Σε ρυθμούς lockdown είναι από το Σάββατο 9/1/2021 και η Κύπρος με διάρκεια 3 εβδομάδων.
Σύμφωνα με τα νέα μέτρα απαγορεύεται η μετακίνηση από τις 21:00 μέχρι τις 5:00 το πρωί, ενώ για τις υπόλοιπες ώρες οι πολίτες θα μπορούν να μετακινούνται δύο φορές τη μέρα, για συγκεκριμένους λόγους, με την αποστολή SMS.
Την κατάσταση για τα όσα συμβαίνουν αναφορικά με την πορεία της πανδημίας του Κορονοϊού και τον τρόπο αντιμετώπισης της απο την κυβέρνηση, σχολιάζει με άκρως καυστικό τρόπο ο Άθως Κοιρανίδης μέλος της Κ.Ε της Πνοής Λαού.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του:
Τολμώ να παραφράσω τη ρήση του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα» παρόλο που η θέση των τέκνων και του λαού διαφέρει ουσιαστικά στο ότι τα τέκνα δεν επιλέγουν τους γονείς τους ενώ ο λαός επιλέγει αυτούς που τον κυβερνούν και επομένως εμμέσως ευθύνεται για τα δεινά που τον παιδεύουν.
Αφορμή έλαβα από την χθεσινή απόφαση της κυβέρνησης για άλλο ένα εγκλεισμό των πολιτών στα σπίτια τους και αναστολή των εργασιών πολύ μεγάλου μέρους της οικονομικής δραστηριότητας, η οποία πρέπει να σημειωθεί υπόκειται σε σημαντικά περιοριστικά μέτρα εδώ και μήνες με τεράστιες αρνητικές συνέπειες.
Η χθεσινή απόφαση είναι απόρροια της στρατηγικής για αντιμετώπιση της πανδημίας που υιοθετήθηκε τον περασμένο Μάρτιο, η οποία πιστεύω ότι δεν ήταν προϊόν βαθιάς σκέψης και ανάλυσης των ιδιόμορφων δεδομένων της χώρας μας αλλά, ως συνήθως, αντιγραφή αυτής που επιβλήθηκε στα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο. Η εν λόγω στρατηγική πρότασσε ότι η εξάπλωση του κορωνοιού έπρεπε να αναχαιτιστεί με μαζικά αυστηρά περιοριστικά μέτρα ώστε να δοθεί χρόνος για ανάπτυξη κατάλληλου εμβολίου το οποίο χρησιμοποιούμενο μαζικά θα επέφερε την ποθητή ανοσία της αγέλης η οποία θα σήμαινε το τέλος της πανδημίας. Οι λέξεις κλειδιά σε αυτή τη στρατηγική είναι «μαζικά» και «εμβόλιο».
Σε αντιπαράθεση με αυτή τη στρατηγική, υπήρχε η εναλλακτική στρατηγική για επιλεκτική θωράκιση μόνο των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού που διέτρεχαν κίνδυνο σε περίπτωση προσβολής από τον ιό και ελεύθερη διασπορά του ιού στην υπόλοιπη κοινότητα η οποία δεν διέτρεχε οποιοδήποτε σοβαρό κίνδυνο ώστε να επιτευχθεί γρήγορα η ποθητή ανοσία της αγέλης χωρίς εμβολιασμό.
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της εναλλακτικής στρατηγικής σε σχέση με αυτή που υιοθετήθηκε ήταν πολλά και σοβαρά.
Πρώτον, θα αποφεύγετο η παράλυση της οικονομίας για σημαντική χρονική περίοδο με τις πολλαπλές καταστροφικές επιπτώσεις της. Δεύτερον, θα απετρέπετο η ψυχική διαταραχή του πληθυσμού που είναι ανυπολόγιστων διαστάσεων. Τρίτον, θα απεφεύγετο ο κίνδυνος από τις παρενέργειες των εμβολίων που αναπτύχθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς επαρκείς κλινικές μελέτες. Τέταρτον, θα προφυλάσσονταν πολύ πιο αποτελεσματικά οι ευπαθείς ομάδες αφού οι διαθέσιμοι πόροι θα αφιερώνονταν σε αυτούς που αποτελούν μικρό ποσοστό του πληθυσμού, το οποίο, να σημειωθεί, στη συντριπτική πλειοψηφία του δεν είναι παραγωγικό.
Οι λόγοι επιλογής της πρώτης στρατηγικής είναι άγνωστοι προς το παρόν αλλά ως συνήθως η ιστορία θα τους αποκαλύψει. Η ταπεινή προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι στην μεν περίπτωση της Κύπρου, ως συνήθως, αντιγράφηκε τυφλά και απερίσκεπτα η στρατηγική των Βρυξελών, στην δε περίπτωση των Βρυξελλών, ως συνήθως, επικράτησε η στρατηγική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αυτής της μικρής αλλά πανίσχυρης δαιμονικής ελίτ που οραματίζεται την υποταγή και υπακοή της ανθρωπότητας στα εκάστοτε κελεύσματά της.
Η εμπειρία μας σχετικά με την καθορισμό στρατηγικών για αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων και προκλήσεων δεν είναι πρωτοφανής. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα. Ενδεικτικά αναφέρω 3 από τα πλέον σημαντικά πέραν της πανδημίας, ξεκινώντας από τα πιο πρόσφατα.
Πρώτον, η στρατηγική για ανάκαμψη από την οικονομική καταστροφή του 2013, που επικεντρώθηκε στο επενδυτικό πρόγραμμα πολιτογραφήσεων το οποίο μετατράπηκε σε άλλη μία αρπακτή της διεφθαρμένης ελίτ, εξέθεσε την Κύπρο διεθνώς και την έχει οδηγήσει σε μία νέα οικονομική κρίση.
Δεύτερον, η στρατηγική για αντιμετώπιση της οικονομικής και τραπεζικής κρίσης του 2010-2013 με το κούρεμα των καταθέσεων, την διάλυση της Λαϊκής Τράπεζας και της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας και το ξεπούλημα των δανείων και των ενυπόθηκων ακινήτων στα διεθνή γεράκια. Τρίτον, η στρατηγική για επίλυση του κυπριακού, η οποία έθεσε ως θεμελιώδη πυλώνα τον εξευμενισμό της Τουρκίας και είχε ως αποτέλεσμα την υπόσκαψη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την αποδοχή της ρατσιστικής διχοτομικής Δι-κοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας, την αποδόμηση της αμυντικής ικανότητας μας και την παράδοση της ΑΟΖ και του εναέριου χώρους της στη βουλιμία του κατακτητή και πολλά άλλα.
Τα όσα υποφέρουμε σήμερα με την πανδημία από την ανεπάρκεια της πολιτικής ηγεσίας πρέπει να μας αφυπνίσουν και να μας ξεσηκώσουν. Αν δεν απαλλαγούμε από το διεφθαρμένο, ξενοκίνητο, κομματικό κατεστημένο που μας κυβερνά για δεκαετίες, δεν θα δούμε άσπρη μέρα. Αντίθετα, θα βαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.