Ο Έλληνας πρίγκιπας που έσωσε τον Ρώσο αυτοκράτορα από έναν φανατικό Ιάπωνα
Το 1891, ο πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας έσωσε τον διάδοχο του ρωσικού θρόνου Νικόλαο Β’ από έναν φανατικό Ιάπωνα δολοφόνο.
Στις αρχές του 1891, μια ιστορική περιοδεία του νεαρού Ρώσου διαδόχου Νικολάου Β’ ξεκίνησε από την Ευρώπη με κατεύθυνση την Άπω Ανατολή. Μαζί του ταξίδευε ο πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας, γιος του βασιλιά Γεωργίου Α’. Οι δύο νεαροί πρίγκιπες είχαν αναπτύξει στενή φιλία και απολάμβαναν το ταξίδι, το οποίο είχε σκοπό να ενισχύσει τις διπλωματικές σχέσεις της Ρωσίας με τις χώρες της Ανατολής.
Όταν το πλοίο τους έφτασε στην Ιαπωνία, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο νεαρός διάδοχος της ρωσικής αυτοκρατορίας θα βρισκόταν στο χείλος του θανάτου. Κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στους δρόμους της πόλης Ōtsu, ένας φανατικός Ιάπωνας αστυνομικός, ονόματι Τσουνέμο Τοσικάτο, όρμησε πάνω στον Νικόλαο κρατώντας ένα σπαθί. Η επίθεση ήταν ξαφνική και αιφνιδίασε όλους τους παρευρισκόμενους. Ο Τοσικάτο κατάφερε να χτυπήσει τον Νικόλαο στο κεφάλι, προκαλώντας του σοβαρό τραύμα.
Ο πρίγκιπας Γεώργιος, που βρισκόταν λίγα μέτρα πιο πίσω, αντέδρασε ακαριαία. Με ένα ραβδί που κρατούσε, όρμησε πάνω στον δράστη και τον χτύπησε, καταφέρνοντας να τον εξουδετερώσει πριν προλάβει να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον Ρώσο διάδοχο. Χάρη στην άμεση αντίδρασή του, η ζωή του Νικολάου σώθηκε, αν και το τραύμα του τον ανάγκασε να διακόψει το ταξίδι του και να επιστρέψει στη Ρωσία.
Η ηρωική πράξη του Γεωργίου τιμήθηκε από τη ρωσική αυτοκρατορική οικογένεια. Ο τσάρος Αλέξανδρος Γ’, πατέρας του Νικολάου, του απένειμε τον τίτλο του ναυάρχου του ρωσικού στόλου, μία εξαιρετικά σπάνια τιμή για έναν μη Ρώσο. Η πράξη αυτή σφράγισε τις σχέσεις της ελληνικής και της ρωσικής βασιλικής οικογένειας, αλλά και τη φήμη του Γεωργίου ως γενναίου και πιστού συμμάχου του ρωσικού οίκου των Ρομανόφ.
Το περιστατικό στην Ιαπωνία δεν ήταν το μόνο που σημάδεψε τη ζωή του πρίγκιπα Γεωργίου. Αργότερα, θα γινόταν Ύπατος Αρμοστής της Κρητικής Πολιτείας και θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη μετάβαση της Κρήτης προς την Ένωση με την Ελλάδα. Όμως, για τον αυτοκράτορα Νικόλαο Β’, ο Έλληνας πρίγκιπας θα ήταν πάντα ο άνθρωπος που του έσωσε τη ζωή σε μια ξένη χώρα, απέναντι σε έναν φανατικό δολοφόνο.