Στην αρχαία Ελλάδα, το μονόφρυδο — τα ενωμένα, φυσικά φρύδια — θεωρούνταν σημάδι αγνότητας, ευφυΐας και σεμνότητας για τις γυναίκες. Αντίθετα με τη σύγχρονη αισθητική που το θεωρεί ανεπιθύμητο, στην αρχαιότητα είχε θετική κοινωνική σημασία και συχνά συνδεόταν με ήθος και ηθική ανωτερότητα.
Οι γυναίκες που διέθεταν φυσικά ενωμένα φρύδια εκλαμβάνονταν ως σοβαρές και αξιοσέβαστες, κάτι που αντανακλούσε το ιδεώδες της γυναικείας σεμνότητας και του εσωτερικού κάλλους. Επίσης, η πυκνότητα των φρυδιών ήταν χαρακτηριστικό που υποδήλωνε φυσική ομορφιά και υγεία, ιδιότητες πολύ σημαντικές για την εποχή.
Όσες γυναίκες δεν είχαν φυσικά ενωμένα φρύδια, προχωρούσαν σε τεχνητές παρεμβάσεις. Χρησιμοποιούσαν μαύρο χρώμα ή καπνισμένη σκόνη για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση του ενιαίου φρυδιού. Αυτή η πρακτική υποδήλωνε τη σημασία που έδιναν οι γυναίκες στην εμφάνισή τους σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής.
Το μονόφρυδο, λοιπόν, δεν ήταν απλώς μια αισθητική επιλογή, αλλά είχε πολιτισμικό και ηθικό βάθος, αντανακλώντας τις αντιλήψεις της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας για τη γυναικεία αρετή και τη φυσικότητα.
Ξέθαψαν τον νεκρό Πάπα για να τον δικάσουν. Τον έντυσαν με άμφια και τον έκατσαν στον θρόνο
Χόρευαν μέχρι θανάτου: το μυστήριο της πανούκλας του χορού που συγκλονίζει μέχρι σήμερα
Πώς έτρωγαν οι Ίνκας τις πατάτες:
Πώς τα πουλιά καταφέρνουν να κοιμούνται χωρίς να πέφτουν κάτω;