«Επιδημία» καρκίνου στην Ευρώπη: Όλο και περισσότερες επιστημονικές ομάδες επιβεβαιώνουν πλέον πως οι πολιτικές των αυστηρών εγκλεισμών και των περιοριστικών μέτρων που εφαρμόστηκαν κατά την διετία της πανδημίας αποδεικνύονται εγκληματικές και επιφέρουν ανυπολόγιστες συνέπειες στην δημόσια υγεία.
Τα αυταρχικά και παράλογα μέτρα που ακολουθήθηκαν στην Ευρώπη με το αφήγημα της «προστασίας της δημόσιας υγείας», τελικά όχι μόνο δεν ωφέλησαν σε τίποτα τις κοινωνίες άλλα προκαλούν ακριβώς το αντίθετο. Προξένησαν την κατάρρευση της υγείας και μάλιστα με μια πρωτοφανή έξαρση του καρκίνου.
«Σφραγίζοντας» ολόκληρες χώρες για μια ίωση με διάμεση θνητότητα που ακόμα και στην «σκληρή» φάση της δεν ξεπερνούσε το 0,15% στον γενικό πληθυσμό, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια δεκαετία όπου – σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων – θα υπάρξει «επιδημία» καρκίνου, δηλαδή της σοβαρότερης νόσου που παρατηρείται στις ανεπτυγμένες χώρες.
Και αυτό διότι σε μια διετία απολυταρχικών μέτρων, από την μια πλευρά ο υποχρεωτικός εγκλεισμός προκάλεσε σοβαρές συνέπειες στην ψυχική και σωματική υγεία των πολιτών και από την άλλη εκτινάχθηκε το φαινόμενο των αδιάγνωστων ή παραμελημένων καρκίνων.
Ένα εκατομμύριο διαγνώσεις «χάθηκαν»
Οι επιστήμονες της νέας επιτροπής του έγκριτου ιατρικού περιοδικού «The Lancet Oncology», με επικεφαλής τον καθηγητή Μαρκ Λόουλερ του Πανεπιστημίου Queen’s του Μπέλφαστ, προχωρώντας σε σχετική δημοσίευση υπογραμμίζουν πως η πανδημία της Covid – 19 ανέδειξε μια σειρά από αδυναμίες στο πεδίο της θεραπείας και της έρευνας του καρκίνου στην Ευρώπη. Προειδοποιούν δε πως αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να καθυστερήσουν την αντιμετώπιση του καρκίνου κατά σχεδόν μία δεκαετία.
«Εκτιμάμε ότι περίπου ένα εκατομμύριο διαγνώσεις καρκίνου χάθηκαν στην Ευρώπη στη διάρκεια της πανδημίας. Κάνουμε αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο για να βρούμε αυτούς τους χαμένους καρκίνους. Επιπροσθέτως, είδαμε μια ανησυχητική επίπτωση στην αντικαρκινική έρευνα, με εργαστήρια να κλείνουν και κλινικές μελέτες να καθυστερούν ή να ματαιώνονται κατά το πρώτο πανδημικό κύμα», ανέφερε ο δρ Λόουλερ.
Μπορεί κάποιος να αναλογιστεί πόσο δυσοίωνο είναι αυτό στοιχείο, αν λάβει υπόψη την κατάσταση γενικής διάλυσης που επικράτησε στην Ελλάδα για δύο χρόνια, όσον αφορά την διαχείριση της δημόσιας υγείας. Η ελληνική κυβέρνηση εφάρμοσε μια από τις αυστηρότερες πολιτικές εγκλεισμού και περιορισμού μετακινήσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Λόγω της – σχεδόν – ανύπαρκτης πρωτοβάθμιας φροντίδας, σε κάθε μεγάλο κύμα της πανδημίας που έπληττε την χώρα, οι δομές Υγείας οδηγούνταν σε «φρακάρισμα», με συνέπεια να μην πλησιάζουν τα νοσοκομεία όσοι ασθενείς ήθελαν να εξετάσουν non – covid θέματα υγείας. Παράλληλα το ΕΣΥ σε τεράστιο βαθμό μετετράπη σε σύστημα αντιμετώπισης μίας νόσου και ακόμα και τα non – covid χειρουργεία περιορίστηκαν κατά 80% για εκτεταμένα χρονικά διαστήματα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των πρακτικών; Να έχουμε σήμερα 34.024 νεκρούς από (ή με) Covid και επιπλέον να έχουμε μπροστά μας μια δεκαετία που οι καρκίνοι θα «θερίσουν» κόσμο.
Η έκθεση «European Groundshot» της Επιτροπής Lancet Oncology Commission, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο «European Cancer Summit 2022», εκτιμά ότι κατά το πρώτο έτος της πανδημίας οι γιατροί είδαν 1,5 εκατομμύρια λιγότερους ασθενείς με καρκίνο, ενώ ο ένας στους δύο καρκινοπαθείς δεν έκανε έγκαιρα την αναγκαία χειρουργική επέμβαση ή χημειοθεραπεία. Ακόμη, δεν έγιναν 100 εκατομμύρια (!) διαγνωστικές-απεικονιστικές εξετάσεις για καρκίνο, με αποτέλεσμα έως ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι μπορεί σήμερα να έχουν μη διαγνωσμένο καρκίνο.
«Εκτιμάται ότι το 40% των καρκίνων στην Ευρώπη θα μπορούσαν να προληφθούν αν οι στρατηγικές πρωτοβάθμιας πρόληψης έκαναν καλύτερη χρήση της τρέχουσας κατανόησής μας αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο. Ακόμη, έως το ένα τρίτο των περιπτώσεων καρκίνου στην Ευρώπη είναι πιθανότερο να είχαν καλύτερη έκβαση, αν ανιχνεύονταν πιο νωρίς», δήλωσε η Άννα Σμουτς της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα στον Καρκίνο (IARC) με έδρα τη Γαλλία.