Η Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου έγραψε ιστορία και με το έργο της πέρασε στην ιστορία…Η περήφανη Μοναστηριώτισσα, η εμβληματική Θεσσαλονικιά, η υποδειγματική και παραδειγματική Δασκάλα, η αναντικατάστατη Πρόεδρος- Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου – το κορυφαίο και τιμημένο Μέλος του Συνδέσμου μας, υπήρξε μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, μια άοκνη και ακάματη Πατριώτισσα πρώτης γραμμής, ήταν η ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ της εποχής μας….
ήταν εκείνη που μας έκανε να γνωρίσουμε, να αγαπήσουμε το Μοναστήρι και μαζί της να αγωνισθούμε ώστε ” Να κρατήσουμε για πάντα το κερί του Μοναστηρίου και των γύρω περιοχών του αναμμένο στο διάβα της ιστορίας»
γιατί η Βιολέτα πάντα …μας έλεγε – ότι ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται…
Η πρόεδρος του Συνδέσμου Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης «Η ΚΑΡΤΕΡΙΑ» η αείμνηστη πολυαγαπημένη μας φίλη και συνοδοιπόρος μας Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου, ήταν από τις λίγες γυναίκες που με το έργο της «έγραψε ιστορία» παλεύοντας και αφιερώνοντας μια ολόκληρη ζωή- τη ζωή της – χωρίς κανένα αντάλλαγμα ή προσωπικό όφελος – στο Μοναστήρι της και στα δίκαια των Μοναστηριωτών, στην Βόρειο Ήπειρο και στα δίκαια των Βορειοηπειρωτών.
Από το 1978 δηλαδή εδώ 41 ολόκληρα χρόνια υπήρξε η μοναδική πρέσβειρα των απανταχού Μοναστηριωτών.
Το έργο της ανεκτίμητο. Η προσφορά της Εθνική.
Ήταν πολύ δύσκολη αντίπαλος όταν μιλούσε, απαιτούσε και διεκδικούσε για το Μοναστήρι της.
Ήταν η φωνή των Μοναστηριωτών στην Ελλάδα, στην Ευρώπη στον κόσμο όλο!
Υπηρέτησε με συνέπεια και ανιδιοτέλεια τα δίκαια των Μοναστηριωτών κερδίζοντας το σεβασμό και την εκτίμηση όλων.
Η Βιολέτα μας, είχε πάντα το θάρρος της γνώμης της. Το έργο της μεγάλο…
Αγωνίσθηκε με όλα τα μέσα και με κάθε τρόπο για την καταγραφή και τη μελέτη της ιστορικής παρουσίας του Ελληνισμού στην περιοχή της Πελαγονίας, για την διάσωση και την διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας στην περιοχή αλλά και για την ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού.
Πρώτη η Βιολέτα μας πριν από 27 ολόκληρα χρόνια – το 1992 – ίδρυσε στο Μοναστήρι μετά από πολύ μεγάλο προσωπικό της αγώνα, το 1ο Φροντιστήριο Ελληνικής Γλώσσας και δεν έμεινε σ αυτό, δεν αρκέσθηκε στο «ένα» και στη συνέχεια δημιούργησε ακόμη 11 Φροντιστήρια Ελληνικής Γλώσσας, για να μην ξεχασθεί, να μην χαθεί και για να συνεχίσει να «ζει» εκεί η γλώσσα μας… όπως πάντα έλεγε!
Πρωτοστάτησε για να γίνει δεκτή η εγγραφή εκατοντάδων νέων του Μοναστηρίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Σήμερα πολλά παιδιά από το Μοναστήρι της χρωστούν πάρα πολλά…
Εξ’ αιτίας της Βιολέτας έμαθαν την ελληνική γλώσσα, έκαναν διακοπές σε κατασκηνώσεις στην Ελλάδα, γνώρισαν και αγάπησαν την Ελλάδα, σπούδασαν στο ΑΠΘ και φυσικά σ εκείνην οφείλουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους και τις λαμπρές τους καριέρες !!!
Όποιος ψάχνει, όποιος ενημερώνεται, όποιος ενδιαφέρεται για τα θέματα του Μοναστηρίου θα την βρει στην πρώτη γραμμή για εφαρμογή και τήρηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων του Μοναστηρίου, για τους τάφους των προγόνων, για την έκφραση της θρησκευτικής και πολιτισμικής τους ταυτότητας.
Αναμφίβολα τα τελευταία 40 χρόνια η γέφυρα που στήθηκε ανάμεσα στους Έλληνες της Πελαγονίας και στους Μοναστηριώτες του Ελληνικού χώρου φέρει το όνομά της.
Γι αυτό και θα είναι πάντα μια γερή, συναισθηματική, ψυχολογική, πολιτισμική γέφυρα. Μια πραγματική γέφυρα που μόνο θα ενώνει…
Πρώτη η Βιολέτα μας θεσμοθέτησε ετήσιες γιορτές των Μοναστηριωτών στη Θεσσαλονίκη – όπως «Η Κυριακή της Ορθοδοξίας» – αλλά και αντίστοιχες γιορτές στο Μοναστήρι.
Πρώτη η Βιολέτα μας οργάνωσε αμέτρητες και δύσκολες εκδηλώσεις έχοντας πάντα στο επίκεντρο τους το Μοναστήρι και τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό της περιοχής του Μοναστηρίου, του Κρουσόβου. Υπήρξε… μια ζωή… αξιοπρεπής, ευγενής, αυθεντική, ακέραια, δυναμική, μεθοδική, πανέξυπνη, πολύ εργατική και πάντα «ιστορικά διαβασμένη και επίκαιρα ενημερωμένη».
