Η Λάικα, το μικρό αδέσποτο σκυλί από τους δρόμους της Μόσχας, έγραψε ιστορία το 1957 ως ο πρώτος ζωντανός οργανισμός που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η αποστολή της, ωστόσο, δεν είχε ευτυχισμένο τέλος, καθώς ο σχεδιασμός του διαστημοπλοίου Σπούτνικ 2 δεν προέβλεπε ασφαλή επιστροφή. Η Λάικα επελέγη για την αντοχή της και το ήρεμο ταμπεραμέντο της, όμως πλήρωσε το τίμημα της ανθρώπινης φιλοδοξίας με τη ζωή της.
Το Σπούτνικ 2, σχεδιασμένο βιαστικά σε μόλις τέσσερις εβδομάδες, δεν διέθετε σύστημα ψύξης. Κατά συνέπεια, η θερμοκρασία στο εσωτερικό του αυξήθηκε δραματικά λίγες ώρες μετά την εκτόξευση, οδηγώντας τη Λάικα σε θερμική κατάρρευση. Η Σοβιετική Ένωση αρχικά παρουσίασε την αποστολή ως επιτυχημένη, ισχυριζόμενη πως η Λάικα επιβίωσε αρκετές ημέρες, αλλά δεκαετίες αργότερα αποκαλύφθηκε η πραγματική διάρκεια ζωής της στο διάστημα: μόλις λίγες ώρες.
Η θυσία της Λάικα προκάλεσε έντονες αντιδράσεις παγκοσμίως. Ενώ η επιστημονική κοινότητα αξιοποίησε τα δεδομένα της αποστολής για μελλοντικές πτήσεις, η χρήση ζώων για τέτοιου είδους πειράματα αμφισβητήθηκε έντονα. Η Λάικα έγινε σύμβολο της επιστημονικής προόδου, αλλά και της ηθικής πρόκλησης που συνοδεύει την ανθρώπινη εξερεύνηση.
Παρόλο που η ιστορία της Λάικα είναι γεμάτη θλίψη, σηματοδότησε ένα τεράστιο βήμα για την κατάκτηση του διαστήματος. Η μικρή αυτή ηρωίδα δεν θα ξεχαστεί ποτέ, καθώς υπενθυμίζει την πολύπλευρη φύση της προόδου: τις νίκες, αλλά και τις απώλειες που τη συνοδεύουν.