιαστικά, των καταναλωτών µε κρυφές χρεώσεις… παντός είδους, το οποίο «φουντώνει» το τελευταίο διάστηµα και στην Ελλάδα, ονοµάζεται stealth inflation και shrinkflation.
Σε ελεύθερη µετάφραση θα µπορούσαµε να το πούµε «αόρατο πληθωρισµό» και «συρρικνοπληθωρισµό». Είναι το φαινόµενο κατά το οποίο οι βιοµηχανίες, για να µη µειώσουν τους όγκους πωλήσεών τους αυξάνοντας τις τιµές, διατηρούν τις ίδιες -ή σχεδόν τις ίδιες- συσκευασίες, µειώνοντας την ποσότητα ή (και) την ποιότητα των προϊόντων, δίνοντας την εντύπωση ότι διατηρούν αµετάβλητη την τιµή.
Αυτή η πρακτική των κρυφών χρεώσεων δεν είναι καινούρια, είναι όµως πολύ πιο έντονη τον τελευταίο χρόνο.
Από τις µεγάλες βιοµηχανίες είναι µια µάλλον συνηθισµένη πρακτική που εφαρµόζεται εδώ και αρκετά χρόνια και µάλιστα µε µεγάλη µεθοδικότητα. Μέσασε µια τετραετία, για παράδειγµα, ένα από τα δηµοφιλέστερα σνακ στον πλανήτη, µείωσε κατά 28,1% την ποσότητά του, από τα 232 στα 167 γραµµάρια.
Το ίδιο έκαναν και ανταγωνιστικά του προϊόντα, όπως δηµοφιλής σοκολάτα, µειώνοντας από τα 200 στα 150 γραµµάρια την ποσότητά της, ή άλλο σνακ, από τα 200 στα 140, ή άλλο, µικρότερο, από τα 48 στα 42 γραµµάρια (µείωση 12,5%) χωρίς ωστόσο σε καµιά από τις περιπτώσεις να µειωθεί η τιµή.