Τέμπη: Σπαρακτικό κείμενο από τη μητέρα του 21χρονου Τάσου – «Μου είπες μαμά κοιμήσου, θα αργήσω – Δεν έφτασες ποτέ – Περιμένω ακόμα»
«Έφυγες; Όχι, σε σκότωσαν και σκότωσαν όλη την οικογένεια μας - Και όμως κοιμούνται ήσυχοι χωρίς καμία τύψη» γράφει η μάνα του Τάσου ΚουτσόπουλουΗ μία μετά την άλλη, βγαίνουν στην επιφάνεια οι σπαρακτικές ιστορίες των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους στο έγκλημα στα Τέμπη. Ο Τάσος Κουτσόπουλος ήταν ένας 21χρονος φοιτητής Γεωπονίας στο ΑΠΘ με καταγωγή από την Καρδίτσα, και επέβαινε στην αμαξοστοιχία Intercity 62 που βάφτηκε με τόσο αίμα νέων ανθρώπων.
Στο μυαλό των χαροκαμένων γονιών στριφογυρίζει η τελευταία επικοινωνία με το παιδί τους, η τελευταία όμορφη καθημερινή επικοινωνία πριν ακολουθήσει η αγωνιώδης σιωπή, ο θρήνος και το πένθος. Ειδικά σε αυτές τις μέρες οικογενειακών εορτών όπως είναι η περίοδος των Χριστουγέννων, το αίσθημα κενού που έχουν στις καρδιές τους οι μαυροφορεμένοι γονείς γίνεται ακόμα πιο μεγάλο και οδυνηρό.
Και στον πρώτο καιρό, η άρνηση του γονέα να αποδεχτεί το κακό που τον έχει βρει, λειτουργεί ως μια έσχατη ψυχολογική άμυνα. Αλλά όσο περνάει ο καιρός και μέχρι να έρθει το στάδιο της αποδοχής, το ψυχικό τραύμα μένει «γυμνό» και πονάει αφάνταστα.
Η μητέρα του αδικοχαμένου Τάσου, κυρία Βάσω Κούλπα, έκανε μια σπαρακτική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, σαν μια δημόσια εξομολόγηση για όσα δεν πρόλαβε να πει στο παιδί της. Μια κατάθεση ψυχής από μια πληγωμένη μάνα που νοιώθει οργή γι’ αυτό το έγκλημα, και σίγουρα εκφράζει απόλυτα όλες τις οικογένειες που θρηνούν.
«Τασούλη μου, αγόρι μου όμορφο, παιδάκι μου γλυκό, μου λείπεις πολύ. Νιώθω ότι είναι ψέμα και περιμένω να σε δω, να με πάρεις τηλέφωνο όπως κάθε βράδυ 21:00 με 22:00 για να μιλήσουμε και να μου πεις: πες κανένα νέο μαμά», γράφει χαρακτηριστικά η μητέρα του Τάσου.
«Το τελευταίο τηλέφωνο που με πήρες ήταν το βράδυ που έφυγες 28/2/23. 23:05 και μου είπες ‘’μαμά κοιμήσου θα αργήσω να φτάσω…’’. Και σου είπα πάρε με όταν φτάσεις θα περιμένω… Και μετά σιωπή και μετά η καταστροφή, η κόλαση που αντίκρισα στα Τέμπη και που έψαχνα να σε βρω ανάμεσα στα άλλα παιδιά που έφευγαν, η αναμονή στο νοσοκομείο ακούγοντας τα ονόματα των επιζώντων… Ήλπιζα πως θα σε βρω πως ήσουν κάπου, κορόιδευα τον εαυτό μου», συνεχίζει στο μήνυμά της η κυρία Κούλπα και τα λόγια της συγκλονίζουν.
«Έφυγες; Όχι, σε σκότωσαν και σκότωσαν όλη την οικογένεια μας μείναμε σε εκείνο το βράδυ που έφυγες και με ρώτησες ‘’στεναχωριέσαι μαμά;’’. Στεναχωριέμαι παλικάρι μου, γιατί σε πρόσεχα πάντα και σε προστάτευα αλλά δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα ΣΥΓΝΩΜΗ.
Σου στέρησαν τη ζωή, τα όνειρα σου μας κατέστρεψαν εμάς και τόσες άλλες οικογένειες και όμως κοιμούνται ήσυχοι χωρίς καμία τύψη, χωρίς σεβασμό, χωρίς καμία τιμωρία για να αισθανθούμε ότι συμμερίζονται τον πόνο μας, τίποτα αγόρι μου.
ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕΣ ΠΟΤΕ.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΚΟΜΑ.
Σ’ ΑΓΑΠΑΩ όσο δεν φαντάζεσαι και
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ τόσο πολύ!!!
Τάσο μου θα σου πω αυτό που σου έλεγα και σου έγραφα πάντα Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ μόνο που εσύ δεν μου απαντάς…’’ κι εγώ σ’ αγαπάω μαμά’’», καταλήγει στη συγκλονιστική κατάθεση ψυχής η μητέρα του Τάσου Κουτσόπουλου.
Μόνο να σκύψει το κεφάλι πρέπει κανείς, μπροστά σε αυτόν τον πόνο και το κενό που βιώνει η κυρία Βάσω και κάθε μάνα που έχασε ένα κομμάτι της καρδιάς της σε αυτό το μοιραίο τραίνο. Παγωμένος είναι ο χρόνος σε εκείνες τις τελευταίες λέξεις που άκουσαν από τα παιδιά τους, και ως επιπλέον μαρτύριο έχουν τους ανευθυνοϋπεύθυνους να δηλώνουν με εξοργιστική αναισθησία ότι τα Τέμπη δεν απασχολούν… κανέναν πλέον.
Η απανθρωπιά τους σκοτώνει για δεύτερη φορά τον Τάσο και όλα τα άλλα θύματα στο έγκλημα των Τεμπών…