Θ.Σοφός: «Στο άρ. 98 του «πολυνομοσχεδίου» αναφέρεται η εξής νομοτεχνικά ακατέργαστη και εγκληματοπροληπτικά οπισθοδρομική διατύπωση: «Αναστέλλεται η ισχύς των διατάξεων του (νέου) Ποινικού Κώδικα ο οποίος κυρώθηκε με το ν. 4619/2019, κατά το μέρος που προβλέπουν παροχή κοινωφελούς εργασίας είτε ως κύρια ποινή είτε ως μετατροπή στερητικής της ελευθερίας ποινής ή χρηματικής ποινής. Πλημμελήματα που προβλέπονται σε διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα και απειλούνται με μοναδική ποινή μόνο παροχή κοινωφελούς εργασίας, τιμωρούνται μόνο με χρηματική ποινή».
Ως λόγος της «αναστολής» ή οπισθοπορείας αναφέρεται από ανεπίσημα, πλην σοβαρά, χείλη, η έλλειψη της υποδομής για την παροχή κοινωφελούς εργασίας. Διερωτώμαι, εάν πρέπει να απαντήσω στα «ανεπίσημα χείλη», ότι η πρώτη απόφαση μετατροπής από ποινή φυλακίσεως σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, που πέτυχα πριν από 20 χρόνια (1999), ως νέος, τότε, συνήγορος υπεράσπισης, με οδήγησε, όπως και εκατοντάδες άλλους συναδέλφους μου, που ασκούν μάχιμη Δικηγορία, σε βεβαία πεποίθηση ως προς την αναγκαιότητα της παροχής κοινωφελούς εργασίας για τον εγκληματοπροληπτικό χαρακτήρα της ποινής και την ωφέλιμη προσφορά του καταδικασθέντος στο κοινωνικό σύνολο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ: ΠΣΑΠ για Αντωνίου: «Το κείμενο τσακίζει κόκκαλα, παθογένειες ετών»
Διερωτώμαι, εάν ο καθόλα καλόπιστος και έντιμος Υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας, έχει δεχθεί πλήρη και σωστή ενημέρωση από πρόσωπα που ασκούν μάχιμη ποινική δικηγορία, για να οδηγηθεί σε αυτήν τη μάλλον εσφαλμένη επιλογή.
Διερωτώμαι, πώς είναι δυνατόν, να εισάγονται στο πολυνομοσχέδιο, διορθώσεις, που έχουν ήδη γίνει από τον προηγούμενο νομοθέτη. Διερωτώμαι, πώς είναι δυνατόν, να γίνεται λόγος περί αναστολής των διατάξεων κατά το μέρος που προβλέπουν παροχή κοινωφελούς εργασίας είτε ως κύρια ποινή είτε ως μετατροπή στερητικής της ελευθερίας ποινής ή χρηματικής ποινής, δεδομένου, ότι αυτές οι διατάξεις έχουν τύχει της καθολικής αποδοχής και επεξεργασίας παρά του ιστορικού νομοθέτη κι εφαρμοστή του δικαίου.
Διερωτώμαι εάν η έλλειψη της υποδομής για την παροχή κοινωφελούς εργασίας είναι επαρκής λόγος να μην γίνει η αποδοχή αυτής της εναλλακτικής ποινής ο λόγος για την επιτάχυνση δημιουργίας υποδομής κοινωφελούς εργασίας σε Νοσοκομεία, Ιδρύματα, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου κλπ., που τόσο ανάγκη έχει η Ελληνική Κοινωνία. Διερωτώμαι ποιον ωφελεί η αναστολή της εφαρμογής μιας διάταξης, που η επιστημονική κοινότητα υποδέχθηκε με τόσα επιχειρήματα ως προς την αναγκαιότητα και καταλληλότητά της.
Διερωτώμαι εάν δίνουν διέξοδο οι ρητές συνταγματικές επιταγές περί ελευθερίας της συνείδησης, χωρίς οι ενδεχόμενες επιστημονικές αντιρρήσεις να προκαλούν βαθύ ρήγμα προς την αντίστοιχη κομματική συνείδηση. Διερωτώμαι γιατί λίγες ημέρες πριν τις εκλογές που είχε ήδη εξαγγείλει, η προηγούμενη κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση, με σύντομη δημόσια διαβούλευση, ένα νομοθέτημα, που ετοίμαζαν επί πολλά έτη νομοπαρασκευαστικές επιτροπές (μακράν κείμενες κομματικών αγκυλώσεων), και η νεοεκλεγείσα Κυβέρνηση, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση, εισάγει σήμερα, την αναστολή της ισχύος διατάξεων, με τις οποίες η νομική κοινότητα μελετά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή, κυρίως αυτές περί της παροχής κοινωφελούς εργασίας.
Η νομική κοινότητα θα δει με ιδιαίτερο σκεπτικισμό αυτήν την αντιμετώπιση βαθειά ριζωμένων αξιών στο νομικό πολιτισμό μας και την Ευρωπαϊκή δικαιοταξία, ενώ θα παρακολουθεί με νηφάλια θεσμική θωράκιση όλες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες με την προσδοκία ότι η Κυβέρνηση θα σεβασθεί την επιστημονική θεωρία και νομολογία τουλάχιστον δύο δεκαετιών επί του θέματος της παροχής κοινωφελούς εργασίας.
*Αντιπρόεδρος του Δ.Σ.Α.,
*Δρ. Νομικής του Πανεπιστημίου Βόννης
και Γ.Γ. του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Ποινικού Δικαίου».
Κάντε Follow το Sportime στο Instagram και Like στη σελίδα του Sportime στο Facebook.