Έπρεπε να περάσουν δεκαπέντε ολόκληροι μήνες για να φιλοτιμηθεί μια δικαστική λειτουργός να πράξει τα αυτονόητα για το εγκληματικό μπάζωμα που έγινε στο σημείο μηδέν των Τεμπών. Να βρεθεί μια εισαγγελέας που επιτέλους δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλο της και αναγνωρίζει αυτό που καταγγέλλει όλο το πανελλήνιο: ότι η εκχωμάτωση και το μπάζωμα του σημείου της σύγκρουσης ήταν μια απαράδεκτη κίνηση που προκάλεσε την αλλοίωση κρίσιμων στοιχείων.
Η αντεισαγγελέας εφετών Λάρισας, Κατερίνα Μάτση με διάταξή της και έχοντας ως προτεραιότητά να ξετυλίξει το νήμα της επιχείρησης του μπαζώματος, ζητά επιτακτικά να της δοθούν απαντήσεις για το ποιος έδωσε εντολή να αφαιρεθούν απ’ το σημείο οι 300 τόνοι χώματος (τη στιγμή μάλιστα που είχαμε αγνοούμενο και αταυτοποίητα θύματα), με βάση ποιο σκεπτικό και ποια διαδικασία έγινε αυτό, και ποια πρόσωπα συναίνεσαν σε μια τέτοια πράξη που ήταν βέβαιο ότι θα κατέστρεφε τεκμήρια της έρευνας.
Η αντεισαγγελέας αναγνωρίζει ότι υπήρξε παραβίαση κάθε πρωτοκόλλου, «αφού οι όγκοι χώματος και άλλων φερτών υλικών που απομακρύνθηκαν δεν είχαν ακόμη εξεταστεί από τους πραγματογνώμονες και τους ειδικούς, ενώ υπήρχαν και αγνοούμενοι της επιβατικής αμαξοστοιχίας» και επιπλέον κρίνει την εκχωμάτωση και το μπάζωμα του πεδίου ως μία «αυθαίρετη παρέμβαση».
Η κ. Κατερίνα Μάτση υπογραμμίζει ότι το σημείο μηδέν θα έπρεπε αυτονόητα να αντιμετωπιστεί από τις αρχές ως – εν δυνάμει – τόπος εγκλήματος και οποιοιδήποτε εμπλέκονταν στις επιχειρήσεις που γίνονταν εκεί, όφειλαν να κρατήσουν ανέπαφο τον χώρο:
«οι ανωτέρω ενέργειες συνιστούν αυθαίρετη παρέμβαση στο τόπο πέριξ του δυστυχήματος που αυτονόητα είναι και τόπος εγκλήματος στο μέτρο που διερευνώνται ποινικά κολάσιμες πράξεις ή παραλείψεις που οδήγησαν στη πρόκληση του, κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 251 ΚΠΔ, στην οποία σκιαγραφείται το έργο του ανακριτή και των ανακριτικών υπαλλήλων ως αποκλειστικά αρμόδιων να ενεργούν τις αναγκαίες ανακριτικές πράξεις για την συλλογή και διατήρηση των αποδείξεων, αλλά και της υποχρέωσης των προανακριτικών υπαλλήλων και όσων παρευρίσκονται στο σημείο να διατηρούν το χώρο ανέπαφο για την απρόσκοπτη συλλογή των αποδεικτικών στοιχείων», αναφέρει η αντεισαγγελέας.
Η κ. Μάτση σε ότι αφορά το διπλό έγκλημα της εκχωμάτωσης και του μπαζώματος του τόπου της τραγωδίας, χωρίς περιστροφές σκιαγραφεί μια κανονικότατη συγκάλυψη:
«(…) διαπιστώθηκε απομάκρυνση σημαντικών αποδεικτικών στοιχείων από τον τόπο του εγκλήματος, ώστε να καθίσταται δυσχερής αν όχι αδύνατη η πλήρης συγκέντρωση και αξιοποίηση όλων των ευρημάτων προκειμένου να εντοπιστούν οι αιτίες του δυστυχήματος και συνακόλουθα οι πράξεις και παραλείψεις των υπαιτίων που αιτιακά οδήγησαν σε αυτό..», αναφέρει στην αξιολόγησή της.
Επιπλέον, η κ. Μάτση πετάει ένα ξεκάθαρο «καρφί» στην εισαγγελέα Ειρήνη Κεχαγιά που ενώ δεν είχε τέτοια αρμοδιότητα, έκρινε αβάσιμη τη μήνυση συγγενών των θυμάτων στον Χρήστο Τριαντόπουλο (ως κυβερνητικό «εγκέφαλο» του μπαζώματος) και την έθεσε στο αρχείο, ενώ θα έπρεπε να τη στείλει αμελλητί στη Βουλή έτσι όπως ορίζει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Δυστυχώς με την τραγική κατάσταση του Κράτους Δικαίου που υφίσταται στην Ελλάδα (έτσι όπως διαπιστώνεται από όλα τα διεθνή παρατηρητήρια), φτάνουμε σήμερα να δίνουμε έπαινο σε μια δικαστική λειτουργό που για πρώτη φορά ασχολείται με τα απολύτως αυτονόητα που θα έπρεπε να έχουν γίνει από την πρώτη στιγμή. Έως τώρα οι μόνοι που κατήγγειλαν τις εγκληματικές παρεμβάσεις στο τόπο της τραγωδίας ήταν οι συγγενείς των νεκρών, λίγα δημοσιογραφικά sites και φυσικά ο ελληνικός λαός που βλέπει μια ολόκληρη κυβέρνηση να παίζει κρυφτό με τις ευθύνες.