Ένα μήνυμα γεμάτο υποκρισία, αποποίηση ευθυνών, αερολογίες και ευχολόγια έστειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη θλιβερή επέτειο του εγκλήματος των Τεμπών. Είναι σίγουρο ότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να δει ο κάθε συγγενής θύματος σήμερα, είναι τον πρωθυπουργό να εκστομίζει τα όσα προκλητικά είπε. Σε κανένα σημείο των δηλώσεων δεν υπάρχει ίχνος αυτοκριτικής και η τιμωρία του εγκλήματος παραπέμπεται σε μια γενική και αόριστη αναφορά στη δικαιοσύνη. Τη δικαιοσύνη που εδώ και έναν χρόνο κινείται με ρυθμούς χελώνας μέσα από μια αργόσυρτη διαδικασία γεμάτη καθυστερήσεις, παραλείψεις και ολιγωρίες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε στις δηλώσεις του ότι:
«Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος πάγωσε, την ώρα εκείνη, που ο τόπος συγκρούστηκε μετωπικά με τον χειρότερο εαυτό του. Ξέφυγε από τις ράγες τoυ, λυγίζοντας από το βάρος μιας κρυφής πραγματικότητας. Και, σε μία στιγμή, είδε το παρελθόν να παράγει το αδιανόητο στο παρόν».
Ποια είναι η «κρυφή πραγματικότητα» άραγε; Το ότι ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε σε τριτοκοσμικές συνθήκες και χωρίς καμία δικλείδα ασφαλείας, ήταν… κρυφό από τον πρωθυπουργό; Ποιος κυβερνούσε τη χώρα τα προηγούμενα 3 χρόνια πριν την τραγωδία; Τι έκανε ο κ. Μητσοτάκης για να αλλάξει το παρελθόν πριν «παράγει το αδιανόητο στο παρόν»; Απολύτως τίποτα. Άφησε τον σιδηρόδρομο να ρημάξει και τον Κώστα Αχ. Καραμανλή να λέει ψέματα ότι διασφαλίζει την ασφάλεια, επειδή αν έλεγε την αλήθεια για την επικινδυνότητα του σιδηροδρόμου, «δεν θα πατούσε άνθρωπος», όπως πρόστυχα παραδέχτηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
«Στην υπέρβαση αυτού του εθνικού τραύματος ο καιρός δεν θα είναι σύμμαχος. Μπορεί, όμως, να προσφέρει κάποια ανακούφιση όταν αναδειχθούν όλες οι αιτίες του κακού. Όταν σβηστεί κάθε αμφιβολία. Όταν διαψευστούν ακόμη και οι πιο παράλογες φήμες. Και, κυρίως, όταν τιμωρηθούν οι ένοχοι. Και αυτό θα γίνει», είπε ο πρωθυπουργός.
Ο καιρός δεν είναι σύμμαχος για την υπέρβαση, αλλά το (παρα)κράτος έκανε την «υπέρβαση» να μπαζώσει τον τόπο της τραγωδίας σε μόλις 3 μέρες, στην ταχύτερη επιχείρηση τέτοιου βεληνεκούς που έκανε ποτέ. Παράλογες φήμες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν σοβαρότατα πορίσματα από πραγματογνώμονες, βασισμένα σε ατράνταχτα στοιχεία. Και πάνω σε αυτά στηρίζονται οι αιτιάσεις των συγγενών. Το ξυλόλιο και το τολουόλιο δεν είναι «φήμες». Η απουσία συστήματος τηλεδιοίκησης και φωτοσήμανσης δεν είναι φήμες. Το σβησμένο βίντεο της φόρτωσης της εμπορικής δεν είναι φήμη. Ούτε η υποστελέχωση του ΟΣΕ. Δεδομένα είναι όλα αυτά και μάλιστα ακλόνητα.
Προς το παρόν μόνο ο σταθμάρχης και ο προϊστάμενός του τιμωρούνται. Όλοι οι κυρίως υπεύθυνοι είναι ελεύθεροι και μάλιστα κουνάνε και το δάχτυλο ενίοτε.
«Η Βουλή εξέτασε δεκάδες μάρτυρες με εκατοντάδες στοιχεία, ερευνώντας πώς τα ανθρώπινα λάθη συναντήθηκαν μοιραία με τα διαχρονικά κενά του κράτους».
Η ΝΔ «σύρθηκε» με το ζόρι σε μια προσχηματική Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή (αντί να γίνει προανακριτική), όπου η δύναμη της πλειοψηφίας που είχε η κυβέρνηση, της επέτρεπε να καλεί όποιον μάρτυρα ήθελε. Έτσι δεν κλήθηκε για κατάθεση ένας βασικότατος μάρτυρας, ο τέως πρόεδρος των μηχανοδηγών, Κώστας Γενηδούνιας, ο άνθρωπος που προειδοποιούσε τον Κώστα Καραμανλή για επερχόμενη τραγωδία στον σιδηρόδρομο. Ο δε Κώστας Αγοραστός επικαλέστηκε το δικαίωμα της σιωπής και γλύτωσε από το να δώσει απαντήσεις για το μπάζωμα.
Ο πρωθυπουργός μιλά για «διαχρονικά κενά του κράτους», αντί να δώσει λόγο για τα κενά ασφαλείας που επέτρεψε ο ίδιος να υπάρχουν στον σιδηρόδρομο. Μέχρι το 2019 το σύστημα τηλεδιοίκησης λειτουργούσε έστω και μερικώς. Μετά ήρθε το χάος.
