O Ενές Καντέρ δεν πρόκειται να σταματήσει να μιλά και να γνωστοποιεί σε όλο τον κόσμο τα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία από το καθεστώς Ερντογάν. Με μεγάλο κόστος… Αλλά- αλήθεια- υπάρχει τέτοιος αγώνας χωρίς κόστος;
Σε συνέντευξη που έδωσε ο Καντέρ στο PA News Agency και η οποία αναδημοσιεύτηκε στο βρετανικό BT Sports, φώναξε και πάλι για τα δίκια του. Για τη ζωή του που κινδυνεύει. Για τον αγώνα του… Για την οικογένειά του. Για τους συνανθρώπους του. Για το ότι- αν και δεν θα έπρεπε- η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων μπαίνει σε διαπραγμάτευση και συζήτηση!!!
«Όλα άρχισαν το 2013, υπήρχε ένα σκάνδαλο χρεωκοπίας στην Τουρκία» είπε ο Καντέρ. «Ο πρόεδρος άρχισε να βάζει στη φυλακή δημοσιογράφους επειδή μίλησαν γι αυτό. Ακόμα υπάρχουν εκατοντάδες φυλακισμένοι δημοσιογράφοι στην Τουρκία.
Εξαιτίας του NBA, όσα έγραψα έγιναν viral. Διαπίστωσα τη δύναμη που έχει ένα tweet.
Υπήρξαν άνθρωποι που μου έλεγαν, να μη μιλάω για πολιτικά, αλλά μόνο για μπάσκετ. Όμως εγώ μιλώ για ελευθερία όχι για πολιτικά. Για ελευθερία λόγου, έκφρασης, για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα.
Για τελευταία φορά είδα την οικογένειά μου το 2015. Δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που τους μίλησα.
Τα μέλη της οικογένειάς μου έχασαν τις δουλειές τους. Πιέστηκαν τόσο πολύ ώστε αναγκάστηκαν να δηλώσουν ότι με αποκληρώνουν. Δεν πιστεύω ότι ειχαν άλλη επιλογή.
Θυμάμαι εκείνη τη μέρα, πήγα στην προπόνηση… Ήταν μια από τις πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου.
Έβαλαν τον πατέρα μου στη φυλακή. Για λίγο… Γιατί ασκήσαμε τόση πίεση απ’ εδώ ώστε τον άφησαν να φύγει.
Κάποιοι συμπαίκτες μου έλεγαν «σκάσε, παίξε μπάσκετ, βγάζε εκατομμύρια και να είσαι ευτυχισμένος». Αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος ξέρει την ιστορία μου επειδή παίζω στο NBA. Υπάρχουν όμως χιλιάδες ιστορίες άλλων Τούρκων που είναι χειρότερες από τις δικές μου.
Κάθε εβδομάδα λαμβάνω απειλές για τη ζωή μου. Η Κυβέρνηση της Τουρκίας αφαίρεσε το διαβατήριό μου το 2017. Αν είσαι στην Τουρκία και κριτικάρεις την Κυβέρνηση, θα πας στη φυλακή!
Διαβάστε επίσης την καταγγελία του Καντέρ ότι ζητήθηκε η έκδοση Τούρκου πολίτη από την Ρουμανία, επειδή έκανε… like σε post του άσου των Σέλτικς.
Αν είσαι εκτός Τουρκίας και κριτικάρεις την Κυβέρνηση τότε θα βάλουν το όνομά σου στην κόκκινη λίστα της Interpol και θα προσπαθήσουν να πετύχουν την έκδοσή σου στην Τουρκία. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να ταξιδέψω εκτός ΗΠΑ, γιατί αν φύγω, θα με εκδώσουν στην Τουρκία. Έχω πράσινη κάρτα και χρειάζονται πέντε χρόνια ώστε να γίνω Αμερικανός πολίτης. Κάτι που ελπίζω ότι θα συμβεί του χρόνου.
Θα χρειαστεί να περάσω τα τεστ βέβαια. Ελπίζω πως όταν συμβεί αυτό θα μπορέσω, τελικά, να ταξιδέψω εκτός ΗΠΑ.
Θα είναι μια ανακούφιση να γίνω Αμερικανός πολίτης. Αυτή η χώρα μου έδωσε τόσα πολλά.
Όταν ολοκληρώσω την καριέρα μου θα ήθελα να με θυμούνται περισσότερο ως ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρά ως παίκτη του μπάσκετ.
Υπάρχει στην Τουρκία μια ταχύτατα αυξημένη ριζοσπαστική ιδεολογία, με την πλειοψηφία των νέων της χώρας να έχουν αντισημιτισμό και να είναι απέναντι στη Δύση,
Η Τουρκία δεν βλέπει την Αγγλία ή τις ΗΠΑ ως φίλους, αλλά ως απειλές. Ως εχθρούς. Το να μπερδεύεις τα πολιτικά και τη θρησκεία είναι πολύ επικίνδυνη ιδέα.
Ελπίζω κάποια μέρα να επιστρέψω στην Τουρκία. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχει αλλάξει το καθεστώς».
Ο Καντέρ έχει δημιουργήσει την ηλεκτρονική διεύθυνση «youaremyhope.org» σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει τις αδικίες στην Τουρκία. Κι έχει το δικό του ίδρυμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και την ενίσχυση της εκπαίδευσης.
Και βέβαια συνέχεια πετάει… μπηχτές για τον Ερντογάν
«Ξέρω τι σημαίνει να παλεύεις εναντίον της αδικίας και υπέρ της ελευθερίας. Όταν έγιναν οι ειρηνικές διαδηλώσεις στις ΗΠΑ, οδήγησα 20 ώρες από το Σικάγο στη Βοστώνη για να είμαι στην πόλη μου» λέει ο Τούρκος παίκτης των Σέλτικς.
«Ο ρατσισμός διδάσκεται, δεν γεννιέσαι με αυτόν» – Ενές Καντέρ
«Ερχόμενοι στη φούσκα για να παίξουμε τη σεζόν ξέραμε ότι το μπάσκετ ήταν δεύτερο στις προτεραιότητές μας. Υπάρχουν μεγαλύτερα θέματα από τα σπορ.
Όπως όλοι οι άλλοι, αφού είδα τα βίντεο με τον Τζορτζ Φλόιντ ή τον Τζέικομπ Μπλέικ, αισθάνθηκα να ανακατεύεται το στομάχι μου. Έτσι, λέμε ΑΡΚΕΤΑ και ότι μας αρρωσταίνουν αυτά.
Δεν είναι λευκοί εναντίον μαύρων, είναι όλοι εναντίον του ρατσισμού. Είναι το καλό ενάντια στο κακό. Γιατί θα πρέπει να διαπραγματευόμαστε στην ισότητα; Γι’ αυτό και παλεύουμε τόσο σκληρά»