Το πρώτο iPhone ήταν σχεδόν άχρηστο όταν το έδειξε ο Steve Jobs
Το κοινό παραληρούσε, αλλά το iPhone που κρατούσε ο Steve Jobs στη σκηνή το 2007 ήταν ένα προβληματικό πρωτότυπο που λειτουργούσε μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Ήταν 9 Ιανουαρίου 2007. Ο Steve Jobs ανεβαίνει στη σκηνή με ένα μαύρο ζιβάγκο, ένα τζιν και εκείνο το βλέμμα που δεν σήκωνε αμφισβήτηση. Στα χέρια του κρατούσε κάτι που, όπως είπε, θα συνδύαζε τρεις συσκευές σε μία: iPod, τηλέφωνο, και συσκευή internet. Το κοινό παραληρούσε. Μόνο που δεν ήξερε ότι αυτό που κρατούσε… μόλις και μετά βίας λειτουργούσε.
Η συσκευή που παρουσίασε ήταν ένα πρωτότυπο γεμάτο σφάλματα. Αν έμπαινες σε εφαρμογές με λάθος σειρά, κρασάριζε. Αν άνοιγες τον browser πριν το τηλέφωνο, κολλούσε. Αν δεν ήταν σε συγκεκριμένο σημείο της σκηνής που έπιανε καλά το Wi-Fi, απλώς δεν φόρτωνε τίποτα. Οι μηχανικοί της Apple είχαν στήσει ολόκληρη χορογραφία πίσω από τη σκηνή, παρακαλώντας να μη γίνει το μοιραίο.
Το iPhone εκείνη τη μέρα λειτουργούσε μόνο και μόνο επειδή ακολουθήθηκε με ακρίβεια μια προσχεδιασμένη διαδρομή πατημάτων. Κανένα άλλο sequence δεν ήταν ασφαλές. Δεν υπήρχε multitasking, δεν υπήρχε πραγματικό λογισμικό σταθερότητας. Μόνο προσποιήσεις. Και παρ’ όλα αυτά, το κοινό πίστεψε.
Η ανάπτυξη του iPhone έγινε μέσα σε καθεστώς απόλυτης πίεσης. Οι μηχανικοί έπαιζαν ξύλο με τα deadlines, οι testers κοιμόντουσαν στα γραφεία τους, και το λειτουργικό σύστημα ήταν ακόμα υπό κατασκευή. Η τελική, λειτουργική έκδοση του πρώτου iPhone ολοκληρώθηκε λίγες μόνο εβδομάδες πριν τη διάθεσή του στα καταστήματα.
Το κοινό πίστεψε γιατί ο Jobs δεν πουλούσε συσκευή. Πουλούσε όραμα. Και εκείνη η σκηνική παρουσία, εκείνο το στυλιζαρισμένο demo, ήταν ο πιο ριψοκίνδυνος θρίαμβος της καριέρας του.