To ogdoo.gr και το ogdoo music group γεννήθηκαν πριν από 12 περίπου χρόνια χάρις τη φλόγα και τη γενναιόδωρη ματιά του Νίκου Αναγνωστάκη και του γιού του Αντώνη.
Με τον πρώτο γνωριζόμασταν αρκετά χρόνια νωρίτερα. Ήξερα από «πρώτο χέρι» το μεράκι, το όραμα, την ισχυρή θέληση και αποφασιστικότητα του να δημιουργήσει ένα «οχυρό» που θα συσπειρώνει τις υγιείς και ελπιδοφόρες δυνάμεις του καλού ελληνικού τραγουδιού και γενικότερα των τεχνών και του πολιτισμού.
Άνθρωπος καλοσμιλεμένος, ευφυής, διορατικός έβλεπε ότι το παιχνίδι της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης περνούσε πλέον στον γοητευτικό μεν αλλά «αχανή» δε -και μοιραία χαοτικό, και σε πολλές περιπτώσεις αναξιόπιστο- στίβο του διαδικτύου.
Μοιραζόμενος τις ίδιες αγάπες και αγωνίες συντάχθηκα μαζί του τόσο στην προπαρασκευή όσο και στη λειτουργία του Ογδόου απ’ την πρώτη ανάσα του φτάνοντας μέχρι και τις μέρες μας.
Να σημειώσω πως πριν το Όγδοο, ο Νίκος Αναγνωστάκης -ως αθεράπευτα ρομαντικός παρότι ρεαλιστής και με «στρατηγικό» νου- είχε επιχειρήσει να αποκτήσει το μουσικό περιοδικό «Δίφωνο» για του δώσει και πάλη την πατίνα και αίγλη που του άρμοζαν. Μου είχε εκμυστηρευτεί τις σκέψεις και τις κινήσεις του -μιας και ήμουν ο Διευθυντής του «Διφώνου»- οι οποίες παρά την απλοχεριά και την έντιμη στάση του, δεν είχαν ευτυχή κατάληξη.
Να σημειώσω πως τόσο στο «Δίφωνο» όσο και στο μουσικό περιοδικό «Όασις», όπου επίσης είχε τη διεύθυνση, είχα διαπιστώσει, πέρα απ’ τ’ ανθρώπινα, τις γνώσεις και τις αρετές του Αναγνωστάκη ως συλλέκτη, μελετητή του τραγουδιού και άριστου αρθρογράφου στην ανάλυση της ιστορίας και των πρωταγωνιστών του.
Το Όγδοο τελικά ήταν το επιστάγασμα αυτού που ο λαός λέει: «κάθε εμπόδιο για καλό».
Δημιουργήθηκε ένας ανεξάρτητος πόλος για όσους αγαπούν το τραγούδι, τις τέχνες, τον πολιτισμό και τον άνθρωπο. Μια μουσική βιοτεχνία που στο «γκρέμισμα» των μουσικών εντύπων και της δημοσιογραφίας που άπτεται γύρω απ’ το τραγούδι, προσέφερε απλόχερα αλλά με περίσσιο κόπο, μόχθο και «κατάθεση ψυχής» πολύτιμα αμανάτια.
Συμπαραστάτης στον αγώνα και την προσπάθειά μας ο γιος του Νίκου, Αντώνης Αναγνωστάκης. Νέος καταρτισμένος, γαλουχημένος με αξίες ζωής, φιλόδοξος αλλά ακάματος και με μπροστάρικο βλέμμα λειτούργησε ως αρωγός πολύτιμος, πρωταγωνιστής αλλά και εργάτης μαζί. Στην παρέα μας και ο φίλος, συνεργάτης και ερευνητής του τραγουδιού Θανάσης Γιώγλου που βρίσκεται διαρκώς στη «μαρκίζα» του Ογδόου απ’ το ξεκίνημά του μέχρι και σήμερα.
Το Όγδοο, από το καλημέρα του, κατέγραψε και καταγράφει την ιστορία και την επικαιρότητα της μουσικής, του τραγουδιού και των τεχνών, με υπευθυνότητα, επάρκεια, εγκυρότητα. Πάντα με καθαρή, νηφάλια ματιά δίχως μικροπολιτικές και «κάτω απ’ το τραπέζι», τακτικές.
Με τη σταθερή ρότα του, χρίστηκε με γοργά βήματα ως ένας από τους ελάχιστους έγκριτους φορείς της ενημέρωσης στον χώρο του πολιτισμού και παράλληλα άρχισε να «γεννάει» πολιτισμό με τις εκδόσεις του, που πλέον θεωρούνται αληθινά διαμάντια. Προσέφερε στους βετεράνους καλλιτέχνες πεδίο γόνιμο να ξετυλίξουν με αξιώσεις τη φιμωμένη τέχνη τους και έδωσε βατήρα στους νεότερους να αναδείξουν τα χαρίσματα τους με αξιοπρεπείς συνθήκες.
Η δισκογραφική πτυχή του Ογδόου, με την γκάμα και την έκτασή της αλλά κυρίως με τα ποιοτικά κριτήρια της, φέρνει το ogdoo music group στην πρωτοπορία των εκδοτικών παραγωγών. Δεν είναι τυχαίο πως καταξιωμένοι αλλά και φερέλπιδες καλλιτέχνες συγκαταλέγονται στις τάξεις του, χαρακτηρίζοντάς το ως μια σπάνια «δισκογραφική μπουτίκ».
Κάτι ανάλογο έχει αρχίσει να συμβαίνει και στην κατηγορία των βιβλίων, στην οποία επίσης το Όγδοο έχει σαφή προσανατολισμό να λειτουργήσει με την ίδια πλεύση και τα ίδια σταθμά που έχουν καταξιώσει την πολύχρονη πλέον διαδρομή του.
Ίσως τα παραπάνω, ειδικά στις μέρες μας, να θεωρούνται απίστευτα. Κι όμως σας διαβεβαιώνω, ότι είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Για το μικρό θαύμα του Ογδόου μερτικό έχουν πολλοί και σπουδαίοι άνθρωποι που πέρασαν από τις τάξεις του και όσοι ξεχωριστοί συγκροτούν την τωρινή ομάδα του. Όλοι τους εντάχθηκαν στις αρχικές και αναλλοίωτες συνιστώσες του οργανισμού δίνοντας διαρκώς τον καλύτερό τους εαυτό και υπογραμμίζοντας το σύνθημα που οδήγησε στην δημιουργία του:
Για το τραγούδι, τις τέχνες, τον πολιτισμό και τον άνθρωπο.