Απεβίωσε ηλικία 80 ετών ο Ντικ Χόιτ, ο πατέρας που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη με την αγάπη του για το παιδί του.
Ντικ Χόιτ: Σε ηλικία 80 ετών ο πατέρας-πρότυπο που έτρεχε μαζί με το αναπηρικό αμαξίδιο του παιδιού του απεβίωσε. Ο Ντικ Χόιτ συγκλόνισε τον πλανήτη και μένει στην ιστορία για παντά!
Ο Ντικ Χόιτ ήταν και θα είναι ο ορισμός της αγάπης και της αφοσίωσης ενός γονιού στο παιδί του, αφού αυτός ο άνθρωπος ενέπνευσε εκατομμύρια δρομείς με συνοδούς με αμαξίδιο για να ξεκινήσουν.
Ο Ντικ και η Τζούντι Χόιτ περίμεναν τον Ιανουάριο του 1962 να γεννηθεί ο γιος τους, τον οποίο θα ονόμαζαν Ρικ. Η Τζούντι έζησε ό,τι καμία μητέρα δεν θέλει να ζήσει. Όχι τη γέννα, αλλά αυτό που ακολούθησε.
Ο Ρικ, κατά τη γέννα, διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση, αφού ο ομφάλιος λώρος του τυλίχτηκε γύρω από τον λαιμό του, προκαλώντας την εμπόδιση της μεταφοράς οξυγόνου. Αυτό είχε ως συνέπεια το μυαλό του να μην μπορεί να αποστείλει τα σωστά μηνύματα στους μυς του. Ο Ρικ Χόιτ διαγνώστηκε από τα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής του τετραπληγικός με εγκεφαλική παράλυση.
Οι γιατροί του είπαν να τον βάλει σε ίδρυμα
Όμως, οι γονείς του Ρικ, μια οικογένεια από το Χόλαντ της Μασαχουσέτης, δεν το έβαλαν κάτω και προσπάθησαν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να δουν τον γιο τους ευτυχισμένο.
Οι γιατροί συμβούλευσαν τον Ντικ Χόιτ να βάλει τον γιο του σε ίδρυμα, αφού θα ήταν ουσιαστικά μη λειτουργικός, αλλά αυτός αρνήθηκε. Πήρε τον Ρικ στο σπίτι, με σκοπό να του προσφέρει μια πλήρη, πλούσια και κανονική ζωή.
Έτσι, άρχισαν να κάνουν δραστηριότητες, όπως κολύμβηση, χόκεϊ, έλκηθρο και άλλα, ώστε να ήταν οικογενειακή υπόθεση. Κάθε βδομάδα, ο Ρικ επισκεπτόταν το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης και ένας γιατρός ενθάρρυνε τους γονείς να συμπεριφέρονται στον γιο τους όπως και σε κάθε άλλο παιδί.
Η μητέρα του, Τζούντι, καθημερινά, σπαταλούσε πάρα πολλές ώρες, για να του διδάξει το αλφάβητο με χαρτόνια και σημειώματα σε κάθε αντικείμενο του σπιτιού και έτσι έμαθε το αλφάβητο. Ο Ντικ Χόιτ παρατήρησε ότι ο γιος του ενθουσιάζεται και «ζει» κάθε φορά που οι δυο τους ήταν μαζί, με τον Ρικ να αγαπάει ό,τι είναι να κάνει με τον μπαμπά του.
Η επικοινωνία με τον μπαμπά και τα πρώτα λόγια
Όταν ο Ρικ έγινε 12 ετών, το 1974, άρχισε να επικοινωνεί με τον μπαμπά του χάρη σε μια προσαρμοσμένη συσκευή ομιλίας και μπορούσε να πει ό,τι ήθελε στον πατέρα του καθώς και να παρακολουθεί μαθήματα σε δημόσια σχολεία.
Μια εξειδικευμένη ομάδα μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Tufts, δημιούργησε έναν διαδραστικό υπολογιστή για τον Ρικ και τους εξέπληξε όλους με τα πρώτα του λόγια. Αντί να γράψει «Γεια σου, μαμά» ή «Γεια σου, μπαμπά», το πρώτο που έγραψε ο Ρικ ήταν: «Πάμε, Bruins!» Οι Boston Bruins ήταν στον τελικό του Κυπέλλου Στάνλεϊ. Ήταν ξεκάθαρο, από εκείνη τη στιγμή, ότι ο Ρικ αγαπούσε τα αθλήματα.
«Μπαμπά, όταν τρέχω, νιώθω σαν να μην είμαι ανάπηρος»
Το 1977, ο Ρικ ζήτησε από τον πατέρα του να τρέξουν μαζί σε έναν αγώνα 5 μιλίων, για να βοηθήσουν έναν παίκτη του λακρός του σχολείου του, που είχε υποστεί παράλυση.