«Ως Πρωθυπουργός, ως πολίτης, αλλά και ως πατέρας, συμμετέχω στο πένθος της πατρίδας. Και επαναλαμβάνω τη δέσμευση ότι η χώρα θα συνεχίσει στον δρόμο της διαρκούς εγρήγορσης και της προόδου».
Συμμετέχει στο πένθος λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης που πριν καν κρυώσουν τα συντρίμμια των τρένων, έβγαινε να πει σε διάγγελμα ότι όλα οφείλονται «σε τραγικό ανθρώπινο λάθος». Και ήδη είχε δοθεί η εντολή να μπαζωθεί ο χώρος και να αλλοιωθούν τα στοιχεία. Και λίγους μήνες μετά έβγαινε σε συνέντευξη στην τηλεόραση για να ζητήσει από τους τραυματίες να «βάλουν πλάτη». Και σήμερα, ένα χρόνο μετά την τραγωδία, ο σιδηρόδρομος παραμένει με τεράστια κενά ασφαλείας.
Αυτός είναι ο δρόμος της «προόδου»…
Αναλυτικά η δήλωση του πρωθυπουργού:
«Έναν χρόνο από την τραγωδία των Τεμπών, οι πληγές από τον χαμό των θυμάτων της μένουν νωπές, με τον Γολγοθά των δικών τους ανθρώπων πάντα δύσκολο και ανηφορικό. Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος πάγωσε, την ώρα εκείνη, που ο τόπος συγκρούστηκε μετωπικά με τον χειρότερο εαυτό του. Ξέφυγε από τις ράγες τoυ, λυγίζοντας από το βάρος μιας κρυφής πραγματικότητας. Και, σε μία στιγμή, είδε το παρελθόν να παράγει το αδιανόητο στο παρόν.
Σε μία τέτοια μέρα η θλίψη δεν μπορεί να βαφτεί με χρώμα κομματικό. Κι ο σεβασμός στην οδύνη απαιτεί ωριμότητα και σύνεση. Στην υπέρβαση αυτού του εθνικού τραύματος ο καιρός δεν θα είναι σύμμαχος. Μπορεί, όμως, να προσφέρει κάποια ανακούφιση όταν αναδειχθούν όλες οι αιτίες του κακού. Όταν σβηστεί κάθε αμφιβολία. Όταν διαψευστούν ακόμη και οι πιο παράλογες φήμες. Και, κυρίως, όταν τιμωρηθούν οι ένοχοι. Και αυτό θα γίνει.
Η Βουλή εξέτασε δεκάδες μάρτυρες με εκατοντάδες στοιχεία, ερευνώντας πώς τα ανθρώπινα λάθη συναντήθηκαν μοιραία με τα διαχρονικά κενά του κράτους. Αλλά και αυτή δεν παύει να είναι ένας θεσμός πολιτικός. Γι’ αυτό και μόνο η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα ρίξει φως στην υπόθεση, όπως το θέλουμε όλοι. Ήδη κινείται γρήγορα και στον ανώτατο βαθμό, καλώντας τους πρώτους από όσους πρέπει να λογοδοτήσουν. Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και είμαι βέβαιος ότι θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η αλήθεια, λοιπόν, δεν αργεί. Όπως δεν αργούν και οι προσπάθειες της πολιτείας να θεραπεύσει τις δικές της σοβαρές ελλείψεις.
Υποδεχόμαστε, συνεπώς, τη θλιβερή επέτειο, σκύβοντας το κεφάλι στη μνήμη των 57 αθώων που χάσαμε και στη δοκιμασία των τραυματιών. Με τη σκέψη στις οικογένειες, που έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν τον πόνο τους διαμαρτυρία. Ωστόσο, πρώτη η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα οφείλουμε να διακρίνουμε πίσω από την τραγωδία μία συλλογική αποτυχία. Να βρούμε τον κορμό και τα κλαδιά της και με τόλμη να την ξεριζώσουμε, όχι διχασμένοι, αλλά ενωμένοι.
Αποστολή μας είναι ο πόνος να μετουσιωθεί σε πράξεις. Ώστε οι οργανισμοί που υπηρετούν τον πολίτη να λειτουργούν με ασφάλεια, συνέπεια και επαγγελματισμό. Το Δημόσιο να μην μένει αιχμάλωτο της γραφειοκρατίας, που καθυστερεί κρίσιμα έργα. Και τα δικαστήρια να αποφασίζουν εγκαίρως, ιδίως για υποθέσεις που απασχολούν την κοινωνία.
Ως πρωθυπουργός, ως πολίτης, αλλά και ως πατέρας, συμμετέχω στο πένθος της πατρίδας. Και επαναλαμβάνω τη δέσμευση ότι η χώρα θα συνεχίσει στον δρόμο της διαρκούς εγρήγορσης και της προόδου. Αλλάζοντας το κράτος και βελτιώνοντας την καθημερινότητα. Χωρίς συμβιβασμούς με λάθη του σήμερα και ανατρέποντας παθογένειες του χθες. Μέχρι το «ποτέ ξανά» από σύνθημα να γίνει, επιτέλους, πραγματικότητα».
