Ο Χάρης Ρώμας μίλησε για το γεγονός ότι οι γονείς του δεν ήθελαν να γίνει ηθοποιός και αυτό ήταν αποτρεπτικό για την σχέση με τον πατέρα του.
Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στον ΣΚΑΪ και το After Dark προχώρησε ο Χάρης Ρώμας και μίλησε για την ρήξη που προκάλεσε στη σχέση του με τους γονείς του η επιλογή του να γίνει ηθοποιός.
Στην συνέντευξή του με τον Θέμη Γεωργαντά ο πασίγνωστος ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για το γεγονός ότι οι γονείς του δεν ήθελαν να γίνει ηθοποιός κι ότι αυτό ήταν αποτρεπτικό για την σχέση με τον πατέρα του.
«Οι δικοί μου γονείς ήταν κάθετοι, του τύπου άμα θέλεις μόνος σου», ανέφερε ο γνωστός πρωταγωνιστής και σεναριογράφος.
«Δούλεψα μπάρμαν και σερβιτόρος γιατί ήμουν μικρούλης και ολομόναχος, παρότι είχα μεγαλώσει με έναν τρόπο που υπήρχαν ανέσεις, ολομόναχος επιβίωσα. Κι έκανα να μιλήσω στον πατέρα μου πέντε χρόνια, για να μπορέσουμε να ξαναμιλήσουμε λίγο πριν πεθάνει. Γιατί το κατάλαβα και το κατάλαβε και έπρεπε να αποχαιρετιστούμε. Έτσι έγινε», συμπλήρωσε ο γνωστός ηθοποιός.
«Εγώ το έκανα μόνος μου, ενώ παράλληλα ήμουν στην ιατρική, πήγαινα στη θεατρική σχολή και το βράδυ δούλευα σε μπαρ. Και έτσι έμαθα. Τώρα μου λένε «μα πώς το κάνεις όλο αυτό»; Έμαθα να κοιμάμαι τέσσερις ώρες την ημέρα κι αυτό έμεινε για πάντα», υπογράμμισε.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός γνωστοποίησε πως οι γονείς του δεν του είχαν παραστεί ως θεατές σε κάποια από τις πρώτες του παραστάσεις.
«Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης θυμάται ότι όταν έπαιξα στην Πορνογραφία του σπουδαίου Μάνου Χατζηδάκι, δεν ήρθαν να με δουν. Θυμάται ότι όλοι έβγαιναν ο Τζούμας, η Σπαφώ Νοταρά η συγχωρεμένη και όλοι οι πρωταγωνιστές οι νεότεροι, έβγαιναν από το θέατρο στο τέλος με παρέες που είχαν έρθει να τους δουν, στην πρεμιέρα, γονείς, φίλους, δεσμούς, κι εγώ, ένα παιδί 24 χρονών, μόνος μου με ένα λουλούδι που μου είχε στείλει η αδερφή μου, με ένα τριαντάφυλλο. Και με ρώτησε «εσύ Χάρη περιμένεις κανέναν» και απάντησα «Όχι, αλλά μου έστειλε αυτό το λουλουδάκι η αδερφή μου» Ο ίδιος το λέει. Κι εγώ που το ακούω συγκινούμαι».
Ωστόσο, δεν παραλείπει να υπογραμμίσει πως αυτά τα προσωπικά βιώματα έχουν επηρεάσει και τη συγγραφή του.
«Έτσι γίνεται ένας συγγραφέας. Από τις μεγάλες συγκινήσεις γεννιέται η τέχνη. Πολύ περισσότερο από ότι από την χαρά. Από τον γνήσιο πόνο. Εκεί είναι η μεγάλη ανάγκη να εκφραστείς».
