Απόφαση – ντροπή: Απέκλεισαν τους Ρώσους και Λευκορώσους ΑΜΕΑ από τους Παραολυμπιακούς του Πεκίνου!

Μια ακόμα απόφαση απίστευτης χυδαιότητας παίρνεται από τη διεθνή κοινότητα στο πλαίσιο των κυρώσεων κατά της Ρωσίας που – όπως φαίνεται – έχουν ξεφύγει εκτός κάθε ελέγχου, αφού τώρα στο «στόχαστρο» τοποθετούνται ακόμα και οι αθλητές με ειδικές ανάγκες!

Μια ημέρα πριν την έναρξη των Χειμερινών Παραολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή (IPC) απαγόρευσε ολοκληρωτικά τη συμμετοχή Ρώσων και Λευκορώσων αθλητών, υπερβαίνοντας την απρέπεια ακόμα και της προηγούμενης απεχθούς απόφασης που τους επέτρεπε μεν να συμμετάσχουν, άλλα χωρίς εθνικά διακριτικά!

Σαν αιτία της απόφασης αυτής παρουσιάστηκε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με την υποστήριξη της Λευκορωσίας, σε χρονική περίοδο που ισχύει η Ολυμπιακή εκεχειρία. Δεν παύει όμως να είναι εξωφρενικό πως μια Δύση που υποτίθεται πως αποτελεί τον θεματοφύλακα του πολιτισμού, αποφάσισε να διεξάγει πόλεμο κυρώσεων ακόμα και ενάντια στα άτομα με ειδικές ανάγκες!

Η Ρωσική Παραολυμπιακή Επιτροπή χαρακτήρισε «παράνομη» την απόφαση της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής για τον αποκλεισμό των Ρώσων ΑΜΕΑ από τους Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες και επικαλέστηκε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της στον αθλητισμό με όλα τα νόμιμα μέσα.

Σε μια πολιτισμένη κοινότητα που υποτίθεται πως τάσσεται κατά των φυλετικών διακρίσεων, ο αθλητισμός στο σύνολο του θα έπρεπε να μένει έξω από τις γεωστρατηγικές συγκρούσεις, και πόσο μάλλον η συμμετοχή ατόμων ΑΜΕΑ σε αθλητικά δρώμενα. Το να αποκλείονται άτομα συγκεκριμένης εθνικότητας από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, όχι μόνο δεν έχει καμία απολύτως χρησιμότητα στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας,  αλλά αποτελεί και μια καθαρά εκδικητική (και ρατσιστική) στάση των διεθνών αθλητικών φορέων που – πραγματικά – ντροπιάζει τον πολιτισμό της Δύσης.

Αποτελεί όνειδος για το Ολυμπιακό πνεύμα να την «πληρώνουν» άτομα με ειδικές ανάγκες, ως αντίποινα για τις πράξεις της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο αθλητισμός (θα έπρεπε να) είναι φορέας ειρήνης και ομόνοιας, και δεν πρέπει να συγχέεται με στρατιωτικοπολιτικές εξελίξεις και οποιαδήποτε μορφή βίας.

Οι αθλητές δεν είναι… διπλωμάτες της κυβέρνησης της χώρας που εκπροσωπούν, είναι άνθρωποι της ευγενούς άμιλλας, και μάλιστα οι έχοντες ειδικές ανάγκες είναι και αγωνιστές της ζωής που πρέπει να τους σέβεται κάθε κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.

Ποτέ ξανά δεν υπήρξε ανάλογος αποκλεισμός σε διεθνή αθλητικά δρώμενα όταν μεγάλες δυτικές χώρες πραγματοποιούσαν αιματηρές εισβολές σε ξένες χώρες, και αυτό αποκαλύπτει το μέγεθος της υποκρισίας των διεθνών φορέων.