Φέτος, συμπληρώνονται 25 χρόνια από το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, στις 6 Μαρτίου 1994. Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη της, ψηφιοποίησε και τη ραδιοφωνική εκπομπή «Οι φωνές των προσώπων».
Η εκπομπή μεταδόθηκε στην ΕΡΑ2 στις 16 Δεκεμβρίου 1990. Καλεσμένη της Τέας Βασιλειάδου και του Κώστα Πάρλα, ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Αφορμή για τη συνάντηση αυτή στάθηκε η έκδοση του σεναρίου της ταινίας «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη, που έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης.
Η Μελίνα Μερκούρη μιλά για την εποχή που γυρίστηκε η ταινία, συγκρίνοντάς την με το σήμερα, αλλά και για την ηρωίδα που υποδύθηκε, τονίζοντας ότι είναι διαχρονική. «Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της Στέλλας, ότι είναι συνεπής με τον εαυτό της από την αρχή ώς το τέλος. Και αυτό αγαπάνε και οι άνθρωποι που το είχαν δει τότε και οι νέοι που δεν έχουν ακούσει πολλές φορές “όχι”», λέει χαρακτηριστικά. Αποκαλύπτει μάλιστα ότι η ίδια έχει πει πολλά «όχι» στη ζωή της, τα οποία δεν μετάνιωσε ποτέ.
Ακόμη, αναφέρεται στη σημερινή εποχή, στους νέους ανθρώπους, όπως και στα είδωλα, τα οποία εξηγεί γιατί είναι απαραίτητα σε όλες τις εποχές: «Τα είδωλα είναι σαν την ποίηση, για να ονειρεύεσαι και κάπου… Πρέπει να πιστεύουμε σε ορισμένους ανθρώπους που έχουν ιδεολογία και μπορούν να την κάνουν πραγματικότητα, να την υλοποιήσουν». Η Μελίνα Μερκούρη αποκαλύπτει επίσης, τι τη θυμώνει και τι την κάνει να αγανακτεί, όπως και τι την κάνει να διατηρεί την ελπίδα της. Μιλά ακόμη, για τον ελληνικό κινηματογράφο και την Τέχνη γενικότερα, για τη σχέση Τέχνης, Εκκλησίας, πολιτείας και για το πολιτιστικό τοπίο σε διεθνές επίπεδο. Τέλος, όταν τη ρωτούν τι θα άλλαζε αν είχε ένα μαγικό ραβδί, απαντά: «Δεν έχω μαγικό ραβδί κι ούτε πιστεύω σε μαγικά ραβδιά. Πιστεύω στη δουλειά, πιστεύω σε ανθρώπους, σε προσπάθειες πάρα πολύ δύσκολες και θα μπορούσα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο. Στα μαγικά ραβδιά δεν πιστεύω».