Ο δημοσιογράφος Μάκης Τσίλκος θυμάται τη μαχητικότητα του Σωκράτη Γκιόλια. Αφιερώνει λίγες γραμμές στον «Σώκρατες» όπως τον χαρακτηρίζει.
Πέρασαν κιόλας 9 χρόνια από τον απροσδόκητο χαμό του Σωκράτη (Σώκρατες, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι και γνωστοί του), ενός ανθρώπου, που έκανε τον στίβο και τη δημοσιογραφία, όχι απλά όραμα ζωής, αλλά τρόπο ζωής.
Προσωπικά συνεργάστηκα μαζί του μια οκταετία, αλλά τον γνώριζα καλά ως αθλητή, ως βαδιστή, με το παρατσούκλι ο «Ελληνας Μασάνα». Μπήκε δυναμικά στη δημοσιογραφία, όπου αρίστευσε στον τομέα του στίβου, αλλά και στο ελεύθερο ρεπορτάζ, στην έρευνα, όπου από το βάδην… έγινε μαραθωνοδρόμος της πένας και του μικροφώνου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σωκράτης Γκιόλιας: 1973-2010…
Δεν σταματούσε να τρέχει, αλλά και να τα… βάζει με όλους κι όλα και πάνω από τον εαυτό του, ενστερνιζόμενος το δίκαιο των αθλητών – συναθλητών του και φυσικά το δίκαιο των αδικημένων στο ρεπορτάζ. Το ελεύθερο ερευνητικό, αστυνομικό, – όπου πέρασε στη συνέχεια, δεν σταματούσε ποτέ.
Ηταν αεικίνητος κι αστείρευτη πηγή ενέργειας και δεν φοβόταν τους όποιους κινδύνους ελλόχευαν γύρω του. Δυστυχώς, δεν προστάτεψε τον εαυτό του κι έφυγε τόσο πρόωρα, άδικα, εκείνο το καλοκαίρι του 2010. Μας λείπει η μαχητικότητα του και το αστείρευτο ταλέντο του να προκαλεί με το διεισδυτικό – μαχητικό ρεπορτάζ. Μας λείπει ακόμη περισσότερο από τον στίβο…
Follow sportime.gr