Τα λύσαμε όλα τα προβλήματα και ασχολούμαστε αν έχει γίνει στιχό-κλοπή στο τραγούδι που στέλνουμε στη Eurovision!
«Καραμούζα» για το τραγούδι που θα πει η Μαρίνα Σάττι στον διαγωνισμό της Eurovision! Ανάμεικτα (πολύ μου αρέσει αυτό, θυμίζει σαλάτα) τα συναισθήματα. Πήρε φωτιά το twitter και όχι μόνο. «Ντροπή», «αηδία» και φέρτε πίσω τα κλεμμένα! Plus το ερώτημα που ταλανίζει το πανελλήνιο, αν θα είναι το χειρότερο τραγούδι που έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision.
Και μέσα στους προβληματισμούς και αν το «τα τα τα», είναι αντιγραφή από την τεράστια και άνευ προηγουμένου επιτυχία που σάρωσε charts και billboard, «Δυνατά» του Στέφανου Πιτσίνιαγκα (αν το γράφω σωστά και δεν μπαίνω και στη διαδικασία να το googlάρω). Και αν είναι clopy – paste το «τα τα τα», τα… φρύδια μας κουνιούνται ε; Έχει πολύ δίκιο ο τραγουδοποιός Γιάννης ο Κώτσιρας με την ιστορία που έχει ανοίξει. Αλλά τι να πει και ο συνονόματο-επίθετος του που κάνει σεζόν καριέρας στον Παναθηναϊκό και ο Αλαφούζος δεν τον έχει ανανεώσει ακόμα!
Μιλάμε για την Eurovision κυρίες και κύριοι. Έναν διαγωνισμό τραγουδιού – μόδας, επίδειξης του extreme στα όρια του ακραίου το οποίο κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν οτι είναι και το φυσιολογικό! Ένα ευρωπαϊκό πανηγυράκι, στο οποίο ο Έλληνας είναι ο πρώτος διδάξας.
Ένας διαγωνισμός που πες μου ποιος (ηλικιακά) θα ψηφίσει, να σου πω τι θέση θα πάρεις.
Προφανώς και για εμάς τους πιο… κλασικούς, παραδοσιακούς, «οπισθοδρομικούς» που μεγαλώσαμε με το «μπαμπά» και το «μαμά», το τραγούδι «Ζάρι», δεν έχει να πει τίποτα. Τι να κάνουμε τώρα, ο Καζαντζίδης έχει πεθάνει και ο Νταλάρας είναι λίγο μεγάλος για να μας εκπροσωπήσει.
Aλλά ούτε το κέντρο του κόσμου είμαστε πλέον, ούτε το target group στο οποίο έχει στοχεύσει και έχει αποκτήσει ο διαγωνισμός. Πίτσα, μπύρα, και… μπάλα επειδή δεν έχει, Eurovision, για όσους από εμάς αντέξουμε μέχρι τη μια και που τελειώνει η ιστορία.
Όσον αφορά για την ερμηνεύτρια, Μαρίνα Σάττι. Διαβάζοντας στο βιογραφικό της, οτι ήταν υπότροφος του Berklee College of Music, η κουβέντα σταματάει εκεί. Για όσους γνωρίζουν τι εστί Berklee. Για τους υπόλοιπους, υπομονή μέχρι τον Αύγουστο που ξεκινάνε τα πανηγύρια. Δόξα και τιμή στην παράδοση! Στα ήθη και στα έθιμα. Χωρίς την παραμικρή δόση ειρωνείας. Σουβλάκι, κλαρίνο και φρέντο καπουτσίνο (αυτό ακούγεται κάπως, αλλά admin δεν βρίζω να περάσει).
Καμία διάθεση υπεράσπισης. Εξάλλου δεν είναι και κανένα θέμα ζωτικής σημασίας. Ας λύσουμε όλα τα υπόλοιπα και μετά πέφτουμε με τα όσα πάνω στην Eurovision. Mπορεί να πάει… άπατο το κομμάτι, μπορεί να κάνει και ένα καλό πλασάρισμα. Ε, μην τρελαθούμε κιόλας. Δεν έχουμε βγάλει και κήλες στη μέση από τις κούπες που έχουμε σηκώσει στην Eurovision. Βάθρο πιάνουμε αραιά και που, και ανοίγουμε το Καλλιμάρμαρο για την υποδοχή του… ήρωα.
Μόνο μια ένσταση. Αν μας επιτρέπεται. Να έχει το κομμάτι τίτλο «Ζάρι» και να μην κάνει έστω τις δεύτερες στα ρεφρέν ο Αδαμαντίδης, ιεροσυλία! Λίγο σεβασμός!