Διατέλεσε ιδρυτικό μέλος των Συνεργαζόμενων Γυναικείων Σωματείων.
Γαλουχήθηκε με τις αρχές και τα ιδεώδη των Μακεδονομάχων υπηρετώντας με πίστη και αυταπάρνηση ως δασκάλα στο ιστορικό χωριό ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ, όπου και ανακηρύχτηκε επίτιμη δημότης του.
Η Βιολέτα δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται για την εθνική και πολιτιστική ανάπτυξη και προβολή της περιοχής των Κορεστίων και προσέφερε ένα κομμάτι της καρδιάς της στο Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης ως Μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου.
Το δημιουργικό της πείσμα, η αφοσίωση της στο στόχο , η επιμονή και ο δυναμισμός της Βιολέτας Παπαθανασίου, θα είναι πάντα ένα φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση.
Η Βιολέττα μας ενώ σπούδασε στη Παιδαγωγική Ακαδημία της Φλώρινας και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στο ΑΠΘ και στη Γερμανία, είχε διαρκή, πλούσια ιστορική και ανθρωπιστική δραστηριότητα σε εθνικούς και κοινωνικούς τομείς οντάς η ίδια ενεργό μέλος εθνικών και διεθνών οργανισμών δίνοντας αναρίθμητες διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό για το Μοναστήρι, την Βόρειο Ήπειρο και την Μακεδονία μας.
Δεν ήταν τυχαίο ότι από το 1978 και μέχρι και την τελευταία μέρα της ζωής της, ήταν η ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΗ Πρόεδρος σ’ έναν από τους ιστορικότερους Συνδέσμους της Θεσσαλονίκης… του Συνδέσμου Μοναστηριωτών και των πέριξ η «Καρτερία», αλλά και πολύ επιτυχημένη Πρόεδρος της Ομάδας Συνεργασίας του Σ.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης (Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού).
Η Βιολέτα μας, υποστήριξε ένθερμα και ήταν μαζί μας από την πρώτη στιγμή στον αγώνα του Συνδέσμου μας, με στόχο να αποδώσουμε την οφειλόμενη ιστορική τιμή στην γυναίκα του Μακεδονικού Αγώνα παίρνοντας μέρος στην εκστρατεία μας πάντα ως κορυφαία μας ομιλήτρια μας αλλά και ως η συγγραφέας του ιστορικού ντοκουμέντου «Μάννα η Μακεδόνισσα» στο οποίο αποκαλύπτει την ιστορία μιας λησμονημένης ηρωίδας.
Το βιβλίο της Βιολέτας με τίτλο «Μοναστήρι ιστορική περιπλάνηση στην πάτρια γη», τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Για το ΜΕΓΑ έργο της τιμήθηκε από
την Ακαδημία Αθηνών
τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια, με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος της Ευποιΐας
το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
τον Δήμο Θεσ/νίκης με το μετάλλιο του Δήμου
τον Δήμο Αμπελοκήπων- όπου υπηρέτησε ως δασκάλα
την Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας
τον Ερυθρό Σταυρό
την Βασιλική πρόνοια
την Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Θεσ/νίκης
την Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλάχων
τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Φλώρινας
Η Βιολέτα Σμυρνιού Παπαθανασίου αφήνει μεγάλη σπουδαία εθνική παρακαταθήκη. Το έργο της πρέπει να συνεχισθεί.
Η είδηση του αιφνίδιου θανάτου της, μας γέμισε όλους με βαθειά θλίψη και ιδιαίτερα όλους όσοι είχαμε την τύχη να την γνωρίσουμε και την ευκαιρία να συνεργαστούμε μαζί της.
Εκ μέρους των μελών του ΔΣ μας, των μελών και των φίλων του Συνδέσμου μας, την αποχαιρετούμε με μεγάλη θλίψη εκφράζοντας στην οικογένειά της τα πιο θερμά συλλυπητήρια όλων μας… και ας θυμόμαστε πάντα τα λόγια της…
«Η ιστορία της Μακεδονίας
είναι η ιστορία της Ελλάδας
και το όνομα μας, που είναι η ψυχή μας,
είναι αναμφισβήτητα Ελληνικό ».
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙΤΗ ΓΑΚΗ ΚΑΨΗ
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ
Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης – Μακεδονίας εν Αθήναις
Εις την μνήμη της κυρίας Βιολέτας Παπαθανασίου
Σαν το λουλούδι της Άνοιξης ανθισμένη
κα. Βιολέτα, δασκάλα βραβευμένη
στην πόλη του Μοναστηρίου πάντοτε δοσμένη
της αλύτρωτης πόλης, απ’ τους πολλούς πια ξεχασμένη.
***
Πάλεψε ζωντανό το Μοναστήρι να κρατήσει
στην ψυχή του Έλληνα για να μη σβήσει
τη ζωή της έδωσε γι’ αυτή
μέχρι να αφήσει την τελευταία της πνοή!
***
Δυσκολίες, κινδύνους, γύρω αδιαφορία
λησμονιά, αμάθεια μα και προδοσία.
Ποιος τάχα θα μπορούσε να τη δειλιάσει;
τέτοιο έργο, του Θεού, και να χαλάσει;
***
Στη σκοτεινή εποχή, που ζούμε
δασκάλες ευλογημένες σαν κι αυτή
εμείς οι Έλληνες πρέπει ν’ αναζητούμε.
η πατρίδα για να ζει!
Αιωνία σας η μνήμη Αγωνίστρια κα. Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου
Ευαγγελία Λάππα.