Νομίζουν ότι οι φαλακροί έχουν χρυσάφι στο κεφάλι και τους σκοτώνουν. Δεν έχουν ομως, είναι μια τραγική δεισιδαιμονία
Σε μια από τις πιο τραγικές εκφράσεις της δεισιδαιμονίας, φαλακροί άντρες δολοφονούνται στη Μοζαμβίκη γιατί κάποιοι πιστεύουν πως έχουν χρυσάφι στο κρανίο τους
Στα βάθη της νοτιοανατολικής Αφρικής, σε περιοχές όπου η φτώχεια και η μαγεία μπλέκονται ακόμα με την καθημερινή ζωή, γεννήθηκε μια από τις πιο σκοτεινές δεισιδαιμονίες των τελευταίων δεκαετιών. Στη Μοζαμβίκη, και σε κάποιες γειτονικές περιοχές, άρχισε να διαδίδεται η παράλογη πίστη πως οι φαλακροί άντρες κρύβουν χρυσάφι μέσα στο κρανίο τους. Μια φήμη που ξεκίνησε αργά και ύπουλα, μα πολύ σύντομα μετατράπηκε σε θανάσιμη απειλή.
Δεν μιλάμε για φαντασιώσεις του μεσαίωνα. Το φαινόμενο είναι σύγχρονο, τραγικά αληθινό και εξελίχθηκε κυρίως τη δεκαετία του 2010. Το 2017 καταγράφηκαν επίσημα οι πρώτες διεθνώς γνωστές περιπτώσεις, με πέντε άντρες να βρίσκονται δολοφονημένοι επειδή απλώς ήταν φαλακροί. Οι δολοφόνοι τους πίστευαν ότι μπορούσαν να αποσπάσουν χρυσάφι από το κρανίο τους, είτε για πώληση είτε για μαγικές τελετουργίες. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν βρέθηκε να έχει χρυσό στο κεφάλι του, αλλά η ψευδής πίστη δεν υποχώρησε.
Πίσω από την παράλογη αυτή βία βρίσκεται η σύνθεση μιας αρχαίας παράδοσης με τον μοντέρνο φόβο και την απόγνωση. Στην παραδοσιακή κουλτούρα κάποιων περιοχών της υποσαχάριας Αφρικής, πιστεύεται ότι ορισμένα μέρη του ανθρώπινου σώματος —από νύχια μέχρι κόκαλα— φέρουν δύναμη και τύχη όταν χρησιμοποιηθούν σε τελετουργίες. Όταν λοιπόν διαδόθηκε η φήμη ότι οι φαλακροί είναι πλούσιοι σε χρυσό λόγω της «καθαρής» κεφαλής τους, κάποιοι άρχισαν να τους στοχεύουν. Η έννοια του «πλούτου στο κεφάλι» πήρε ξαφνικά κυριολεκτική σημασία.
Αυτό που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο τραγική είναι ότι η φήμη συντηρείται όχι από την επίσημη θρησκεία ή το κράτος, αλλά από μάγους-θεραπευτές και λαϊκούς προφήτες. Αυτοί διαδίδουν στους χωρικούς ότι η αφαίρεση του κρανίου ενός φαλακρού φέρνει χρήμα και καλή τύχη. Όταν μια τέτοια παραμυθένια υπόσχεση ακουστεί σε περιοχές με υψηλή ανεργία και χαμηλή μόρφωση, γίνεται επικίνδυνο εργαλείο.
Οι αρχές στη Μοζαμβίκη άρχισαν να παίρνουν στα σοβαρά το θέμα μόνο όταν οι δολοφονίες έγιναν διεθνές θέμα. Ο φόβος δεν περιορίστηκε μόνο στους φαλακρούς. Πολλοί άντρες ξύριζαν μεν το κεφάλι τους από στυλ ή ανάγκη, αλλά ξαφνικά βρέθηκαν υπό απειλή. Ορισμένοι υποχρεώθηκαν να φορούν καπέλα για να μη φαίνεται η φαλάκρα. Άλλοι προσπάθησαν να κρυφτούν ή να εγκαταλείψουν τις περιοχές όπου γίνονταν οι επιθέσεις.
Το 2017 ήταν το έτος που η τραγωδία έγινε παγκόσμια είδηση, όμως το φαινόμενο είχε ξεκινήσει σποραδικά ήδη μερικά χρόνια νωρίτερα. Οι πρώτες ανεπιβεβαίωτες ιστορίες εμφανίζονται γύρω στο 2013, σε χωριά του κεντρικού βορρά της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Τανζανία. Σήμερα, υπάρχουν ανησυχίες ότι παρόμοιες δεισιδαιμονίες μπορεί να ταξιδεύουν πέρα από τη Μοζαμβίκη, όπως συνέβη και με τη μαγεία γύρω από τους λευκοαλμπίνους σε άλλες αφρικανικές χώρες.