Η φωτογραφία της 7χρονης Αμάλ Χουσεΐν τον Οκτώβριο τράβηξε την παγκόσμια προσοχή στην ανθρωπιστική κρίση που προκλήθηκε από τον πόλεμο στην Υεμένη.
Την 1η Νοεμβρίου, η οικογένεια της Αμάλ είπε ότι η 7χρονη πέθανε σε στρατόπεδο προσφύγων.
Ο Tawakkol Karman κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2011. Ένας δημοσιογράφος από την Υεμένη και υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποστήριξε τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης και επικριτής και των δύο πλευρών στον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο στην Υεμένη.
Ολόκληρες οικογένειες θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια στη Σαναά, στην Τάιζ, στη Χοδαδά και σε άλλες περιοχές της Υεμένης.
Σχεδόν κάθε σπίτι, τα παιδιά κλαίνε με πόνο, ενώ ο έξω κόσμος δεν ξέρει τίποτα από αυτά.
Αλλά ο κόσμος έμαθε για την 7χρονη Αμάλ, μέσω του πορτρέτου της, που απεικονίζει δυστυχώς με ακρίβεια την κατάσταση της Υεμένης.
Αρκετές μέρες μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας της στους New York Times, που συγκέντρωσε την προσοχή εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο, η Αμάλ έγινε ένα από τα εκατομμύρια των παιδιών της Υεμένης που πέφτουν σαν νεκρά φύλλα μετά από τέσσερα χρόνια λιμοκτονίας και ασθενειών.
Η διεθνής κοινότητα είναι απόλυτα υπεύθυνη, αλλά φαίνεται αδιάφορη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Υεμένη δεν παράγει επαρκείς ποσότητες πετρελαίου και επομένως δεν ενδιαφέρει τους ίδιους τους ξένους, των οποίων η αμέλεια και η αδράνεια οδηγούν στον πόλεμο.
Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν το νόημα της ιρανικής επιρροής ούτε τις συμφωνίες όπλων με πλούσια σε πετρέλαιο κράτη όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα – δύο χώρες που πιστεύουν ειδικότερα ότι έχουν αγοράσει τη σιωπή της διεθνούς κοινότητας και ότι μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν, γι αυτό και τα παιδιά είναι δυστυχώς πάντα τα θύματα.
Ο θάνατος της Αμάλ έδειξε αυτή την έλλειψη βασικής ακεραιότητας του κράτους ανάμεσα σε άλλες τόσες ηθικές κυρίως ελλείψεις. Κάθε κόμμα στη έσπευσε να αρνηθεί ότι είχαν τίποτα να κάνουν με το θάνατό της. Οι εγκληματίες πολέμου κατηγόρησαν απλά ο ένας τον άλλον.
Τα παιδιά της Υεμένης και τα εκατομμύρια των πολιτών, των οποίων η ζωή έχει διαταραχθεί σοβαρά από τον πόλεμο, έχουν το δικαίωμα να προσβλέπουν σε μια πραγματική ειρήνη που θα θέσει τέρμα στην ταλαιπωρία και τη δυστυχία τους.
Έχουν το δικαίωμα να ελπίζουν σε μια ημέρα κατά την οποία το κράτος θα αποκατασταθεί και θα μπορούν να ζήσουν με ασφάλεια και σταθερότητα.
Τα παιδιά της Υεμένης έχουν το δικαίωμα να φοιτούν στο σχολείο χωρίς φόβο και να βλέπουν τα πρόσωπα των γονέων τους χωρίς να βλέπουν τις στερήσεις, τη φτώχεια, το φόβο και την αδυναμία στα μάτια τους.
Η εικόνα της Amal αντιπροσωπεύει ένα γεγονός ορόσημο κατά τη διάρκεια αυτού του φαινομενικά ατελείωτου πολέμου.
Τώρα,μετά το θάνατό της τα σημάδια μιας αφύπνισης συνείδησης μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε κυρώσεις κατά των εγκληματιών, ανεξάρτητα από το κοινωνικοπολιτικό τους καθεστώς. Οι εγκληματίες δεν πρέπει να ξεφεύγουν από τη διεθνή ευθύνη.
Εάν συνεχίσουν να το κάνουν, άλλα εκατομμύρια παιδιά θα ακολουθήσουν την Αμάλ σε πρώιμους τάφους.
Συγγνώμη Αμάλ…
Τσεχία: Πέντε νεκροί και οκτώ αγνοούμενοι από έκρηξη μεθανίου σε ορυχείο γαιάνθρακα