Σχεδόν τρία 24ωρα έχουν περάσει από την τραγωδία στα Τέμπη και ένα μεγάλο «γιατί» πλανάται πάνω από το κλίμα βαθιάς οδύνης, στο οποίο έχει βυθιστεί η χώρα.
Τα στοιχεία που έρχονται στο φως και αποδεικνύουν ότι όλα αυτά τα χρόνια αμαξοστοιχίες κινούνταν κυριολεκτικά «στα τυφλά» είναι αδιαμφισβήτητα.
Το παραλίγο δυστύχημα το 2019 απ’ ότι φάνηκε δεν… συγκίνησε κανέναν και έτσι στις οδικές σιδηροδρομικές διαβάσεις κάνουν σινιάλο με φακούς, υπάλληλοι σεκιούριτι, ενώ δεν λειτουργεί το σύστημα εντοπισμού των τρένων στον προαστιακό.
Την ίδια ώρα, ο Χρήστος Κατσιούλης, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής ETCS, η οποία είναι αρμόδια για τα έργα σηματοδότησης και ασφάλειας στο σιδηροδρομικό δίκτυο, αναφέρεται σε όλα τα προβλήματα της εν λόγω σύμβασης – εξαιτίας των οποίων αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 202 επισημαίνοντας τις ενέργειες της ΕΡΓΟΣΕ με τις οποίες διαφωνούσε.
Ο ίδιος είχε καταγγείλει καθυστερήσεις, μη τήρηση φυσικού αντικειμένου και κακοδιαχείριση συμβάσεων.
Ακόμα δεν έχει παραδοθεί
Χαρακτηριστικό είναι ότι το έργο έπρεπε να περατωθεί τον Ιούλιο του 2015, αλλά έχει εξελιχθεί σε… γεφύρι της Αρτας. Σχεδόν 10 χρόνια μετά, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, και με κόστος σχεδόν 10 εκατ. ευρώ πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό (41 εκατ. ευρώ), το ETCS ακόμη δεν έχει παραδοθεί.
Σύμφωνα με τον Χρήστο Κατσιούλη, το σύστημα δεν λειτουργεί για μια σειρά από αιτίες, όπως είναι τα κατασκευαστικά λάθη, οι φθορές, οι κλοπές υλικού και η Σύμβαση 717 αποσκοπούσε ακριβώς στην ανάταξή του.
Αρχικά, το πρότζεκτ ανέλαβε κοινοπραξία δύο εταιρειών, μιας ελληνικής, με μηδενική εμπειρία σε παρόμοια έργα, και μιας γαλλικής. Στη συνέχεια, τα έργα χωρίστηκαν και η γαλλική ανέλαβε το τμήμα Πλατύ – Προμαχώνας, το οποίο είναι και το μόνο όπου αυτή τη στιγμή λειτουργεί το σύστημα.
Στον αντίποδα, η ελληνική εταιρεία ανέλαβε το μεγαλύτερο τμήμα Αθήνα – Πλατύ. Εκ του αποτελέσματος, η… ανάταξη του συστήματος έμεινε στα χαρτιά, καθώς, σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής ETCS, «ό,τι έκανε ήταν λάθος», ενώ και «ο εξοπλισμός δεν ήταν συμβατός με αυτόν της γαλλικής εταιρείας».
«Έγιναν τραγικά πράγματα με τραγικές παραλείψεις, με αποτέλεσμα το σύστημα να μην είναι λειτουργικό και να δίνονται συνεχείς παρατάσεις», αναφέρει ο Χρήστος Κατσιούλης. Κατά άλλες πηγές, μάλιστα, «προχωρούσαν ακόμα και εργασίες χωρίς μελέτες».
Σε δύο έγγραφα που δημοσιεύουν αποκλειστικά «ΤΑ ΝΕΑ» και αφορούν μελέτες για την εφαρμογή του συστήματος σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης, κομμάτι της Σύμβασης 717 δηλαδή, καταγράφονται αντίστοιχες απορριπτικές αποφάσεις, με βασική αιτιολογία την έλλειψη συμμόρφωσης σε βασικές αρχές λειτουργίας ασφαλείας και τη μη συμβατότητα του εξοπλισμού.
Επιπρόσθετα, η εταιρεία καλείται να προβεί σε επανυποβολή των σχετικών μελετών, «οι οποίες θα συνοδεύονται υποχρεωτικά από τεκμηριωμένα στοιχεία, που θα αποδεικνύουν την εμπειρία του μελετητή, σε μελέτες συστημάτων σηματοδότησης τύπου RRI».
Παραίτηση με καταγγελίες
Κομβικός στην εξέλιξη της υπόθεσης ήταν ο Ιανουάριος του 2019, όταν η Ευρωπαϊκή Ενωση επέβαλε πρόστιμο 2,5 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα. «Τότε άρχισαν να κινούνται κάποια νήματα και από το 2021 το έργο ξεκίνησε να μπαίνει σε κάποιας μορφής υλοποίηση».
Tον Ιανουάριο του 2021 η ελληνική εταιρεία αποχώρησε, με το έτερο σχήμα της κοινοπραξίας να αναλαμβάνει και το δικό της τμήμα του έργου. Την ίδια ώρα, μέσω διαφορετικής σύμβασης, αναμένεται τους επόμενους μήνες (το καλοκαίρι) να παραδοθεί το σύστημα και στο τμήμα Τιθορέα – Δομοκός.
«Εγώ έβλεπα έναν τοίχο και είχα αποστείλει επιστολές στους αρμοδίους. Τα τρένα πήγαιναν στα τυφλά, ήταν ένα έγκλημα, αν λειτουργούσε το σύστημα δεν θα είχε γίνει το κακό», λέει χαρακτηριστικά ο Χρήστος Κατσιούλης, σχολιάζοντας την επιστολή – καταπέλτη που έστειλε στη διοίκηση της ΕΡΓΟΣΕ αλλά και τα «σήματα κινδύνου» που εξέπεμψε για την ασφάλεια της κυκλοφορίας των συρμών.
Δυστυχώς, οι καταγγελίες δεν βρήκαν ευήκοα ώτα, πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από την παραίτησή του και δεν άλλαξε το παραμικρό. Χρειάστηκε να φτάσουμε στις 23.21 της 28ης Φεβρουαρίου και μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο για να έρθει πικρά και με αδυσώπητη οδύνη η αλήθεια στο φως.’;