Ο Έντμοντ Ντεντέ έχει την τιμητική του στο google doodle που ετοιμάστηκε για το Σάββατο 20 Νοεμβρίου και ιδού όσα αναφέρονται στο θέμα.
«Το σημερινό Doodle δημιουργήθηκε από την καλλιτέχνιδα Λάιν Λουσιάν, η οποία έχει ως έδρα τη Νέα Υόρκη.
Με αυτό τιμάται ο Κρεολός κλασικός μουσικός και συνθέτης Έντμοντ Ντεντέ.
Η μελωδία της σύνθεσης που εμπνεύστηκε το 1851, δηλαδή το «Mon Pauvre Cœur» («Φτωχή Μου Καρδιά»), παραμένει ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα κομμάτια μαύρου Κρεολού συνθέτη στη Νέα Ορλεάνη.
Γεννημένος στη Νέα Ορλεάνη, στη Λουιζιάνα των ΗΠΑ, σαν σήμερα το 1827, ο Ντεντέ «κληρονόμησε» το κλαρινέτο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν επικεφαλής μπάντας σε μια τοπική στρατιωτική μπάντα.
Μεταπήδησε στο βιολί, το οποίο σύντομα έγινε το όργανο της αρεσκείας του, και εξελίχθηκε σε μουσικό θαύμα.
Μαθητευόμενος εξαίρετων μουσικών της Νέας Ορλεάνης, ο Ντεντέ έφυγε από το σπίτι του με προορισμό το Μεξικό.
Ήθελε να ξεφύγει από την αυξανόμενη φυλετική προκατάληψη στον αμερικανικό Νότο.
Google doodle: Πού βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Έντμοντ Ντεντέ
Επέστρεψε στην πατρίδα του το 1851 και εξέδωσε το «Mon Pauvre Cœur».
Εργάστηκε για λίγο με σκοπό να εξοικονομήσει χρήματα, προτού φύγει ξανά για να συνεχίσει τις κλασικές του σπουδές στη Γαλλία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1850, κατέλαβε μια θέση στο Grand Théâtre του Μπορντό, όπου η δημιουργικότητά του απέδωσε.
Ο Κρεολός εργάστηκε επίσης
- στο Théâtre de l’Alcazar
- στο Folies Bordelaises
Τα μπαλέτα, οι οπερέτες, οι ουβερτούρες και τα περισσότερα από 250 τραγούδια του, σημείωσαν τεράστια επιτυχία στη Γαλλία, όχι όμως και στις ΗΠΑ.
Το 1893, στον δρόμο για τη μοναδική του μουσική εμφάνιση πίσω στη Νέα Ορλεάνη, ο Ντεντέ έχασε το αγαπημένο του βιολί Cremona σε ένα ναυάγιο, αλλά κατάφερε να βρει εφεδρικό, ακριβώς την ώρα που θα εμφανιζόταν!
Παρά το γεγονός ότι έζησε σε μια εποχή σοβαρών φυλετικών διακρίσεων, το ταλέντο του τον μετέτρεψε σε συνθέτη παγκόσμιας κλάσης.
Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Ντεντέ, διατηρείται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας και σε πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια.
Η ιστορία του συνεχίζει να εμπνέει σύγχρονους κλασικούς μουσικούς, οι οποίοι υπερηφανεύονται για την κληρονομιά τους και τιμούν τις συνεισφορές μουσικών από διαχρονικά παραμελημένες κοινότητες».
